23 juli 2022

Oma? Gaan we vandaag naar de haaien?
Met deze vraag werd ik vanmorgen gewekt door Dex. Hij had er echt zin in!
Na het ontbijtje met kaiserbroodjes en een koppie thee, werd iedereen in de kleren gehesen, haren gekamd en tassen ingepakt. We wilden al eerder weg zijn maar je vergist je toch altijd in hoeveel tijd het kost voordat je alles bij elkaar gescharreld hebt en in tassen gestouwd. ⏰
Nadat we de kinderstoeltjes van mijn auto over hadden gezet in die van Marcel, ook al zo’n K..t klus😅, en ik mezelf met mijn achterwerk tussen de twee stoeltjes van Joah en Dex had gewurmd, reden we het park af.
Een half uur rijden stond er op mijn Google maps, maar we kwamen er al gauw achter dat de routeplanner op “fiets’ 🚲 stond ipv op 🚙 . Het was maar een minuut of 10 rijden 😀Lekker dichtbij dus.
Alles moet je van te voren regelen tegenwoordig, dus de entreetickets gisterenavond al gekocht nadat ik eerst op internet naar de goedkoopste mogelijkheid had gezocht. Ja ja, alweer zo’n kniertenstreek!😂😂
Voor Joah was het nog ‘for-free’ dus hij mocht ook mee.
Ook een parkeerkaart had ik netjes online aangeschaft zoals aangeraden werd. De auto voor ons had dat duidelijk niet gedaan. De ietwat corpulente heer 😅 moest uiteindelijk zelfs ook uitstappen omdat ook zijn pin het niet deed. Maar! Wij wachten geduldig af en gebruikten de situatie om te bevestigen hoe slim het van mij was geweest gewoon van te voren even goed te lezen wat je te doen had om tijd te besparen.
Zo had ik ook een koffiemok voucher gekocht. Kon ik de hele dag koffie mee halen. Of thee. Netjes afgerekend ook dat voucher. Maar toen ik deze in mijn mail kreeg las ik pas dat je een geprinte versie van dit voucher mee moest nemen omdat het niet via je mobiel kon. 😬 .Toch iets niet goed gelezen dus. Na een mailtje naar het Dolfinarium of ik mijn geld voor de mokvoucher kon terug krijgen kreeg ik de tip dat ik het bij de receptie kon laten afdrukken. Mooi!
We moesten nog even van de P naar de ingang lopen en we kwamen onderweg de langste hinkelbaan tegen die we ooit gezien hadden. Airen en Dex hinkelden ook een stukje maar om wat energie voor het Dolfinarium over te houden hebben we de baan maar niet helemaal afgemaakt. We weten overigens ook niet waar het stopt, want we hebben de baan gezien tot 600, maar het ging nog veel verder het stadje in.
Rond tien over elf waren we binnen mét afgedrukt koffiemok voucher en een plattegrond. Daarop zochten we meteen waar een wc was. Om de hoek. Dex en ik lieten daar wat achter terwijl de anderen alvast van de zeeleeuwen 🦭 gingen genieten.
Vervolgens sloten we aan in de ellenlange rij om naar de dolfijnenshow 🐬 te gaan waarvoor we een muntje hadden gekregen voor de voorstelling van 12 uur. Het weer was zonnig en veel warmer dan we hadden gedacht. We hadden onszelf en de kids gelukkig met factor 50 ingesmeerd want de rij stond grotendeels in de zon🌞. We lieten de kinderen wel steeds de schaduw opzoeken als dat maar even kon en gelukkig kon dat vaak.
Toen de deuren eenmaal open gingen kwam de vaart erin en toen wij het hoekje omkwamen belandden we in het deel waar de Efteling-rij was. Zo grappig om te zien hoe we dan als schapen de vakken volgen en heen en weer lopen op een kleine oppervlakte. Maar het werkt en ik vraag me weleens af, wie heeft dat ooit bedacht?🤔
Als wij eenmaal binnen zijn, lijkt het erop dat we de pech hebben en al flink uit het midden plaats moeten nemen, maar als we eenmaal bij de tribune zijn is er niemand die ons belet om de nog vrije plekken bovenaan, vrijwel in het midden in te nemen.
