Gisteravond eerst weer lekker gegeten. ‘S middags had ik een Poncha besteld en de medewerker van het hotel vroeg me of ik wou leren hoe je de beste Poncha maakt. Nou, zeker wel! Gisteravond na het eten mochten we mee de keuken in en kregen we de tips en trucs te zien. Hierbij dan ook een uitnodiging om dat eens thuis bij ons te proberen. Ik weet nu hoe! In Funchal zullen we een Caralhinho ( dit betekend ‘ lulletje’ in het Portugees) kopen, een onmisbaar instrument voor het maken van de Poncha. Omdat we niet direct terecht kunnen in ons appartement gaan we vandaag eerst nog vanuit het hotel op pad. We nemen de bus naar Sao Vicente. Deze plaats is gelegen aan de noordkust en heeft een vulcanologisch museum. Er zijn hier ook grotten gevormd door de lava. Op internet komen we er niet goed uit of het wel open is maar volgens de receptioniste zijn ze alleen gesloten bij veel regen. Wij vertrekken dus met de bus naar het noorden. Veel te vroeg stappen we uit en dat betekend ook nog een wandeling naar de grotten en bij aankomst is inderdaad de toegang naar de grotten gesloten. Er wordt onderhoudt gepleegd en volgend jaar is het pas weer open. Balen! Het museum is wel open en we krijgen wel een virtuele rondleiding door de grotten en leren veel over de vulkanische oorsprong van Madeira. Na ons bezoek wandelen we naar de kust om lekker te lunchen aan zee. Er zijn veel hoge golven en het is echt genieten in de frisse wind, na die warme bedrukte dagen. Na een poosje wandelen we het piepkleine dorpje weer in. Er komen met enige regelmaat touringcars het parkeerterrein op en wij vragen ons af wat die dan komen bekijken in dit kleine plekje. We besluiten gewoon bij een groep aan te sluiten. Het zijn Fransen en we wandelen doodgemoedereerd met hen mee. Plots zien we bij het kerkje waar ze naar toe lopen een zee aan bloemen. Een trouwerij, een feest? Het was een begrafenis en best indrukwekkend om mee te maken hoe dat vorm gegeven wordt op Madeira. Intussen zijn de Fransen de kerk in gegaan en wij volgen. Het is inderdaad een hele mooie kerk waar we foto’s maken en quasi geïnteresseerd luisteren naar het Franse gekwebbel. Daarna volgen we de groep naar een winkeltje met beeldjes. Poedelnaakte Jezusbeeldjes zijn waarschijnlijk de bezienswaardigheid. Dan gaat de groep weer naar hun touringcars. Wij blijven achter in het parkje waar we in de schaduw van de bomen wachten tot de bus weer terug gaat naar ons hotel.
We hadden ‘s morgens bij de receptie aangegeven dat we graag een taxi wilden hebben om 16.15. Al wat er kwam, geen taxi. Uiteindelijk heeft de receptioniste nogmaals gebeld en konden we met de taxi naar Calheta. Ons appartement bevindt zich aan een heel smal stijl straatje en is vrij klein. Alles is er en we hebben een mooi uitzicht op zee. Bovendien hebben we op de hoek een supermarkt. Prima voor ons dus. Er bevindt zich ook een klein zwembad bij ons appartement.

Geschreven door Rtkwadraat.op.reis