Het laatste nachtje in Oude Willem was lekker rustig. Geen wind, geen regen, niet te warm of te koud. Ik heb het deze vakantie geen enkele keer koud gehad. Dat is bijna jammer want ik was tot mijn tanden toe bewapend tegen kou met de koude nachten van vorig jaar nog in mijn gedachten.
Rond 8 uur waren we allemaal al op, Wendy rende 🏃 nog even een rondje en Marcel haalde nog wat proviand bij AH 8719. Haha! Dat nummer zie ik steeds op de afschriften staan. Lijkt wel een vluchtnummer!
Even nog een klein ontbijtje 🥐 en een bakkie koffie/thee en dan gaan we echt op ‘AAN!’ Opruimen met die hap!
Tja, wat moet ik daar nu over zeggen…..
Allerlei losse rommeltjes in tassen en kratten gooien, evenals vuil wasgoed, speelgoed, kabeltjes en stekkertjes, spraytjes tegen muggen of muggenbulten, alles strategisch in de bak van Oude Willem leggen, de flappen ontdoen van vuiligheid en laten drogen, grondzeil opvouwen, luifel afbreken, tent invouwen en inklappen en tot slot de laatste spullen op het deksel vast sjorren, dekzeil erover en Oude Willem is weer helemaal klaar voor haar winterslaap.
We maken ons overigens wel een beetje zorgen om haar. Want het tentdoek is toch wat grijzig aan het uitslaan. Dat zag ik vorig jaar ook al, maar dat is er dit jaar niet beter op geworden. We vermoeden dat het schimmel is 🍄 ….. Wendy is het te lijf gegaan met een borstel en we hopen maar dat Oude Willem zich niet laat opvreten als we niet in de buurt zijn😬. Dit jaar heeft ze ons kurkdroog gehouden, dus áls het schimmel is dan heeft het (nog) geen invloed op haar kwaliteiten als dak boven ons hoofd.
De 🚴🏻‍♂️ 🚴🏻‍♀️ fietsen worden op de fietsendrager geladen en dan nemen we afscheid van camping Zeumeren. Gelukkig komen we Sandra (schoondochter vàn) nog even tegen. We geven haar nog een extra afscheidsknuffel en bedanken haar een laatste keer voor haar hulp bij de valse start die ik op de camping had.

Maar! Wat ik helemaal vergeet te vertellen! Vanmorgen moest ik verschrikkelijk poepen dus de Nordic stokjes opgepakt en naar de I-🚾! (Spreek uit: ei-wc. Modern woord voor Invalidentoilet)
Helaas was de I- 🚾 bezet. Bizar. Ik schreef een paar dagen geleden nog dat ik nooit hoefde te wachten omdat hier verder niemand invalide is, maar dit is nu al de derde keer in twee dagen dat ik wèl moet wachten!
Gisterenochtend: Een meneer. Hij bleek héél erg lang te zijn dus kon ik me voorstellen dat dat hogere toilet voor hem fijner is. Misschien was de toiletborstel voor hem te klein en te laag opgesteld want die heeft hij over het hoofd gezien en zo werd ik getrakteerd op zijn remsporen, die net zolang waren als hijzelf. Yak 💩
Gisterenavond was er ook iemand in de I- 🚾 in de weer. Het bleek mijn buurman te zijn. Niet gemerkt dat hij iets mankeert🤔 Hij keek wel wat schuldbewust toen hij eruit kwam ik mezelf opduwde met mijn stokken, uit de stoel die er staat zodat ik zittend kon wachten.
Maar de persoon die vanmorgen de I- 🚾 gebruikte spande wel de kroon!
Zoals gezegd: Ik had dus flinke aandrang en de hoop begon al kopjes te geven toen ik bij de I-🚾 deur kwam en deze op slot bleek. Ik zette mezelf dus maar weer in de wachtstoel. En het duurde en het duurde en het duurde…. Ik denk dat ik zo’n 10 à 15 minuten gewacht heb. Aanvankelijk ben ik dan een beetje geïrriteerd dat iemand het waagt om op ‘mijn’ I- 🚾 te gaan, maar naarmate het langer duurt ga ik me afvragen wat de persoon zou kunnen mankeren waardoor het zoveel tijd nodig heeft. Misschien een stoma? Of misschien iets anders medisch speciaals 🤔 ???
Als de deur eindelijk open gaat komt er een keurige heer naar buiten met zijn toilettas onder zijn arm. Het zit er dus dik in dat hij gewoon een spiegel nodig had, want die is alleen te vinden in de I-🚾 …. Ik heb een heel klein beetje enigszins begrip voor zijn daad maar als ik dan in de pot kijk en zie dat hij als visitekaartje schijtsporen tot bijna aan de bril toe heeft achter gelaten, dan ben écht not-amused! 😡😡😡
Hij kreeg van mij een oneervolle vermelding op Facebook!! Viespeuk!

Ik gelooft dat we rond half 2 weer bij ons thuishonk waren waar Louis en Dex ons op stonden te wachten om te helpen met uitladen. En dat is geen overbodige luxe want ik heb alweer veel te veel gedaan en kan haast niet meer lopen.
Het blijft heel vervelend als je zelf een aanpakker bent en een bezige bij, om te zien dat anderen hard aan het werk zijn en dan zelf niets doet 😬
Als alles is uitgeladen gaan de hulptroepen weer huiswaarts en doet Marcel nog heel veel alleen. Ik heb slechts de bankkussens op het balkonbankje gelegd en ben in slaap gevallen….💤💤💤

De eerste wasjes zijn, dankzij Marcel, alweer gedaan en hangen te drogen. Het staat hier nog vol rotzooi maar dat staat er morgen denk ik ook nog wel dus laat maar staan.
Om de campingsfeer nog even vast te houden eten we op het balkon, al is het deze keer geen ratjetoe 😅😂, en sluiten we deze vakantie voortijdig af.
Ondanks de ongemakken hebben we een fijne vakantie gehad!
De week met de kleinkinderen was geweldig en hadden we niet willen missen. Het lekkere weer van de afgelopen 6 dagen heeft ons nog lekker laten fietsen en laten zitten in het zonnetje of de schaduw.

Wie weet waar we volgend jaar zullen zijn om deze tijd???? Wordt het dan toch eindelijk Zambia? Of wordt het opnieuw ergens in Nederland met Oude Willem?
Maar het belangrijkste is: Volgend jaar er allemaal weer gezond-en-wel zijn!!! ❤️


Een speciale ps voor Lysbeth:
Je moet het even zonder mijn verhalen doen vriendinnetje😘
Maar ik denk dat ik wel een dagboek ga maken van mijn aanstaande operatie avonturen.
Lijkt dat je wat?
👩‍⚕️ 🏥 🦼

Geschreven door Karinstalenburg.reisdagboek