Vanmorgen hebben we ons eerste huisje achter ons gelaten. We zaten aan een best drukke straat al hadden we er geen last van, en hadden bedacht gewoon een taxi aan te houden op het moment dat er 1 langs kwam. Terwijl we met koffers en al op de stoep zaten ging de deur van de buurvrouw open en een keurig gekapte dame met keurige kleding vroeg ons of ze iets voor ons kon doen. Toen we ons plan vertelde pakte ze resoluut de telefoon, belde manlief, aangezien ze naar haar werk moest en droeg hem op een taxi te regelen. In een mum van tijd stond er dus een taxi voor onze neus. Over het algemeen is het tempo gemoedelijk en rustig hier in Madeira, behalve als het op rijden aankomt. Man, man, man, inhaalpogingen en bumperkleven ….. strak in de gordels door ellenlange tunnels naar Santana. Eenmaal in Santana was de chauffeur het spoor bijster maar na gezamenlijk overleg met handen en voeten, stonden we voor een ijzeren soort van schutting. Ik had gisteren al gebeld dat we eerder zouden aankomen en ik had dan ook nog niet op de bel gedrukt of het hek ging open. De beheerder samen met 2 honden lieten ons binnen. Achter het ijzeren hek was een ruim opgezet modern complex verscholen en wij waren blij verast met ons appartement. Deze keer kunnen we buiten op de patio eten. 1 van de honden heeft de bijnaam Bandita, omdat ie zonder enige gêne achter de gasten aan de appartementen in wandelt. Je weet immers maar nooit waar wat te bikken valt. De beheerder had een schat aan informatie over alle mooie wandelingen om te doen in de buurt. Morgen vroeg brengt hij ons naar Pico Ruivo en op zijn aanraden wandelen we dan naar Ilha, waar hij ons weer ophaalt. Een verandering van plan, maar het lijkt me wel mooi. We zullen zien. Wij hebben inmiddels Santana verkend. We treffen hier en daar de kenmerkende Santana- woningen. De straten zijn mooi versierd en de kerk wordt opgetuigd….. mogelijk een feestelijkheid dit weekend. Dat zullen we morgen even navragen. Wij zijn naar de kust gewandeld. Er is daar een kabelbaan naar het laaggelegen strand, waar ook nog akkers zijn. De kabelbaan is dan ook bedoeld voor de boeren. Het plan was om naar beneden te lopen, naar het strand en met de kabelbaan weer naar boven. Helaas, de kabelbaan is voor onderhoud gesloten voor onbepaalde tijd. ( klinkt als de Nordstream, al is die weer in bedrijf) We wandelen een klein stukje op een eindeloze trap naar beneden, waarbij ik bij elke stap denk; dit moeten we ook weer naar boven lopen…. Links en rechts ritselen de talloze hagedissen. We genieten van het mooie uitzicht en gaan uiteindelijk maar weer terug, de trap op. We lopen terug naar Santana en verwonderen ons over de grote bloemen en planten. We doen nog even de supermarkt aan. De kuiten zijn stram, de benen zijn moe. Het is wel weer mooi geweest vandaag.

Geschreven door Rtkwadraat.op.reis