Voorbereiding en start

Nederland, Heusden

We gaan dit jaar naar Afrika. Gaan we daarvan genieten? Tot begin deze maand was ik daar zeker van. De voorbereidingen begonnen al in 2015, tijdens de vakantiebeurs. Al jaren eerder spraken we over onze grote reis. Indonesië hoefde niet, was meer mijn ding dan die van Merina. Amerika trekt ons allebei niet, kolonisatie-land waar de oorspronkelijke bevolking nauwelijks meer in het dagelijks leven is terug te vinden.
We willen naar een gebied waar we echt lokale mensen kunnen ontmoeten, maar ook onvoorstelbare natuur tegenkomen. Eigenlijk wisten we al jaren dat het Afrika zou moeten worden, maar de beslissing stelden we steeds uit. Eerst om financiële redenen, later de beperkte vrije dagen...

Maar in 2015 ging de kogel door de kerk: we gingen plannen. Veel informatie gevraagd, veel gelezen, veel internet, veel contacten met collega' s van VluchtelingenWerk. De eisen:
⁃ mooi niet te toeristisch gebied;
⁃ Geen groepsreis;
⁃ Liefst zoveel mogelijk zelf-supporting;
⁃ Mogelijkheden om veel contact te maken met de plaatselijke bevolking;
⁃ Afwisseling van natuur en cultuur.

We kwamen terecht bij een kleine organisatie met veel lokaal contact: Mambulu! reizen. (www.mambulu.com ) Gemaild, gebeld, de eigenaar op de koffie gehad en via veel contacten een eerste opzet. Na een paar aanpassingen getekend: een combinatie van Zambia en Malawi, met geboekte safariparken en self-supporting reis met een 4-wheel-drive met kampeeruitrusting en daktent. Inmiddels was het september 2015 en was de reisduur en -periode ook vastgesteld: mei-juni 2015, 23-daagse reis.

Begin deze maand begon de spanning. Kunnen we dit wel? Zijn we niet toch teveel afhankelijk van de luxe van de westerse samenleving? Is Afrika wel echt ons ding? Maar we gaan er gewoon van genieten. De voorbereiding klopt, we weten wat er moet en kan, we hebben de spullen, de inentingen en nodige medicatie (denk aan malaria). Ik denk dat we goed zijn voorbereid.

We hebben de bagage uitgezocht, grotendeels ingepakt en gewogen: Dat gaat in ieder geval lukken. We hebben veel contact gehad met Rob Sijm van Mambulu! voor de laatste informatie, o.a. Over de droogte. We hebben alle stukken binnen, de informatie bij elkaar gezocht en voor de achterblijvers opgeschreven, het besluit genomen dat we geen extra telefoon of lokale sim-kaart kopen, maar alleen voor nood via SMS bereikbaar zijn. Het wordt een echte vakantie! De iPad gaat wel mee, maar offline, net als de mobiele telefoons. We hebben van Menita een onderwatercamera kunnen lenen, ook leuk, zeker de laatste dagen bij Mumbo-eiland, een paradijs voor snorkelaars met veel zoetwater-vissen, tropisch, cycliden enz.

Verder is de informatie over de reis nu wat duidelijker. Het programma is compleet, en alles is gereserveerd. We kunnen natuurlijk afwijken, maar dan in overleg met de plaatselijke reisorganisatie, zij kunnen dan de reservering annuleren en weten waar we zitten, een veilig idee.

Ik heb gisteren via internet de stoelen voor de vluchten gereserveerd. Achterin, naast elkaar, aan het raam waar mogelijk. Geen extra beenruimte, die waren al bezet (en kosten ook nog eens 50-70 euro per vlucht, dat is dus totaal 4 x 2 x 50-70 euro, 400-560 euro extra. Dat gaan we dus niet doen, daar kunnen we in Zambia of Malawi heel veel leuke dingen voor doen!

De planning: op tijd op pad. Eerst naar schoonmoeder voor koffie, daarna naar Marga, die de auto mag gebruiken (in ruil voor de taxidienst naar Schiphol). We vliegen om 20.35 uur, en moeten drie uur tevoren op het vliegveld zijn. Tijd genoeg dus.

Eindelijk is het zover: Onderweg! Het was heerlijk weer in Nederland toen we vertrokken, goede voorbereiding voor de tropen. De auto hebben we bij Marga achtergelaten, in ruil voor de taxidienst naar en van Schiphol.

Eerst naar schoonmoeder. Dat was heel snel klaar, ze was er niet, voor controle naar het ziekenhuis. Dus doorgereden naar Almere. Daar even apies gekeken, geluncht en door naar Marga. Lekker even wat gedronken, gezellig gezeten, cadeautjes voor Frank gekocht en meteen uitgedeeld: die is deze week jarig.

En daarna naar Schiphol. We waren gewaarschuwd dat de safetycontroles wel eens drie tot zelfs vier uur konden duren, dus we waren er ruim op tijd. Om na tien minuten alle controles door te zijn, en nog ruim drie uur te moeten wachten in de vertrekhal... Boek, eten, biertje, ik zei al, het is eigenlijk niet eens heel erg tegengevallen. Alles verliep voorspoedig en het eerste deel van de reis, van Schiphol naar Nairobi, verloopt ook goed. (https://www.kenya-airways.com/ ) Alleen slapen in het vliegtuig is gewoon vreselijk moeilijk, waardoor een lange vliegreis geen pretje is. Maar we zullen het wel overleven.

Geschreven door

Geen reacties bij dit reisverslag

 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.