Zoals verwacht begint vandaag druilerig. Om kwart over 8 vertrek ik met een klein groepje om ontbijt te halen bij een nabijgelegen bakker. Helaas gaat deze pas om 10 uur open… We maken rechtsomkeert en duiken de eerste supermarkt in die we tegenkomen, waar ik kaasstengels, kipsandwiches en een pakje sinaasappelsap scoor. De dag kan beginnen.
Keurig om negen uur neemt Shun ons mee naar het station, waar hij dagpassen voor het OV voor ons haalt. Deze gebruiken we vervolgens om eerst de metro en daarna de bus te nemen naar de eerste tempel op onze ochtendtour: de Kinkaku-Ji.
Hoewel de gouden tempel zeker een aandachtstrekker is, was dit één van de minst indrukwekkende tempels die we tot nu toe bezocht hebben. Te midden van vele schoolklassen en nog meer paraplus schuifelen we over het uitgestippelde paadje langs de tempel. We kunnen niet naar binnen en naderen het op hooguit enkele tientallen meters. Met militaire precisie worden we langs een aantal kleinere aspecten van het complex geleid. Al met al staan we binnen een half uur weer buiten.
De regen is in de tussentijd aardig aangezwollen. De regenjas, hoewel nog waterdicht, is inmiddels verre van comfortabel geworden. Sandra, Rick en ik gaan overstag en besluiten toch maar een paraplu te kopen bij een klein winkeltje vlak bij de tempel. We kiezen voor een reismodelletje in plaats van de veel geziene doorzichtige variant, zodat we deze aan het einde van de reis mee kunnen nemen. Mijn eerste souvenir is gekocht!
Shun neemt ons vervolgens weer mee naar de bus, waar we even later uitstappen vlak bij onze tweede bestemming. Via een sluiproute over een universiteitscampus komen we aan bij de Toji-in tempel. Hier is het nagenoeg uitgestorven, een schril contrast met de vorige activiteit.
Helaas staat de helft van het gebouw in de steigers, dus dat is jammer. De tuin van het complex is echter erg mooi, zeker als de regen eindelijk een beetje begint af te nemen. Omdat we onze schoenen niet mee mochten nemen de tempel in, liggen er stapels slippers voor ons klaar zodat we alsnog door de tuin kunnen wandelen. Ik loop een kort rondje, waarna ik vanaf het balkon van de tempel even rustig geniet van het beetje natuur. De rest volgt dit voorbeeld ook al snel.
Na de lunchpauze bij de supermarkt, trekken we door naar de laatste locatie op ons programma: Nijo-jo Castle. Vanuit dit kasteel regeerde de Shogun in het Edo tijdperk, totdat de laatste in de lijn de macht weer overdroeg aan de keizer. Hierna werd Nijo-jo veranderd in een keizerlijke villa. Helaas mogen we geen foto's maken van de binnenkant van het paleis, maar indrukwekkend is het zeker. Helaas is het ook hier vrij druk, al is het niet zo erg als bij de Kinkaku-ji.
Na een wandeling door de tuinen van het paleis, raken Sandra en ik gescheiden van de rest van ons gebruikelijke clubje. Nu het ochtendprogramma afgelopen is en we vrij zijn, besluiten we op eigen houtje verder te gaan en vertrekken naar de Nishiki-markt. Dit is een 400 meter lange, overdekte straat met veel eetkraampjes en souvenirwinkeltjes. Het is er erg druk, maar er is erg veel te zien. Dankzij de kleinere gemiddelde lengte van Japanners ten opzichte van Nederlanders wordt ons uitzicht niet al te erg belemmerd. We kijken onze ogen uit terwijl we door de straat heen lopen, die eindigt met, zoals verwacht, een schrijn.
Met een korte onderbreking bij een Crane game, waar ik een gratis poging kreeg (zonder succes), gaan Sandra en ik vervolgens door naar het Manga Museum van Kyoto. Dit museum blijkt meer een kruising tussen een aantal manga exposities en een gigantische bibliotheek gewijd aan de stripboeken te zijn. Vele duizenden boekjes zijn er uitgestald die allemaal gelezen kunnen worden, zolang je Japans maar op niveau is. In de winkel aan het einde van het museum kun je ook Engelse versies van series als Attack on Titan, Tokyo Ghoul, Death Note en een aantal andere bekende series vinden. Ook zijn er andere souvenirtjes te vinden gebaseerd op de verschillende franchises.
We pakken de metro terug naar Kyoto Station, waar we de, enigszins verborgen, Skywalk bezoeken. Dit geeft ons een goed uitzicht over de stad en Kyoto Tower, de grote observatietoren die 's avonds mooi verlicht wordt. Het is dan al tegen etenstijd, dus we halen een kom Ramen bij het winkelcentrum, en proberen weer contact te leggen met de anderen, die naar een Geisha show blijken te zijn. Na afloop willen zij nog wat eten en naar een bar. We vragen hen ons op de hoogte te houden van hun plannen en keren terug naar het hotel.
Om half acht wordt duidelijk dat onze schema’s te veel van elkaar zijn gaan afwijken om nog te kunnen herstellen. Sandra en ik gaan daarom nog maar wat drinken in het barretje tegenover het hotel. Net voordat we willen afrekenen, komen een aantal andere reisgenoten langs. Een jongen en een meisje samen in de bar? De geruchtenmolen gaat morgen volop draaien verwacht ik zo.
Morgen staat, naast de roddelpers, een trip naar Nara op het programma. Van daaruit zullen we waarschijnlijk nog stoppen bij een Sake brouwerij, waar je ook een flesje van de rijstewijn mee zal krijgen. Verder is het plan om nog een aantal tempels en schrijnen bij nacht te gaan verkennen. Weinig tijd om uit te rusten dus!
Geschreven door Mikezuidhoek