Beste mensen
Net een verslag geschreven, is het per ongeluk verwijderd. Sipje, ik zal alsnog mijn best doen het verhaal te vertellen
Vanmorgen keurig op tijd vertrokken, zoals gepland om 5 uur. Demy achterlaten was wel een dingetje. Dat vind ze zelf ook.
Bij aankomst in Düsseldorf liep alles voorspoedig bij het parkeren. Een beetje een onduidelijkheid over data maar dat was een kleinigheidje. Was het druk? Ja, het was druk op het vliegveld. Wij hadden al ingecheckt en waren snel klaar om door de security te gaan. Een hele lange rij, dat wel. Denk dat we er zo’n half uur over hebben gedaan. Precies op tijd vertrokken we naar München waar we dan ook precies op tijd aankwam Deutsche grundlichkeit. Met de trap het vliegtuig uit en met de bus naar de tweede etappe. We gingen met een ander vliegtuig dan gepland en sommigen passagiers zouden een andere plek krijgen. Wie waren die sommige, vraagt u? Wij! Ik was zo blij met mijn stoel aan de rechter kant bij het raam, nu zaten we ineens links bij de nooduitgang. Genoeg beenruimte, dat zeker, maar elk voordeel heb ook zo z’ n nadeel. Geen raampje! Bij het opstijgen voelde het jongetje voor ons zich niet helemaal happy en legde een braakje. Dit ging met zoveel geweld dat de man erachter nog net op tijd zijn voeten kon wegtrekken. Maar even de luchtcirculatie op hard gezet. Blij met het mondkapje….. Verder geen problemen. Na 20 minuten mochten de gordels los en kon de stewardess aan de gang met de absorptie korrels. We arriveerden met wat deining vanwege een stevige wind. Gelukkig had het ventje zijn maag leeg want het ging al weer niet helemaal top. Eenmaal aangekomen kreeg ik het bericht dat onze koffers helaas niet waren meegekomen. Redelijk berustend stonden we nog even te kijken naar het adres waar we naar toe moesten toen opeens een herkenbare koffer voorbij kwam. Jawel…! Ze waren er allebei! Intussen had ik een berichtje van ons appartement gekregen. Waar we de sleutel konden vinden, WiFi code enzovoort. Nadat ik hem gelezen had, leek het bericht verdwenen op mijn telefoon. Men mag spreken van een paniekje….. natuurlijk vond ik het wel weer terug. Helemaal happy gingen we naar de taxi die het adres intoetste en ons afzette bij een huis. Niet de juiste bleek….. we zijn wat heen en weer geweest met de koffers voordat we zagen waar we moesten zijn, maar toen we het eenmaal gevonden hadden….. super! Mooi uitzicht, leuk appartement. We gaan zo op zoek naar een restaurant en de supermarkt. Inmiddels hebben we wel honger. Eerst boodschappen doen in een vrij grote supermarkt waar we meer kunnen kopen dan we ooit hadden kunnen dromen. De prijzen zijn laag. Voor 15 euro hebben we kaas, vleeswaren, wijn, eieren, yoghurt, sinaasappelsap. Niet gek dus. Dan het restaurant.
Gelukkig vinden we een leuk restaurant in Machico. Eerst gaan we naar het strand waar door de harde wind hoge golven te zien zijn. We starten daarna onze vakantie met Poncha. Een drank van vers vruchtensap, honing en rum van suikerriet. Verfrissend en sterk . Daarna eten we knoflookbrood zoals dat hier in Madeira gegeten wordt. En we kiezen ook voor Espedata. Een vleesspies. Natuurlijk een dessert en dan is letterlijk de koek op. De piepe uut, op , basta. Het is mooi geweest.
Morgen weer een dag!

Geschreven door Rtkwadraat.op.reis