Vanmorgen vroeg zijn we naar Fairy Glen geweest. Deze omgeving doet denken aan de Shire waar Frodo (Lord of de Rings) woont. Je zou er ook Teletubbies in kunnen zien wonen. In elk geval is het een bijzondere omgeving. Wij zijn er redelijk vroeg,, uiteraard weer over een heel smal pad, maar het is er al druk. We babbelen wat met een stel uit Australië.
Skye is toeristischer dan het Glencoe gebied, en ik weet niet of dat terecht is. Veel van de trekpleisters zijn nogal overrated, vind ik. Na dit bezoekje maken we ons op voor een wandeling in het natuurgebied Quiraing. Een lange smalle weg leidt naar dit onherbergzame gebied. Als we tegen half 11 bij de parkeerplaats komen, die bovenmatig groot is, is het onmogelijk een plek te vinden. Wij rijden 3 keer rond, vragen mensen die we zien of ze toevallig vertrekken….. maar nee, een plek vinden we niet. Tijd om ons plan aan te passen. Richard zou graag een route rijden, boven in Skye op de smalle weggetjes daar, dus dat wordt het plan. Voordat we echter op die route komen staan we vast. De smalle weg naar Quiraing heeft een onervaren rijder te pakken. Een Mercedesbusje staat met de bodem vast, scheef gekanteld op de berm. Alle omstanders proberen handmatig de auto vooruit te duwen om de weg vrij te maken, maar het heeft nog weinig effect. Na enige tijd wachten kunnen we weer verder. Verderop staat iemand met een lekke band. Leuk zo in het midden van nergens. Als we eindelijk onze route hebben gevonden, komen we weer een gekantelde auto tegen, die nog erger vastzit dan het Mercedesbusje. Een groot aantal pechvogels vandaag. Helemaal boven in Skye zien we ineens veel auto’s staan. Hier is een openluchtmuseum waar we stoppen om alles te bekijken. Superleuk, maar ook herkenbaar. Ook in Skye werd turf gewonnen en gebruikt. Na dit leerzame uitje gaan we verder. We kopen nog een kop koffie, met iets lekkers. Ik kies fudge met echte Talisker Wiske. Mega zoet!
Wonderlijk hoe grote campers ook menen deze smalle weggetjes te moeten nemen. Het zorgt voor veel oponthoud en problemen. Helemaal als het Franse campers zijn. Het vooruitziend blik van de Franzosen lijkt nagenoeg niet aanwezig. Hierdoor moet er nogal eens achteruit gereden worden om een passeerplaats te vinden. Snappen ze het concept niet? Het is uiteraard in het Engels geschreven wat een extra moeilijkheid oplevert. (sorry, Francofobe opmerking)
Bij een gehucht komt een auto aangereden met alarmlichten aan. Het duurt even voor we door hebben wat er aan de hand is. Er komt een kudde koeien aan. De boer in de auto is het prototype boer uit Schotland. Ronde bolle toet, vuurrood gelaat, pet op. Achter de koeien loopt moeder de vrouw met stok om de beesten aan te moedigen. Een wonderlijk schouwspel, zo maar vanuit de auto.
En weer door. We stoppen bij de kilt waterval. Een immense parkeerplaats, toeringcars uit Edinburgh en een doedelzak spelende schot in kilt om het geheel sfeer te geven. Parkeren kan alleen voor 3 pond en 2 uur. Naja, we willen wel deze beroemde waterval zien. We parkeren en lopen naar de rand waar iedereen staat. Een miezerig straaltje valt een paar meter naar beneden. Dat is alles! Dagtocht vanuit Edinburgh voor dit, en mensen betalen er grif voor! Na 10 minuten hebben we het wel gezien. Tijd om naar huis te gaan

Geschreven door Rtkwadraat.op.reis