Gisteravond zijn we nog even op verkenning geweest. Achter ons appartement begint het Triglav, natuurreservaat. Op 15 minuten lopen is een uitzichtpunt. De eenvoudige wandeling gaat over een onverharde weg die alleen toegankelijk is voor bestemmingsverkeer voor de hoger gelegen camping. Kennelijk is deze camping erg in trek bij Nederlanders omdat alleen Nederlandse auto’s on passeren. In 1 daarvan , een convertible, zitten 2 Jan Karels, zo van de green geplukt en op weg naar hun Paardemeisjes. Om even een impressie te geven. We zitten lang op ons balkon buiten want het is een zwoele avond. We weten inmiddels dat de weerberichten niet zo goed zijn voor de komende dagen.

Volgens de weerberichten zou het vandaag vanaf een uur of 3 vreselijk gaan regenen, dus hebben wij het plan opgevat vanmorgen een wandeling te maken naar Slap Mostnica. Wandelend vanaf ons appartement via Stara Fuzina door de kloof, een route van 18 kilometer, maar niet moeilijk of stijl. Bepakt en bezakt togen wij tegen kwart voor10 naar beneden en juist op dat moment begon het keihard te regenen. Meteen de regenjas maar aan, regenhoes over de tas, buitje gaat wel weer over. Dus niet. Het zwakte wel af naar een miezerregen. We wandelden eerst naar het naburige gehucht Studor, waar een oude vrouw hooi op de authentieke manier aan het ophangen was. Ik mocht haar fotograferen. Bijzonder, bij het kerkje in dit gehucht staan de koeien rondom de kerk.
Het regende echt stevig toen we ons meldden bij de ingang van de kloof. "Alleen cash", stond er op een bord naast een tiener die uitstraalde dat hij liever ergens anders was. Wij hadden geen cash! Stom!! Kennelijk keken we behoorlijk verbouwereerd want de jongeman sloeg zijn ogen neer en gebaarde dat we snel moesten doorlopen, hij had ons niet gezien. Ondanks de regen was dit gebaar wel even een straaltje zon. Er waren zo goed als geen mensen in de kloof. De kloof is 2 kilometer lang en wij liepen aan de rechterkant naar boven. Mooie doorkijkjes naar het water, geen uitzicht op de bergen. De regen hield gestaag aan. Geen miezer, gewoon hozen. Zelfs onze waterdichte jassen, tassen en schoenen waren er uiteindelijk niet tegen bestand. En zo sopten we verder. Uiteindelijk, bij een soort schuur in het bos, konden we wat beschutting zoeken en een banaan eten. Met ons waren er nog een groepje bergwandelaars met grote rugzakken die de beschutting zochten onder het afdakje van de schuur. Omdat er nog geen teken was dat de regen op zou houden en we toch al doornat waren zijn we doorgelopen. Inmiddels was het pad veranderd in een bruine stroomversnelling. En zo opeens was daar de waterval. Slap Mostnica. Niet echt indrukwekkend maar indrukwekkend was wel dat we doorgegaan waren, ondanks de regen. Toen weer terug. En zowaar, het klaarde op. De regen werd een licht gesputter, en de zon kwam weer tevoorschijn. Meteen liep het een stuk lichter. Nu aan de linkerkant van de kloof die nog veel mooier was. Door de zonnestralen verdampte het water en steeg er mysterieuze mist op. Dit gaf een hele bijzondere sfeer. Eenmaal weer bij de start van de kloof zijn we nog even richting het meer gelopen. De komende dagen wordt zoveel regen verwacht dat we het meer mogelijk niet meer zo kunnen zien. Na het kopen van wat broodjes en een ijsje zijn we vlug naar huis gelopen. Boven het meer ontstond namelijk alweer een dreigende lucht. 50 meter van ons huis begon het weer te regenen, maar gelukkig waren we bijna thuis. Het valt eigenlijk continue, maar niet mee.

Geschreven door Rtkwadraat.op.reis