Vandaag 05.30 bij de receptie voor koffie en koek, waarna we op pad gingen voor de Rhino-drive. Dat was mooi, spannend en interessant. Na drie pogingen, waarbij de eerste twee wel lukten, maar de rhino maar heel even in beeld was, was de derde succesvoller: ongeveer 10 meter voor ons stond de neushoorn in dicht struikgewas. Het was gevaarlijk dichtbij, dus voor ik een foto kon nemen floot de jager en daardoor vluchtte de neushoorn niet onze kant op. Jammer.... Maar toch: gezien, dus de Big5 compleet. ;-)

Na de drive ingepakt en op weg naar Njobvu Cultural village (http://www.njobvuvillage.org/ ). Daar waren we welkom, maar ze hadden pas een dag tevoren gehoord dat we zouden komen, dus de voorbereidingen waren niet optimaal. We kregen een rondleiding door het dorp, uitleg over het dorpsleven, de traditionele healer, de cultuur van het dorp, de problemen waarmee ze in deze moderne tijd mee worstelen. In zo’n dorp, zonder eigen waterpomp, zonder elektra, zonder mensen met een baan, is het moeilijk. En arm. En zeer beperkt qua kennis en begrip van de grote wereld. Mensen worden er geboren, trouwen er, krijgen er kinderen en gaan er dood. Ze spreken geen Engels, omdat dat weliswaar op school wordt geleerd, maar de school is een enkel lokaal voor 150 kinderen. Daarvan komen alleen de jongsten, de rest helpt op het land met de mais, de katoen, de mustard (soort bladgroente) of ze moeten water gaan halen, 5 km. verderop is de pomp. De leraar is een vrijwilliger uit het dorp, die zelf ook alleen primary-school heeft afgemaakt. Het onderwijs is gratis, zegt de overheid, maar de dorpen moeten het wel zelf financieren...

We kregen een maaltijd (van plastic servies, dat wordt door heel Malawi inmiddels gebruikt, aardewerk vind je alleen nog in restaurants en resorts) van maispap (nsima) met mustard en een saus met sojabrokken. Wel lekker, erg voedzaam en dus veel te veel... De slaapplek was een traditionele hut. Voor ons comfort lagen er matrasjes ipv de rieten matten, en er hing een muskietennet, maar verder was er niets. Leem en stof. En beestjes... We hebben eerst een schorpioen gedood, en de andere beesten zolang ze niet bewogen maar met rust gelaten.
De badkamer was een halfhoog muurtje, waarachter een bak met water stond. Werd voor ons gevuld met warm water, een bekertje met gaatjes onderin: douchen. ;-)
De toilet is gewoon een gat in de grond met deksel, in een klein hutje. Ze hadden er toiletpapier bij gezet, ter vervanging van de bladeren en gedroogde maïskolf die ze zelf gebruiken. Au...
Als het gat vol is, wordt die afgedekt en op een andere plaats een nieuw gat gegraven (en een nieuw hutje gebouwd).
Na het eten nog een uurtje bij het vuur gezeten en genoten van een traditionele dans van de vrouwen uit het dorp. Alle kinderen deden enthousiast mee, en dat zorgde voor een gezellige rommelige sfeer. Nog even gesproken over de overeenkomsten en de verschillen tussen de Nederlandse en Malawiaanse cultuur.

Geschreven door PM3-reisdagboek