Gisteravond zijn we op het dek geweest. De zonsondergang maakte het een fraai schouwspel en we kwamen aan de praat met ene Tony uit York. Hij bleek 1 van de motorrijders te zijn waar we gisteren achter stonden. Hij was met zijn vrienden naar de Ardennen geweest maar hij had er weinig van gezien, daar zijn vrienden eigenlijk alleen geïnteresseerd waren in het Belgische bier. Tony vertelt verder over zijn vrouw, zij is française en hij laat zich ontvallen dat zijn schoonmoeder een heks is. Hij heeft niks met Fransen. Als Francofoob snap ik precies wat hij bedoeld….
We liggen op tijd op bed, en voelen echt wel aan het deinen dat we op een schip zijn.
De volgende morgen zijn we om 6 uur op. Even een klein ontbijtje voor we aanmeren en om half 8 begint de rij het schip te verlaten. Laten wij nou niet de allerlaatste zijn. Buiten wacht ons bijna nog een uur wachttijd voor de douane. Dus al met al zijn we na anderhalf uur nog geen kilometer opgeschoten.
Na de douane is het dus opletten geblazen, koppie erbij want we rijden links, ook de rotondes gaan linksom, maar het lukt allemaal prima. Bij een stop onderweg zien we de eerst publieke telefoon. Later komen we ook de wel bekende rode telefooncel nog tegen.
Het eerste stuk is langdradig op de snelweg en pas als we eraf zijn zien we hoe mooi Engeland is. We stoppen bij Heddon in the wall. Hier ligt nog een stuk van een Romeinse muur. Deze muur was 117 km lang en 4,5 meter hoog!
We rijden door het prachtige landschap en er komt steeds meer zon. Kenmerkend zijn de stenen muurtjes overal en veel schapen. Wij voelen ons een beetje James Herriot, zo idyllisch is de omgeving. Bij de grens naar Schotland stoppen we even.
En dan rijden we naar Jedburg. Er is hier een mooie ruïne van de abdij. In het gebied wat “ the Borders” zijn veel Abbeys ( abdijen) te vinden. Dit zijn echter allemaal ruines. Bij Jedburg valt ons het rugbyveldje op en de fietsreparatiepaal. Jedburg is een alleraardigst plaatsje en ik spot een eenhoorn op een paal. Dit is het nationale dier van Schotland, zoals wij de leeuw hebben.
We hebben ook Melrose Abbey op de lijst staan en hier moet je betaald parkeren of met een app. Ik sta te hanussen met die app, als ons een parkeerkaartje wordt aangeboden door een gentleman. Melrose staat echter volledig in de steigers en we zijn moe. We gaan dus niet naar binnen. We rijden het laatste uurtje naar ons hotelletje in Penicuik. Hier gaan we lekker dineren en morgen gaan we naar Edinburgh, met de bus. Nu eerst even niksen.

Geschreven door Rtkwadraat.op.reis