Zaterdag 30 juli 2022

Ja hoor! Ook deze dag zit er weer op!
Het is heerlijk weer, 21.15 u en zitten onder Juniors luifeltje.
Marcel kijkt 🥅 ⚽️ met de oortjes in en ik doe mijn ‘huiswerk’. Dwz: fotocollages maken en dagverslag schrijven. Beiden best wel een klusje maar dat heb ik ervoor over 😘.
Toen ik om 9.15 u uit bed 🛏 kwam had Marcel al boodschappen gedaan in Harderwijk bij de Jumbo. Ik klaag niet!
Het doel van vandaag was naar Harderwijk te fietsen 🚴 🚴 en daar een beetje rond te kuieren onder begeleiding van een app waar ik een wandeling in had gevonden. Ideaal!
En zo kwam het dat we rond 12 uur onze fiets op slot 🔐 zetten bij de molen waarvan we toen de naam nog niet wisten. Hier startte de route, maar eerst even de molen inlopen om een blikje te werpen.
Beneden was een winkeltje en een bakkerij ‘museum’ maar die naam zou ik het niet gegeven hebben. Er was niet heel veel te zien. 👀
Marcel hield de hele molen al gauw voor wat het was maar ik wilde nog wel even weten wat er boven te beleven was.
Toen ik op de tweede laag bijna op het trappetje naar buiten stapte, hoorde ik iemand vragen: Wilt u een rondleiding? Nou, dat wilde ik wel hoor. Maar dan moet ik wel even mijn man erbij halen, vindt hij ook wel leuk 🤪.
Nadat we Marcel hadden opgevist begon de gids enthousiast zijn verhaal. Een stellingmolen, oorspronkelijk uit Weesp, 1776, net uit de steigers. De molen die ooit in Harderwijk stond was er niet meer. Op de verdiepingen liet hij ons zien hoe de molen werkte, want hij maalt nu nog maar af en toe en natuurlijk zagen we de enorme wieken. Het was niet de eerste keer dat we in een molen waren, maar het is toch af en toe leuk om weer eens te zien op welke ingenieuze manieren en met de weinige middelen die ze toen hadden, tóch zulke huzarenstukjes konden bouwen. 👏🏼 👏🏼
Na dit educatieve uurtje begonnen we dan de wandelroute via een app die IZI heet.
Nou, zo IZI was het niet.
Er zou autoplay bij zijn en een routebeschrijving, maar verder dan een plattegrondje waar cijfers opstonden die met een blauwe lijn waren verbonden kwam ik niet. Ik zag wel onszelf als rood stipje bewegen door de route, maar omdat de blauwe lijn niet altijd een straat of weggetje volgde was het lastig.
Als we net begonnen zijn, lopen we langs een rijtje huizen dat uitkijkt op een steiger waaraan allerlei jachten 🚢 liggen.
Bij een van de jachten zit een groepje mensen onder een parasol met zeer luide muziek. Smartlappen. 🎵 🎶
We lopen langs dat rijtje huizen en voor een daarvan zit een man op een bankje.
Ik zeg: Nou u kan lekker meegenieten hè van de muziek!
Ik bedoel het sarcastisch, maar zijn reactie verrast me.
Hij zegt dat hij het prachtig vindt! Hij houdt ervan en het doet hem denken aan zijn zoon.
Hij vervolgt zijn verhaal en vertelt ons dat zijn zoon is overleden. Zomaar van het ene op het andere moment. Hij was 46 jaar. Op Koningsdag. Hij zat op de wc en bleef zolang weg…..Zijn dochter ging kijken en vond haar vader daar. Dood. Hij had een propje in de hersenen. Een soort ballonnetje dat zich heel langzaam opblaast. Het moet 20 jaar geleden al begonnen zijn. Maar dat merk je niet hè.
Zijn vrouw is nu voor het eerst met de kinderen op vakantie. Alle mensen van het straatje waren die dag gestopt met feest vieren. Dat waardeerde hij zo…..
Pffft……de tranen stonden in mijn ogen. Die meneer had zoveel verdriet! En hij genóót van de luide smartlappen muziek terwijl ik het asociaal hard vond staan.
Wij leefden met hem mee en ik zei hem ook dat ik eigenlijk mijn opmerking sarcastisch bedoeld had, maar het dus voor hem eigenlijk heel fijn was. Ja, ik vind het fijne muziek, ik denk dan aan mijn zoon…
We wensten hem alle sterkte en lieten hem alleen op het bankje. Met zijn verdriet 😏.

Terug naar de route, die niet zo goed werkte. We kwamen er wél door in rustiger delen van Harderwijk en vonden toch wat pittoreske straatjes, een heemtuin, stadsmuren, een torentje, de stadspoort en kwamen bij het strandje terecht.
Het was heerlijk langs het water. Het weer was dan ook weer heerlijk! Precies zoals we het graag hebben!
Na een poosje genoten te hebben van het kabbelende water, de bootjes 🚢 , de zwemmers🏊‍♂️, de suppers, de meerkoetjes en de voorbijgangers wel of niet met 🐕 , zijn we doorgelopen naar de boulevard op zoek naar een leeg tafeltje in de schaduw.
Want jawel! We hadden onszelf vandaag een lekkere lunch op een terras beloofd! 😘 Het mag wat kosten! 😂😂
En zo kwamen we op het terras van de Admiraal terecht.
Nou! In een woord geweldig hoor! Marcel had een broodje (zeg maar bróód) paling en ik koos voor de gebakken schol🐟 .
We aten onze vingers erbij op! Dat de prijzen ons hier meevielen voor zoveel lekkers was een leuke bijkomstigheid. Of beginnen we te wennen aan de hoogte van de prijzen…?
Nog een laatste stukje door Harderwijk gelopen en toen weer op onze fietsjes gesprongen.
Niet veel te vertellen over de terugtocht, we namen de kortste route.
De rest van de dag heerlijk gerelaxt in onze campingstoelen en dat doen we nu nog.

Op de camping is het momenteel druk. Voor het eerst is hier het hele veld vol. Er zijn nieuwe oma’s en opa’s met nieuwe kleinkinderen, nieuwe mama’s en papa’s met kinderen en honden zijn er ook.
Er is dus wat meer reuring gekomen hier op de Vuurkuil.
Eens kijken of ik morgen hier wat meer over kan opschrijven, want er is genoeg te zien!

Ps Pien,
Ik heb je kennis niet bezocht😅

Geschreven door Karinstalenburg.reisdagboek