Vanochtend (ondanks alles toch redelijk geslapen) nog even naar het landbouwproject. Stukje achterop een fietstaxi (lachen) waar ik ook nog even chauffeur van mocht zijn, (ging eigenlijk best goed, dat verbaasde de mensen wel).
Mooi stuk grond, waar diepe waterputten voor de irrigatie zijn, en waar een jonge, enthousiaste man probeert de tradities te doorbreken en kleinschalige coöperatieve landbouw van de grond te krijgen. Een moeizaam proces...

Ze zoeken steun. Wij gaan dat niet geven. Nou ja, een beetje, bijdrage voor het dorpsfonds en wat souvenirs gekocht. Maar dit is een van de vele projecten die verzandt in goede bedoelingen, zonder dat er een structureel idee achter zit. Een Nederlander die tien jaar geleden enthousiast was, heeft een website opgezet. Die is inmiddels verouderd, maar niemand weet hoe dit te onderhouden. Vanuit een dorp zonder elektra is dat natuurlijk ook ingewikkeld.
Een Amerikaanse vrouw die enthousiast was, heeft een schoollokaal laten bouwen. Die staat er nog, en wordt ook wel gebruikt (https://youtu.be/OIupJWHNk_0 ), maar daar houdt het dan ook wel mee op. Langzaam maar zeker vervalt dit gebouwtje. En ik ben bang dat het landbouwproject hetzelfde lot beschoren zal zijn. Ze willen graag een solar-pomp, zodat ze uit de gegraven putten niet meer handmatig met emmers hoeven te putten, maar de irrigatie gemakkelijker wordt. Maar wie die dan gaat onderhouden, installeren, vervangen, afschrijving enz. Daar hebben ze niet over nagedacht. En van uit Nederland kunnen wij daar ook geen zicht op houden.
We zijn met gemengde gevoelens vertrokken. Of dit ooit anders wordt...

Daarna vanuit het culturele dorp vertrokken. Ongeveer twee uur rijden, zeiden ze, dat waren er voor ons dus drie. Naar Cape McLear, punt in Lake Malawi, waarvandaan de boot naar Mumbo-island (http://www.mumboisland.com/ ) vertrekt. Deze keer eindelijk goed geregeld: ze wisten dat we kwamen. Auto ingeleverd, de chauffeur van Lake and Land Safari’s pikt ons aan de andere kant van het meer weer op met deze auto om ons naar het vliegveld te brengen, maar dat is pas zaterdag.
Na een paar uur rust, (ik heb nog even in het meer gezwommen) en lunch, om 15 uur vertrek naar het eiland. Nog vijf andere gasten (Duitsers) en dat is waar het eiland de komende dagen mee bevolkt is. Na 45 minuten varen een geweldig eiland bereikt. Lagune met zandstrand, prachtige tent-hutten met uitzicht over rotsen en meer, schitterend windstil weer, het is echt volop genieten van een soort bounty-gevoel. We kunnen hier snorkelen, wandelen, kajakken en genieten van vogels, cycliden (onder water), varanen, diverse niet gevaarlijke slangensoorten (o.a. een python) en als we geluk hebben de gespikkelde otter. Daar gaan we naar op zoek dus. Terwijl ik dit zit te tikken zien de de fruit-vleermuis (flink beest) rondom onze hoofden op het terras rondvliegen. Geweldige ervaring.
Het is volpension met vaste eettijden (8 13 19 uur) dus dat wordt weer even op schema leven. Er is hier geen elektra, wel solarlampen en een mogelijkheid iets op te laden via solar, maar alleen via USB. Dus als de fotoaccu’s leeg zijn: pech. Klaar.

We gaan zo eten, en daarna kijken of ze de solarlamp al hebben gebracht. Ook even melden dat we morgenochtend willen douchen, dan vullen ze de emmer met heet water. ;-)

Geschreven door PM3-reisdagboek