Dag 5

Ja ja! Gewoontes ontstaan snel😅. Om 8 uur uit bed, de kinderen ingepakt in een deken op de stoel, een theetje en twee sapjes, cracottes met smeerworst en/of kaas, wachten tot opa terug is met brood, een bolletje eten en dan naar buiten in de dubbele pyjama’s. Het is dan al half 10😘
Vandaag niks op het programma. Dex wordt vanmiddag opgehaald. Hij wil ook wel naar huis inmiddels al wil hij ook wel niet naar huis😅. Het is natuurlijk ook allebei fijn.
Hoewel de kids zich grotendeels zelf vermaken gooien we ook af en toe wat recreatie in de strijd. Marcel doet een potje voetbal en daarna doen we met mini pionnen een verstop spel. Zeer simpel: iedereen die mee doet, en dat was de halve camping, draait zich om en eentje mag de dobbelstenen verstoppen onder de pionnen en Klaar Af! roepen.
Groot succes!
Het wordt nog leuker als ze bedenken dat achter de tent wachten tot ze mogen komen nóg leuker is en het wordt helemaal een gekkenhuis als opa Knibbel Knabbel Huisje gaat roepen (hij zegt nooit Knuisje😅) en ze aan het schrikken maakt.
Als iedereen twee beurten heeft gehad stopt het spel want deze oma moet ook een keertje douchen 😂😂. De kinderen waren overigens allang aangekleed hoor!
Wendy en Louis komen rond lunchtijd en we eten met z’n allen gezellig aan tafel nadat we Joah hebben wakker gemaakt die een tukkie aan het doen was.
Vandaag wil de zon niet erg doorbreken waardoor het fris bleef. Gelukkig had Wendy voor Joah een warm speelpak meegegeven dat nu wel goed uit kwam. Maar Joah dacht daar anders over. Hij wilde het niet aan. Toch lukt het om het hem aan te trekken en als we gaan bellen blazen vergeet hij zijn misère. Wat een heerlijk pak met dit weer! Denk wel dat iedereen nu denkt dat hij Dex heet want dat staat erop😅
Tegen 2 uur moeten we afscheid nemen van Dex. Er worden dikke knuffels over en weer gegeven en uitgezwaaid. Van Wendy krijg ik al snel daarna een foto van een slapende Dex in de auto. Moe maar voldaan zullen we maar zeggen 😘
Weer terug bij de tent gaan we lekker binnen zitten want het is echt fris. Airen had allang gezien dat ik mozaïek mee had en dit was een mooi moment het te gaan maken. Het allereerste stukje tel ik voor haar uit en daarna gaat ze gewoon zelf aan de slag. In opperste concentratie vordert haar werk gestaag terwijl Joah stukjes geef van een al half af mozaïek paardje, dat hij kriskras in de gaatjes drukt. Ook al heel knap!
Als Airen wordt opgehaald door een van haar vriendinnen nodigt ze deze uit om mee te komen doen met de mozaïek. En niet veel later komt er nog een bij die na een poosje gevolgd wordt door het zusje van de eerste. Ze doen om de beurt een stukje en nu ben ik wel degene die het telwerk doet en zegt waar de stukjes moeten. Twee dametjes haken na ruim een half uur af en gaan naar de trampo maar de derde, de jongste van 3 a 4, blijft helpen tot het einde. Ze vindt Airen zo lief zei ze tegen me.
Het werk begon om 14.15 en was klaar rond 17 uur😅. Applaus hoor! 👏🏼
Na het avondeten, niet noemenswaardig qua inhoud, doen Airen en Joah een potje kikker- en paard werpen.
Ik had namelijk het mozaïek paardje voor Joah afgemaakt. Hij was er helemaal blij mee en liep te hinniken over het gras 😅. Het gooien van het paardje was nog lastig maar hij had reuze lol.
Vandaag weer douchedag. Airen vindt het prima en Joah gaat dapper mee, maar als we er zijn slaat hij toch de douchebeurt weer over en ik was hem gewoon even lekker met een washand met slagroomschuim. Vond hij ook niks. Maar ja, hij was dan ook best wel moe.
Wat mij betreft was het nu wel ‘Hopla en nu naar bed tijd’ maar het buurmeisje was nog op de trampoline dus ok, nog even dan….
En nu liggen ze met zijn tweetjes te knorren in de slaapcabine van Junior. Zonder Dex erbij hebben zij het hele rijk alleen daar!
En zo is er alweer een fijne dag om!

Enne,
Ja Pien, na deze vakantie zijn we toe aan een vakantie 😅🤪
Maar we hadden er rekening mee gehouden hoor. Morgen gaan Airen en Joah naar huis en dan blijven wij nog hier tot einde van de week om bij te komen😅
En inderdaad: we hebben niet het warmste weer maar het is droog!! Met drie kinderen en steeds regen wordt kamperen wel armoe🤢

Geschreven door Karinstalenburg.reisdagboek