Gisteravond nog even met de voeten door het koude water getreden. Heerlijk is dat na een hele dag wandelen. We hebben ook nog even in de heilklima- hutte gelegen ( zo heet dat ding) met heerlijk uitzicht op de bergen. Dat ontspant en je ziet wel hoe zeer Richard van dit alles geniet. Vandaag was een langzaamaanactie. Laat ontbijtje, een beetje hangen, treuzelen en gewoon lui zijn. Uiteindelijk zijn we richting Bad Hindelang gewandeld om boodschappen te doen. Er zijn nog enkele werkende waterraderen die we graag zouden willen zien, dus vol goede moed op pad. De eerste die we tegenkomen doet het niet maar staat bij het Heimat museum. Hier kan je gratis en voor niets rondkijken en tot mijn grote vreugde is er ook een winkel met antiek bij. Ik zou alles wel willen kopen…! Er staat echt mooi en bijzonder spul bij. Uiteindelijk verlaten we (overigens zonder aankopen) het pand en zien dan net een aantal auto’s stoppen met een Entourage in klederdracht. Het blijkt dat het gaat om een bruid en bruidegom. We kijken even en gaan weer verder. Uiteindelijk verwachten we bij de oude smidse een draaiend waterrad te vinden. De smid maakt voornamelijk pannen en we horen hem hameren. Het is een heel oude en donkere smidse nog authentiek uit de 16e eeuw. Als we binnenkomen stopt de smid abrupt met zijn hameren, pakt de sleutel en mompelt in het dialect dat het sluitingstijd is. Pauze! Dus d’r uit. Nou,ja dan kopen we geen pan!
We maken wel buiten bij het waterrad foto’s en ook het naastgelegen hotel maakt gebruik van de energie opgewekt met een groot waterrad. We hebben ze gezien, dus missie geslaagd. Onderweg stuiten we ook nog op antihondenpoep bordjes die vrij humoristische zijn, die plaats ik bij deze dus ook maar.
In de namiddag besluiten we toch nog even een wandeling te maken in een naburig dorp. Tis warm en het blijkt stijler dan we hadden gedacht, dus was het een pittige wandeling met overigens een mooie waterval en uitzicht als beloning voor de pittige wandeltocht. De weg is soms lastig begaanbaar met houten palen die het makkelijker moeten maken maar daarover denken wij anders. Vlakbij de waterval ben ik even afgeleid door een bloempje en verlies ik Richard uit het oog, dat gebeurde vaker geen man overboord. Ik vervolg mijn weg maar bij de waterval aangekomen zie ik geen Richard en hoor ik gegil. In een paniekmoment vrees ik dat Richard over de rand gekukeld is maar ik zie hem heel erg gelukkig een stuk lager staan ( niet op de gangbare route, dat dan weer wel) de gil was van een dikke Duitser die de waterval in plonsde en het koud vond. Deze wandeling levert naast een waterval en uitzicht nog 2 mooie beloningen op. We spotten 2 mooie orchideeën soorten!

Geschreven door Rtkwadraat.op.reis