Vanmorgen hebben we rustig aan gedaan. We zouden pas om 18.00 uur terecht kunnen in onze AirBNB. De lucht is aardig bewolkt maar dat levert dan ook wel weer bijzondere dingen op, zoals een wolkenwaterval. Over de bergkam heen storten de wolken zich naar beneden, een heel bijzonder gezicht, (foto 1.) Het eerste deel van de reis, gedeeltelijk onverharde weg, gaat over een hoogvlakte. We zien niet veel van de omgeving omdat het mistig en druilerig is daarboven. Daarna belanden we weer op de ringweg 1. Na alle mooie uitzichten gisteren is dat een beetje saai nu. We zijn erg verwend! We gaan onderweg ook naar de Hvitserkur. Een rotsformatie in het water die met veel fantasie lijkt op een dinosauriër die uit het water drinkt. (Foto 2 en 3.) Dit is een omweg van 50 km, maar we hebben tijd genoeg over. Op de 25 km lange grindweg zit er een touringcar achter ons te drammen. Die laten we maar even voorbijgaan om later bijna gelijktijdig de parkeerplaats bij de Hvitserkur op te draaien. Op een platform zien we het “ monster”. Een smal stijl paadje leidt naar het strand. Ik vind dat een beetje te veel van het goede, maar dappere dodo Richard klautert naar beneden. ( note: de dodo is uitgestorven, dat is is ook niet zomaar zo gekomen). Intussen gaat de buschauffeur gekleed in shirt met IJslandse vlag, dito broek en schoenen, op de foto met vlag en passagiers. Naast mij staat een man zich duidelijk te ergeren aan het tafereel. Na 10 minuten is iedereen op de foto geweest en terug in de bus en keert de rust terug.
Wij wandelen nog een stukje langs het klif en kijken naar de capriolen van de Noordse Sterns en de jonge 3- teen meeuwen die op het pad scharrelen.
We rijden verder over de ringweg, waarbij ik mij afvraag hoe het komt dat de kleine heuveltjes op het land allemaal een puntje hebben...(foto 4.)
Wij zijn voornemens onderweg nog bij een parkeerplaats te stoppen waar je een kloof in kan wandelen. Echter dit is geen toeristische trekpleister, het staat nergens aangegeven en voor we het weten rijden we het voorbij. Helaas, keren is ook nergens binnen 5 km mogelijk. We besluiten door te gaan.
Zonder verdere problemen komen we bij ons huisje aan. De vrouw des huizes laat ons onze slaapkamer (foto 5 ) zien en vertrekt daarna voor een aantal dagen. We hebben het hele huis voor onszelf, leuk maar ook vreemd. We eten op aanraden van Huib Holleman, een collega van Richard, bij de fish en chips Akureyri (foto 6.) En man o man, wat is dat lekker! Een goed besluit van de dag!

Geschreven door Rtkwadraat.op.reis