Zoals verwacht is het weer heel anders dan gisteren. We krijgen nog net de spullen droog in de auto en dan begint het te sputteren. Al gauw regent het flink en dat blijft de hele rit zo. Dus geen foto’s van een picknick deze keer. We zetten koffie in de auto en klungelen wat met het smeren van onze broodjes. Het uitzicht is grijs. Ergens vermoeden we bergen of mooie uitzichten en soms vangen we een glimp op. Ruim op tijd zijn w bij de boot dus rijden we nog even door naar het plaatsje met de kortste naam “ A” ( met een klein rondje erop maar die heb ik niet op mijn i-pad). Het stopt gelukkig met regenen en we lopen dit plaatsje even in. Het is een soort Orvelte, een museumdorp. Allemaal heel liefelijk en ook best interessant. Hier worden ook de lekkerste kaneelrollen gemaakt. Even overwegen we er 2 te kopen maar voor bijna 5 euro per stuk....Zo lekker kan het niet zijn. Na een klein uurtje moeten weer naar de veerboot die ons naar de vaste wal zal brengen. In 3 uur vaart de boot naar Bodo ( met een streepje door de laatste o).Het is echte en joekel van een boot. We zijn nog maar net op weg als blijkt dat de zee vrij ontstuimig is. Inmiddels is het restaurant waar we naast zitten geopend en geurt het naar knakworst. We zitten in de boot zoals in het vliegtuig en ik zit voor het raam, met mijn ogen strak op de horizon gericht. De lounge waar we zitten zit op de derde verdieping en toch spetteren regelmatig schuimvlokken van de boeggolf tegen het raam. Als we naar dieper water gaan komt er nog een beetje meer deining bij. Nou en dan kraakt de boot en de mensen worden stiller. ( behalve de dame achter mij die volgens mij al een uur brood met worst zit te eten). Op gegeven moment zie ik iemand van de crew met een dweil en emmer voorbij komen. Ook worden her en der zakken uitgedeeld. Ai!
Toch blijft het wonderwel goed gaan met ons. Na ruim 3 uur rijden we Bodo in, zonder kleerscheuren. Ons eindstation is Salstraumen, een half uur verderop. Dat is de sterkste getijden stroming ter wereld. En inderdaad als we aankomen is het net in volle gang. Elke 6 uur is dit geborrel en gekolk te bewonderen. We stoppen meteen voor foto’s en rijden daarna naar de naastgelegen camping. Weer een tophuisje. Na het sobere huisje in Lauvik, heel erg fijn. Morgen weer verder, naar Mosjoen.

Geschreven door Rtkwadraat.op.reis