Terwijl de kinderen ravotten op het springkussen maak ik vast een beginnetje met het verslagje van deze dag. Airen komt even naast me zitten en vraagt wat ik aan het doen ben. Ze vindt het leuk wat ik doe. Wil jij vertellen wat je vandaag gedaan hebt? Vraag ik.
Airen zegt: We hebben samen gezwommen πβοΈ en we hebben heel veel geknuffeld en meteen krijg ik weer een knuffel. Gelijk ook eentje van Dex die erbij zegt: Ik vind jou heel erg lief! β€οΈ
En hopla weg zijn ze weer!! ππ
De meeste knuffels kreeg ik overigens van Joan. Die knuffelkont begon meteen toen hij aankwam en nog wakker moest worden van het slapen in de auto π . Lekker wakker worden tegen oma aan is natuurlijk heerlijk!
Wendy had niet alleen Dex meegenomen en al zijn spulletjes maar ook Xem en Lily-Rose! Al onze kleinkinderen bij elkaar! Behalve Odin, zegt Airen als ik dit verhaal aan haar voorlees.
Geen foto gemaakt van het hele span bij elkaar. Suffies dat we zijn π!
Denice had natuurlijk Airen en Joah bij zich en een flinke koffer met hun spulletjes π§³. Gelukkig had ik ruimte gemaakt en alles had al een plekje.
Het springkussen was al de hele ochtend een drukte van belang en ook twee van onze 3 musketiers plus Lily-Rose waren meteen in ‘The springing mood’!! Joah moest eerst even wat aklimatiseren en speelde in de tent met de autootjes. Lily-Rose (nu 10 maanden) vond het echter meteen fantastisch en was er niet af te krijgen. Op haar billen werd ze steeds omhoog gelanceerd door het springen van de anderen. Als ze een beetje gewend is kruipt ze er zelf over heen, duikt op Airen, Dex of Joah als die gaan liggen en af en toe kukelt ze naar beneden. Ze heeft de grootste pret en hier en daar een rode plek van het kukelenπ
.
Xem is nu 4,5 maand. Hij is nog niet toe aan een springkussen. Hij drinkt lekker een fles leeg en ligt daarna tevreden te spelen op een dekentje dat op het gras ligt.
Denice neemt afscheid en ze zijn haar al gauw vergeten. Tja, het springkussen roept!
Had ik al verteld dat het vannacht weer langdurig geregend heeft maar dat het, zolang de zon al op is, droog is, de temperatuur heerlijk is en dat alles zonder koud windje? De beste dag tot nu toe van onze hele vakantie!!! βοΈ βοΈ
Het is zelfs dusdanig lekker weer dat de badpakken aan gaan en we een duik in het zwembad nemen. Wendy kijkt toe met Xem en Lily-Rose. Joah wilde eerst niet zwemmen maar toen toch maar wel πβοΈ.
En zo dobberde ik voor de tweede keer binnen 24 uur rond in het zwembad, al had ik het nu een stuk drukker dan gisteren π
π. Airen en Dex hadden het nog wel langer volgehouden dan de 3 kwartier dat we in het water waren, maar Joah was er al uit en we moesten even Wendy, Xem en Lily-Rose uit gaan zwaaien.
Totdat we gingen eten werd er gesprongen, gesprongen, even getekend, gesprongen, met de linten gezwaaid, gesprongen, geschminkt, gesprongen en nog meer gesprongen. En toen was het tijd voor de pannenkoeken die erin gingen als koek π₯. Wij aten gewoon een ratjetoe.
