Vanmorgen zijn we op tijd vertrokken met de bus naar Monte. Hier zijn schitterende tuinen te bezichtigen en aangezien het park opent op half 10, staan we ook om half 10 voor de deur. De cabinelift vanuit Funchal begint om 10 uur te draaien en dan komen er meer mensen. Dit geeft ons de kans om mooie foto’s te maken zonder teveel publiek. We genieten en doen inspiratie op voor onze eigen nog te ontwikkelen tuin. Tegen de middag zijn we uitgekeken en is het inmiddels een stuk drukker. We drinken koffie en eten een pastaia de nata. Een heerlijk puddinggebakje, waarvan ik het recept inmiddels heb bemachtigd. Daarna wandelen we 5 km naar beneden. De Rotherwandelgids belooft een wandeling waarvan iedere biologieleraar droomt, met veel endemische planten en een groene jungle. Helaas heeft hier enige jaren geleden een heftige brand alles verwoest. Wij zien zwartgeblakerde stammen, grote dode eucalyptusbomen en lopen veelal in de brandende zon. De mimosa struiken hebben zich goed hersteld en makend de dienst uit in dit gebied. Storend is het grote aantal achtergelaten tissues, achtergelaten door een ieder die afschudden te lastig vond. Na een lange afdaling en een tuimeling in het struikgewas komen we in Funchal. Ik besluit in elk geval de Rotherwandelgids in te lichten over de veranderde omstandigheden. Bij thuiskomst vragende een taxi voor morgen naar Pico Aiero , om daar een wandeling te doen, maar ik krijg al gauw bericht dat dat 50 euro heen en 50 euro terug kost. We besluiten dat deze wandeling geen 100 euro waard is. Morgen dus plan B: Ribero Frio, met de bus en dan langs een mooie levada. Na een rustpauze in ons appartement gaan we de stad in, op zoek naar een goed glas Poncha of ander drankje. De meeste plaatsen accepteren alleen mensen die ook dineren en zo eindigen we in ons park, naast het hotel. In de grote muziekkoepel wordt van alles opgesteld. Er gaat een groep muzikanten zitten met gitaren en zangers en na het inzingen en inregelen van de apparatuur is het een poosje stil. Wij genieten intussen van bolo de caco. Een lokaal brood van zoete aardappel en meel in een pan gebakken met knoflookboter. Heerlijk! En natuurlijk begeleidt door Poncha en lokaal bier. Bij de tafel naast ons verzamelen zich een grote familie en enkele heren van het gezelschap openen de muziekavond, ik klap netjes na elke : obrigado (dankjewel) . En dan gaat de muziekgroep van start. Ze blijken uit de Azoren te komen en gaan binnenkort naar de Canarische eilanden. De ober is zichtbaar trots wanneer hij dit verteld. Inmiddels zijn we 2 drankjes verder en zijn we klaar om onze hotelkamer op te zoeken. O, ja Poncha wordt gemaakt met suikerrum 50% ….l

Voor meer foto’s en informatie over de wandeling; https://www.komoot.nl/tour/868941313?ref=itd&share_token=aCt0kJ91JIjk5g2q9nXfYuz8JKI5R7GzMmihVDXGFLP5b4XgEc

Geschreven door Rtkwadraat.op.reis