Deze dag reizen we af naar het eiland Naoshima. Op dit eiland heeft de directeur van een grote Japanse uitgever enorm geïnvesteerd in verschillende (moderne) kunstprojecten. Op dit moment is er dan ook een groot en langdurig evenement gaande, waardoor we grote drukte verwachten.

Ik kom al vroeg in de lobby om het verslag van de vorige dag te uploaden en m’n internet fix te halen. Als Sandra en Rick om zeven uur ook beneden zijn, lopen we naar de bakker op de hoek om ontbijt te halen. Ik ga voor een paar croissantjes met knakworstjes om lekker wakker te worden.

Terug in het hotel wachten we op de rest van de groep, zodat we om half 8 kunnen vertrekken naar het station. Slechts drie minuten voor de afgesproken tijd komt Shun, die het duidelijk moeilijk heeft. Ook Kjell, die gisteravond tot half 1 karaoke heeft gezongen en veel heeft gedronken heeft kleine oogjes. De rest van de kroegtijgers heeft hun bed niet uit weten te komen.

De trein en boot naar Naoshima zijn druk, maar bij lange na niet zo druk als de bus die over het eiland rijdt. Met z'n vieren staan we pal naast de chauffeur en moeten regelmatig bukken of opzij draaien zodat hij in de spiegels kan kijken. Toch weet hij ons veilig op de plek van bestemming te krijgen.

Het dorpje waar we uitstappen is minder druk dan andere delen van het eiland. We slaan de Art Houses over, omdat niemand van ons genoeg om kunst geeft om hier extra voor te betalen, maar bekijken wel een gratis tentoonstelling over de presentatie van de elementen water, licht en lucht in traditionele Japanse woningen. Binnen een kwartier zijn we uitgekeken.

We besluiten een aantal nabijgelegen tempels te bekijken, maar ook hier raken we snel verveeld. Tempelmoeheid begint enigszins toe te slaan bij ons. Gelukkig kunnen we in plaats van met de bus ook lopend rondom het eiland trekken, een activiteit die ons stukken beter bevalt. In een half uurtje lopen we naar een strandje bij de volgende bushalte, waar we lekker van de zon genieten en ook Birgit, die we bij de boot kwijtgeraakt waren, tegenkomen.

De ontspanning is van korte duur als Birgit, die de bus naar de volgende bestemming wilde nemen, tegen een lage Torii opknalt. Ze loopt hierbij een hoofdwond op die aardig bloedt en is dan ook hevig geschrokken. Sandra en Rick verzorgen haar terwijl ik naar de andere groep ren die enkele honderden meters bij ons vandaan is om Shun te halen.

Onze gids blijkt er echter niet te zijn, dus ik ga terug naar mijn groepje en vervolgens proberen we hem te bereiken via WhatsApp. Een klein half uur later komt hij aan. Hij maakt de EHBO die wij begonnen zijn af met een beetje Jodium en een pleister, en belt vervolgens zijn moeder, die chirurg is om te kijken of er verder nog iets gedaan moet worden. Gelukkig lijkt alles op dat moment alweer redelijk op orde, al duurt het nog wel even voor Birgit de schrik te boven is.

We nemen haar mee naar terug naar de haven en gaan met z'n zessen naar een restaurant om te lunchen, wat onze patiënt duidelijk goed doet. Eenmaal uitgegeten lopen we nog even langs het plaatselijke souvenirwinkeltje, voordat we op een rustig plekje gaan zitten om het laatste uurtje te doden voordat de boot vertrekt.

Als we om zes uur weer in Okayama aankomen, ga ik samen met Sandra, Kjell, Rick en Birgit nog wat eten in het grote winkelcentrum nabij. Daarna houden Birgit en ik het voor gezien. Deze dag was spannend en uitputtend genoeg zonder nog een keer het avontuur in te duiken op zoek naar een bar.

Eenmaal terug op het hotel bel ik even met het thuisfront, deel mijn ervaringen tot nu toe en klets wat over de Formule 1. Daarna neem ik een warme douche en pak alvast m’n koffer. Een reisverslag en wat Netflix zijn de laatste activiteiten die ik onderneem vandaag.

Morgen zullen we Okayama gaan verruilen voor Kyoto, de hoofdstad van het land in het Feodale tijdperk. Onderweg zullen we de koffers in lockers op een station achterlaten om het Shirasagi-jo, het ‘witte reiger’ kasteel te bezoeken. Eenmaal in de stad zal een overdaad aan tempels en schrijnen (meer dan 3000) ons vast compleet verzadigen. Maar gelukkig is er veel meer dan alleen religie te vinden in de stad.

Geschreven door Mikezuidhoek