We aten vroeg want om 18 uur was de minidisco. Oeps, dat was toch nog wel een beetje eng om aan mee te doen ππΌ πΊπΌ. Het springkussen naast de minidisco was nattig en dus niet zo’n succes. Dan maar naar het speelhuis dat uitkeek op de minidisco. Doordat ze af en toe en bekend nummer hoorden en daar ook de bewegingen van wisten werd er vanaf het speelhuis toch nog een beetje meegedaan aan de minidisco . Toen het zo goed als afgelopen was wilden ze er toch nog wel even heen, maar nee, toch maar niet meedoen nog…..π
Alle kinderen gingen zo zoetjes aan weg, ik zat op een bankje en de 3 musketiers doken toch nog een paar keer het natte springkussen in. Daarna nestelen ze zich op de tafeltennistafel en raken in gesprek met de twee dames van het animatieteam. Ik heb me er buiten gehouden en alleen maar gekeken. Ik kon het ook niet allemaal verstaan, maar het was gewoon leuk om te zien hoe gezellig ze met zijn drietjes aan het kletsen waren met die twee dames. Als ik op een gegeven moment maar eens hun richting op ga, hoor ik ze zeggen dat ze de volgende keer weer op de minidisco zullen komen. Haha! Ik ben benieuwd of ze dan echt mee gaan doen! π
Het is inmiddels kwart voor 7. Om tien voor half 9 begint het springkussen leeg te lopen en tot die tijd is het hier op het veld druk met kinderen, dus het springkussen wordt ons nieuwe ‘bedtijd alarm’ β°
Wat hebben we hier een heerlijke plek! We hoeven alleen maar te genieten vanaf onze tent en met dit lekkere weer is het dubbel en dwars genieten zelfs! Af en toe komen ze langs om een knuffel te geven, een slokje water te drinken of ons een raadsel te laten oplossen.
Het is wit en het ontploft. Nou, ik weet het niet hoor. Misschien een ballon? Nee oma,het is een BOEMkool!! ππππ
Dikke pret. Ik weet natuurlijk ook niet welke vogel niet kan vliegen en wanneer 2 plus 2, 5 is.
En dan is het tijd……het springkussen loopt leeg.
Tijd voor de pyjama’s, de tandenborstels en de voetenwasstraat!
De kinderen begonnen er vanmiddag al over: Gaan we weer in de voetenwasstraat.
Ja natuurlijk!
De emmer πͺ£ wordt gevuld met warm water. De krukjes klaargezet en het slagroom voetenschuim ook. Ze willen alle drie het eerste en er wordt unaniem besloten dat Airen vandaag de eerste is, morgen Dex de eerste en overmorgen Joah de eerste.
Zo grappig dat ze hier zo’n plezier in hebben. De zwarte voeten π£ gaan in het warme water. ik spuit het schuim op mijn handen en een voor een was ik de voeten in de wasstraat. Dan is het afspoelen geblazen en afdrogen. Slippertjes aan en niet meer op blote voeten buiten de tent! Het werkt als een tierelier!
Met zijn drietjes liggen ze weer gebroederlijk naast elkaar in de slaapcabine van Oude Willem. Opa oppert dat Airen weer voor gaat lezen. Maar, zegt Airen, dan heb ik wel het rode boek nodig. Die hebben we niet mee, zegt opa. Denkt opa. Want natuurlijk heb ik wél het rode boek mee! Het rode boek dat we vorig voorjaar uit de campingbieb in Hulshorst leenden en vergaten terug te leggen. π Dit rode boek blijkt een magisch boek te zijn. Het is het boek van Sinterklaas en er staan ook fantastische verhalen in als Airen eruit voorleest π. Ook deze keer verzon zij weer een heel eigen verhaal. Helaas heb ik het niet helemaal gevolgd omdat ik ondertussen aan het opruimen was.
Na het verhaal van Airen moest ik ook nog even voorlezen uit het boek dat Dex mee had van Superjuffie in Australië. π
Maar dan is het toch echt tijd om te gaan slapen hoor!
Oef. Dat lukt nog niet helemaal. Airen wil nog iets pakken om ‘te doen’, Dex wil zijn ooglapje en Joah wil nog wel een druif.
Ik lach me rot ππ
.
Niet veel later heeft Airen haar ‘iets te doen’ gepakt en ligt daar nog even met Dex samen naar te kijken in bed, bijgelicht door het campinglampje. Dex zijn ooglapje konden we niet vinden, dus ‘dan maar zonder’ zoals hij zelf zei, en Joah ging zonder druif gewoon lekker slapen.
Wat heerlijk dat ze er weer zijn!
Geschreven door Karinstalenburg.reisdagboek