De dag begonnen met een ontbijt bij ons hotel. Eenvoudig, maar goed als bodem voor ons bezoek aan Arches NP . Het zou een warme dag worden 🌞, dus de petten en rugtussen met de nodige flessen water moesten mee. Deze bleken we ook absoluut nodig te hebben. Ook in dit park weer een overweldigende natuur, waar je je ogen uitkijkt en bijna geen voorstelling kunt maken dat zoiets moois werkelijk bestaat.

Begonnen met de Devils Garden Trail naar Landscape Arch. Het stuk daarna naar Double O Arch vonden we te moeilijk worden i.v.m. de vele klimpartijen. Op de terugweg wel gekeken bij de mooie Pine Tree Arch en Tunnel Arch. Daarna naar Broken Arch en Sand Dune Arch. De trail naar Broken Arch zal nog lang in onze herinnering blijven.

Aangekomen bij de Arch bleek de klim naar boven te stijl voor Sjaan. Daarom besloten wij beiden om hetzelfde stuk van de trail terug te te lopen, terwijl Fred en Helma (eenmaal boven) besloten verder te wandelen via het laatste stuk van de trail. We gingen er vanuit dat we elkaar weer zouden treffen bij het beginpunt van de trail ter hoogte van de Sand Dune Arch. Na een poosje wachten in de hitte besloten wij dan alvast maar een kijkje te nemen bij Sand Dune Arch. Weer terug bij het beginpunt van de trail bleken Fred en Helma daar nog altijd niet te zijn. Wachten dan maar. Uiteindelijk werd dit wachten ruim 1 1/2 uur en begon de ongerustheid toe te nemen. Ook begonnen onze flessen water al behoorlijk leeg te raken. Gelukkig troffen we op de nabijgelegen parkeerplaats een Nederlands gezin, waaraan we de situatie uitlegden. Deze mensen waren zo behulpzaam om ons 2 volle flesjes water te geven. Daar konden we weer een poosje mee vooruit. Na opnieuw een halfuur wachten vond Ron dat het toch wel tijd werd om verdere actie te ondernemen. Terug bij de parkeerplaats reed er toevallig een auto met een ranger voorbij. Luid fluitend wisten we de aandacht te trekken van de ranger. Eenmaal bij ons maakten wij hem duidelijk dat we inmiddels al ruim 2 uur op Fred en Helma stonden te wachten. Na ons verhaal vertelde de ranger ons dat hij kort daarvoor vermoedelijk voor dezelfde melding was opgeroepen. Nadat we de namen van Fred en Helma hadden doorgegeven en een foto van hen hadden laten zien spraken we met de ranger af dat wij in de schaduw van Sand Dune Arch zouden blijven wachten en lieten hem weten dat we nog over voldoende water beschikten.
Na bijna weer een uur wachten kwam er eindelijk een rangerauto het parkeerterrein oprijden. En tot onze opluchting stapten Fred en Helma even later uit deze auto. Het weerzien was behoorlijk emotioneel.
Wat was er gebeurd: Bijna aan het eind van de trail waren ze het pad kwijtgeraakt en ook het pad terug was niet meer herkenbaar. Na een poos zoeken besloot Fred om het alarmnummer 911 te bellen. In eerste instantie had hij daarbij geen bereik. Maar een nieuwe poging op een hoger punt had meer succes. Daarmee kon hun locatie worden bepaald. Na enige tijd wachten zijn ze vervolgens door 2 rangers opgehaald en naar een Rangerstation gebracht. Daar moest er vervolgens een vaste procedure worden doorlopen voordat een van de rangers hen naar ons terug zou brengen. Dus uiteindelijk eind goed, al goed. Overigens schijnt het in Arches NP gemiddeld eenmaal per week voor te komen dat bezoekers verdwalen.

Nadat alle emoties 😥 weer wat onder controle waren besloten we onze eerdere plannen voor vandaag weer op te pakken met een bezoek aan de geweldig mooie Window Arches. Wel met de afspraak dat we nu bij elkaar zouden blijven en geen paden zonder duidelijke herkenning zouden lopen. Iets wat bij Window Arches prima lukte.

Door alle consternatie van eerder die dag was de tijd te kort om Balanced Rock uitgebreid te bezoeken. Daarom hebben we hier volstaan met een foto vanaf de parkeerplaats.

Na terugkomst bij het hotel nog even lekker een plons genomen in het zwembad om het stof en de vermoeidheid weg te spoelen. Omdat we 3 nachten in ons hotel verblijven voor de vrouwen een mooie gelegenheid om naar de plaatselijke laundry te rijden om de vuile was te doen. Terwijl de mannen op zoek gaan naar een lekker biertje. Iets wat ook nog gelukt is.

Overnachting:
Inca Inn

Geschreven door Notenboompjes