Hoe snel gaat een maand voorbij. Zo neem je afscheid op schiphol van de mensen met wie je 3 weken hebt doorgebracht. Zo zit je weer vol in je normale ritme. Werken, sporten, huishouden. Het hamsterwiel draait weer op volle toeren. En in alle drukte vergeet ik helemaal dat ik toch nog even snel die epiloog moet schrijven. Of misschien heeft dat te maken met die griep die ervoor zorgde dat ik een week lang niks kon doen. Wie zal het zeggen?

Het normale leven is weer begonnen. Het uitzoeken van de vakantiefoto's is in volle gang. De komende periode ga ik ook nog eens druk aan de gang om het reisverslag nog na te lopen. Spelfouten verwijderen, kromme zinnen aanpassen en uiteindelijk er een boek van maken dat een mooie plek krijgt tussen alle andere avonturen die ik heb mogen beleven. Maar voor het zover is, tijd voor een korte samenvatting:

In totaal ben ik 17 dagen in de Verenigde Staten geweest. In die periode heb ik 4 staten, 3 grote steden, 3 State Parks en maar liefst 9 National Parks bezocht. De bus heeft daar 2869 mijl, of 4617 kilometer voor moeten rijden, totdat deze het uiteindelijk begaf aan de rand van Yosemite National Park op dag 14.

Daarnaast heb ik deze vakantie 144,9 kilometer gelopen, met als hoogtepunt (letterlijk) 16 KM op de dag dat ik in Bryce Canyon was. Het aantal trappen dat ik in die periode volgens mijn telefoon heb gelopen is 365. 1 trap wordt gerekend als 3 hoogtemeters, wat dus neerkomt op 1.095 meter. Ook hier wint Bryce Canyon de strijd, met 111 trappen gelopen op die dag.

Gedurende de vakantie werd er in de bus water verkocht. De opbrengst hiervan zou gedoneerd worden aan het Ronald McDonalds kinderfonds. Ook alle verzamelde lege flessen zouden ingeleverd worden voor statiegeld en aan hetzelfde doel geschonken worden. De totale opbrengst? 480 dollar.

Het reisverslag zelf bestaat uiteindelijk uit 19 hoofdstukken, die samen goed zijn voor 25 pagina’s aan tekst alleen. Het totaal aantal woorden? 15.110.

Met het nakomen van de belofte om statistieken te delen moet ik helaas de waarheid nu echt onder ogen komen. De vakantie is voorbij. Het normale leven draait weer op volle toeren. Maar het dromen en bedenken van nieuwe vakantieplannen gelukkig ook. Ik ben nog niet klaar.

Tenslotte wil ik nog even stilstaan bij de mensen die deze vakantie tot een succes hebben gemaakt:

Allereerst natuurlijk de Best West Club: Nancy, Felicia, Yvonne, Rianne en Rosemarie. Het aantal keren dat we dubbel hebben gelegen van het lachen was gewoon niet bij te houden, zoveel lol hebben we gehad. En het aantal selfies? Veel te veel!

Daarnaast kan ik de andere reisgenoten natuurlijk ook niet vergeten. Dankzij hen heb ik zo veel gave verhalen mee kunnen nemen naar Nederland.

En natuurlijk de chauffeurs Richard en Willie en natuurlijk onze fantastische reisleidster Sabine. Dankzij hun goede zorgen hebben we ons altijd alleen maar bezig kunnen houden met genieten van onze vakantie. Door hun interessante weetjes, goede adviezen en hulp om onze plannen uit te kunnen voeren is deze vakantie onvergetelijk geworden.

En als laatste: Iedereen die mee heeft gelezen en geleefd met ons avontuur.

Bedankt!

Geschreven door Mikezuidhoek