Vanmorgen nog even onze Tsjechische kronen opgemaakt bij een winkeltje en toen weer op pad naar onze laatste stop van onze vakantie. Deze is slechts 2 uur verwijderd van Praag. Eerst maar proberen Praag uit te komen maar met een beetje kunst en vliegwerk waren we al snel op pad. Als tussenstop hadden we bedacht een wandeling bij de Herkulessaülen te maken, net over de grens van Tsjechië. Net voor de grens kwamen we door het alleraardigste plaatsje Petrovice. Een langgerekt dorp, dat kennelijk voornamelijk bestaat uit de verkoop van bloemen en vogelhuisjes. Ik zag daadwerkelijk honderden vogelhuisjes in tientallen bloemenwinkels langs de weg (en tuinkabouters). Als klap op de vuurpijl stond er ineens een vliegtuig wat een restaurant bleek te zijn. En toen floep, de grens over in Duitsland. De weg naar de Herkulessaülen was snel maar rustig. We stopten bij een heerlijke parkeerplaats met vijvertje en picknickbankjes. Bovendien was er een klein houten barretje met een heerlijke ijskoffie en een superschoon toilet. En daarna op pad. Wat een rust, wat een schoonheid. De zandstenen rotsen overal zichtbaar. Een heerlijke korte wandeling, naar schitterend gebied, beestjes onderweg, zoals de penseelkever en de rouwende gouden tor, en dat samen op 1 bloem! Man o man, het kan niet beter. De wandeling bracht ons bij de geweldige rotsen waar dit gebied om bekend staat. Alles top, tot nu toe.
Totdat we weer verder gingen….. De navigatie gaf aan dat de Talweg afgesloten was en een alternatief was voorhanden, dus we volgenden de aangegeven route. Totdat de weg een karrenspoor werd en we het bord tegenkwamen waarbij duidelijk werd dat deze weg alleen voor de boswachters bedoeld was. Terug op ons schreden dus. In het gehucht waar we langs gekomen waren, was een man aan het grasmaaien, dus vroegen we hem de weg. Hij beschreef de route die we net hadden gevolgd en vervolgde, “ die weg is alleen bedoelt voor de boswachter maar ik rij er gewoon op, net als iedereen. Jullie zijn Nederlanders, je kan altijd zeggen dat je niet snapt wat er op het bord stond……” . Alla, daar gaan we! Hobbel de bobbel een aantal kilometers tot we daadwerkelijk weer op het goede spoor zijn. Eenmaal bij Bad Schandau blijkt de enige brug over de Elbe in de wijde omtrek onder constructie en dat levert toch de nodige wachttijd op maar dan zijn we eindelijk bij ons appartement. Laat er nou niemand thuis zijn en de telefoon wordt niet beantwoord. Wij wachten braaf terwijl ik inmiddels wel nodig plassen moet. Na ruim 3 kwartier een telefoontje terug. De deur is open en links is ons appartement. Naja, kon ik al die tijd gewoon naar de wc!
Ons uitzicht is op een kliniek met park wat overloopt in het Kurpark met Kneipanlage. Boffen. Er gaat een heel oud trammetje voor ons huis het natuurgebied in met diverse haltes als begin punt van een wandeling. Dit is de Kirnitzschtalbahn.
Al met al en het mooie weer wat eraan komt, hebben we er zin in dit gebied te ontdekken.

Geschreven door Rtkwadraat.op.reis