We zaten daar prima, moesten nog even wachten en dus tijd voor een broodje 🥐 en wat te 🥤
Er zwemmen al twee dolfijnen 🐬🐬in het basin en dat is voor de kinderen al heel aantrekkelijk om te zien.
De show begint en er springen een paar dolfijnen de lucht in.
Ze noemen het tegenwoordig een ‘educatieve show’. Er is namelijk veel informatie over de soorten dolfijnen en de bedreiging van de plastic soep in de zee. Dat laatste is iets wat Airen al interesseert, maar het geluid is niet opperbest dus ik praat haar bij. Zij weet allang dat je je afval in een afvalbak moet doen en niet in de natuur moet gooien, maar als ze de beelden van de plastic soep ziet is ze toch wel even onder de indruk van de hoeveelheid troep die in de zee drijft en de dieren bedreigt.
Tussen de educatieve stukjes door, springen de dolfijnen 🐬🐬🐬 allerlei kunstjes, laten hun geluidjes horen en duiken geblinddoekt een ring op.
Als de show voorbij is zoeken we buiten de buggy weer op en vragen ons af wat we nu zullen gaan doen of zien.
OMG! Wat een enorme drukte. Iedereen die net bij de show was probeert net als wij naar een volgend ding te gaan dat leuk is en het is daardoor overbevolkt bij de roggen die bovendien gevoerd zouden gaan worden, dus geen enkel plekje meer te vinden waar je nog een rog kon zien.
Dan maar even ‘de haai’ 🦈 binnen gelopen. Dat was voor de kinderen weinig soeps. De kijkgaten waren allemaal te hoog. Beetje teleurstellend.
Als we daar weg zijn komen we bij een speeltuintje waar we een klein half uurtje neerstrijken. 🛝
De volgende stop is bij de stapstenen door het water. Dat is wel heel erg leuk, maar ook wel een beetje spannend. Airen en Dex komen samen een heel end, maar dan zijn er een paar stenen die vrijwel onder water liggen en moet Marcel ze komen redden en helpt ze erover heen. Ook Joah doet het parcours, samen met Marcel. Deze oma paste op de buggy, stond erbij en keek ernaar.
Airen en Dex hadden de smaak te pakken en deden nog een rondje, maar nu helemaal alleen. Ook Marcel sloot aan en de drie helden en deden nu ook de rest van het pad.
Ik kon daar niet komen met de buggy waar Joah inmiddels inzat, dus liep even een stukje om om hen daarna weer tegen te komen.
Aan het einde van het stapstenenpad kwamen bij de zeeleeuwenzee waar we even genoten van deze waterratten.
Niet veel verder waren de waterglijbanen. Het was prachtig weer en ik had voor de zekerheid wat droog ondergoed meegenomen voor de kinderen, dus kleren uit en in het onderbroekje het water in. De glijbanen waren voor hem te moeilijk om zelf te doen dus we hebben lekker gepootjebaad in het koude water terwijl de anderen zelfstandig de glijbanen bedwongen. Je moest wel in beweging blijven want het was echt geen subtropisch zwemparadijs 😅🥶
Een ijsje kon natuurlijk niet uitblijven en we smikkelden dat lekker op in de schaduw van een parasol.
Tijd om naar de walrussenshow te lopen. Als we net in de rij staan moet Dex weer plassen, dus hopla weer een wc gezocht. Gelukkig was het niet heel druk want deze show was gelijk met de dolfijnenshow van half vier en dan zitten er dus veel mensen in de dolfijnenkoepel.
Na het plassen wc 🚽 was er dus gelukkig nog steeds genoeg plek voor ons om de show goed te kunnen zien. Marcel moest buiten blijven staan met de buggy, want die buggy mocht niet mee en aangezien daar inmiddels een slapende Joah inzat hebben we die niet in de buggyparkeerplaats gezet.
