Vandaag staat opnieuw een lange reisdag op het programma. Om 8 uur, onder een stralende hemel, stap ik in de bus. De eindbestemming voor vandaag is Bryce, vlakbij de ingang van het gelijknamige park.
De eerste stop van de dag is bij een echt truckers restaurant. Onze bus, die toch het formaat touringcar heeft, valt nogal in het niet naast de enorme vrachtwagens die hier geparkeerd staan. Een grappig contrast. De stop zelf is niet veel meer dan een groot benzinestation en dus gaan we al snel weer verder.
Het eerste park van de dag is Goblin Park. Dit park heet niet zo omdat er kabouters wonen, maar vanwege de vele kleine rotsformaties die aan kabouterhuisjes doen denken. Of smurfen, als je het aan de Vlaamse reisgenoten vraagt. We lopen hier een klein uurtje rond. Omdat het mag, klauteren velen van ons op de huisjes, waaronder ondergetekende.
We kachelen vrolijk verder tot onze lunchstop, Capitol Reef Park. Hier zijn eeuwenoude rotstekeningen van de Native Americans te vinden, evenals een grote picknickweide, herten en blijkbaar zelfs bergleeuwen. Die laatste ben ik gelukkig niet tegen het lijf gelopen.
Terwijl we eten en rondhangen, begint het weer om te slaan. In de verte klinkt onweer en een donkere lucht trekt over onze hoofden heen. Als we de bus weer instappen vallen de eerste druppels. We stoppen nog op een paar uitkijkpunten en weten dan nog tussen de buien door te laveren, maar als we eenmaal aankomen in Bryce, regent het inmiddels pijpenstelen. Het plan om die avond de sterrenhemel te gaan bewonderen valt dan ook letterlijk in het water.
Ik trek m’n kamer in en relax even, totdat ik met een grote groep ga eten in zo ongeveer het enige restaurant van het stadje. Voor de afwisseling kies ik een keer voor het buffet en ga ik me te buiten aan kip, spareribs, pot roast en rijst, met als toetje ijs en een brownie. Daarna keert iedereen terug naar de kamer, waar de relatief rustige dag tot een einde komt.
Morgen trek ik Bryce Canyon in. We zullen eerst langs een aantal foto stops gaan, voor Sabine ons dropt bij een wandelpad en ons achterlaat. We zullen die middag op eigen kracht met de shuttlebus terug bij het hotel moeten zien te komen.
Uitdaging geaccepteerd!
Geschreven door Mikezuidhoek