Terwijl we zitten te wachten tot de show begint, komt er een gezin aanlopen met een buggy en parkeert deze vlak voor ons. Het valt Airen opdat deze mevrouw wel met de buggy was en wij het niet mochten….
De Walrussenshow 🦭 was best leuk. We konden ze goed zien. Er werd van alles over de walrussen vertelt maar niet waarom de ene wel slagtanden had en de andere niet. Airen vroeg dit zich namelijk af. Ik wist het antwoord daar ook niet op en toen die meneer zei aan het einde van de voorstelling dat je je vraag mocht stellen na de show, zijn we wel even naar hem toegelopen. Hij vertelde dat ze bij jonge dieren de slagtanden weghalen, maar sommige dieren waren daar al te oude voor en dan zou het weghalen een te grote wond veroorzaken.
In de natuur gebruiken ze de slagtanden om zich op het ijs te hijsen.
Voordat we naar de uitgang van het park liepen doken we nog even onder water om de dolfijnen via het glas te kunnen zien zwemmen. Dat was een mooi gezicht!
Deze oma kon eindelijk haar koffievoucher inleveren, want door de idiote drukte van deze die ellenlange rijen veroorzaakten bij alles waar je eten of drinken kon krijgen, was het voucher nog steeds niet gebruikt. Maar dit was mijn kans! Ik snakte nu weleens naar een bakkie cappuccino ☕️! Terwijl de kids naar de dolfijnen keken genoot ik van mijn koffiemok met inhoud en nam er meteen daarna nog een!
Voordat we de lift weer naar boven namen genoten we nog een kwartiertje van de walrussen die we hier ook onder water konden zien zwemmen!
Aan het begin van de dag wilde Airen al graag het winkeltje in en ze was niet vergeten dat ik had gezegd dat we dat aan het einde van de dag zouden doen.
Joah sliep nog steeds en daarom kozen wij iets voor Joah, een voelboekje over zeedieren. Dex koos een dolfijn knuffeltje met een baby dolfijntje en Airen koos een dagboekje.
En zo sloten we ons uitstapje naar het Dolfinarium af en reden naar de camping.
Op de camping gaat de dag gewoon door. Niks luieren en bijkomen van de drukte, maar gewoon hopla doorgaan met de banaan.
Binnen de kortste keren was ik waterballonnen aan het vullen met de speciale vulfles. Dat vullen was een eitje maar knoopjes in de ballonnen 🎈 leggen een prut werkje. Dat de ballonnetjes van slechte kwaliteit waren was niet heel helpend. Maar goed, ik heb er toch heel wat gevuld die razend snel weer door de kinderen werden stukgegooid. Wel heerlijk verfrissend hoor dat water!
Marcel maakte ondertussen de hap van de dag klaar. Nasi. Smaakte heerlijk, al hielden de kinderen het bij alleen de rijst met een topping van gedroogde uitjes, komkommer en paprikareepjes. Doet me denken aan gisteren….
Na het eten gaat het spelen weer gewoon door, al is het Dex die het end wel in de bek heeft. Eigenlijk wilde hij voor het eten al naar bed, na het eten niet, of toch maar wel en als hij er dan in ligt wil hij er toch liever weer uit om er uiteindelijk toch als eerste in te duiken en in slaap te vallen. 😴
De andere twee zijn nog helemaal niet van plan naar bed te gaan. Joah heeft dan ook geslapen vanmiddag, dat merk je wel. Hij stoeit nog wat met opa en veegt heel Junior schoon met de vliegenmepper die hij als bezem gebruikt.
Met Airen doe ik nog een spelletje, Spokentrap. Ik lijk te winnen, maar zij wint het. We kijken ook nog even hoe Rollo moet, een kinderyatzee, maar dan vind ik het wel welletjes. Naar bed met die beentjes! Het is dan al 21uur.
Ze slapen vrijwel meteen en treedt de rust in in huize Junior.

Ps
Fotocollages komen morgen.

Geschreven door Karinstalenburg.reisdagboek