Het is nu 22.15 uur.
Ik zit in de tent, dekentje over mijn door een legging en een pyamabroek ingepakte benen heen. Drie shirts aan en een dik, warm en met teddy gevoerd vest. Op een metertje afstand staat het kacheltje óp madame Piche te stralen en mij te verwarmen. Marcel heeft zijn heil al gezocht in het slaapvertrek.
Je raadt het al! We zijn op de camping.
Vandaag mag onze Oude Willem junior, die ik voor het gemak Junior ga noemen, voor het eerst acte de présence geven!!
Gisteren al druk bezig geweest met alle vouwwagenspullen van ‘zolder’ te halen. Zolder tussen aanhalingstekens, want we hebben geen zolder! De hele meuk stond in een hoek achter een kast opgeslagen het afgelopen jaar.
Als alles netjes is opgeruimd besef je niet hoeveel het is als je het allemaal weer te voorschijn haalt. Marcel kon zich ook niet voorstellen dat alles in Junior zou passen. Ik eigenlijk ook niet, maar al die zooi kwam uit de compartimenten van Oude Willem sr, dus moest het ook in de jongere versie passen. Ze verschillen in leeftijd maar niet in maat.
We waren wel benieuwd naar de voordelen van Junior ten opzichte van OW sr.
En die hebben we dus vandaag ervaren😅
Heel makkelijk dat Junior gasvering heeft, waardoor je met gemak de bak opent vanaf de zijkant en je het een en ander in kan laden. Bij senior moest je altijd de hele tent uitzetten om in te kunnen pakken. Dus sorry Senior, hier verlies je wat punten, al moet ik wel zeggen dat niet álle binnenbalken goed bereikbaar zijn bij junior, maar slechts een deel. Wel een groot deel gelukkig.
We rijden rond half 12 richting Voorthuizen, waar we de komende tien dagen zullen bivakkeren.
Hoewel het voor mijn gevoel weekend is, is het gewoon dinsdag en daarmee ook niét leuk druk op de weg. We zijn met twee auto’s want ondanks dat er heel wat in Junior is geladen, is er nog genoeg over voor in de auto’s. Bovendien moeten er drie kinder autostoeltjes mee omdat Airen, Dex en Joah een deel van de vakantie hier zullen zijn.
Ik rijd veel te weinig van dit soort verre reizen en die drukte op de weg kan ik niet meer zo goed handelen. Met witte knokkels en het zweet in mijn handen weet ik toch Voorthuizen te bereiken zonder brokken.
We rijden Junior naar een mooie plek met goed uitzicht, namelijk het speeltuintje. Tja, als je oma en opa bent en je kleinkinderen komen, stel wat andere prioriteiten.
Junior staat eigenlijk al snel goed waterpas en dan klappen we haar open. Ze is een mooie dame al mis ik wel het frisse blauw wit met roos accent van OW senior. Junior is met zwart wit en antraciet iets saaier van kleur.
Alle elastieken moeten er nog aangemaakt worden, dus dat doen we even. Helaas staat er een pittig windje en een windvlaag blaast Junior weer terug zijn inklapstand in. Pfft, alle tentdoek zit daardoor raar en scheef dus we moeten aan de bak haar weer netjes te fatsoeneren en opnieuw uit te klappen. Nu maar even met wat tijdelijke haringen voorkomen dat dit weer gebeurt.
Wat OW senior niet had maar Junior wel is een inritsbaar grondzeil.
Eerst ‘even’ wat plastic eronder zodat het niet zo vies wordt. Opnieuw is de wind ons aan het sarren want het plastic waait steeds
van z’n plek en het is ook erg dun. Gelukkig heb ik nog een dikkere variant bij me, dus poging twee. Dat gaat iets beter.
Nu uitvogelen hoe dat vaste grondzeil om moet en na drie variaties die niet klopten hebben we de goede stand te pakken. En dan ritsen maar!
Er moeten nog wat flappen ingeritst worden voordat we Junior kunnen gaan afspannen. Nou, Junior kost in deze dus wel beduidend meer tijd dan OW senior deed. Het zal ook wel onwennigheid zijn dat het nog niet echt soepeltjes verliep. Voordeel van dit grondzeil is wel dat je niet gauw last van wateroverlast zal hebben.
OMG! Wat een tekst weer! Het is inmiddels al ver over drieën als de eerste haring de grond in gaat. Wat een geluk dat het droog is want dit gedoe wil je niet meemaken als het regent!
We zijn ook nog lang niet klaar als Louis komt om Dex af te leveren. Gelukkig duikt Dex meteen het speeltuintje in en kunnen wij nog even door buffelen.
Guttegut, het was een flinke klus!
Het is al een uur of 7 als we aan tafel gaan om de soep te verorberen die Wendy had gemaakt en Louis had meegenomen. We zitten daarbij lekker in het zonnetje met een nog wel beetje te fris windje, maar we klagen niet want gisteren was er hier veel regen hoorden we.
Na het eten Dex’ bed opmaken. Dex helpt me daarbij heel goed! Daar ben ik blij mee! Minder blij ben ik als hij zijn pyjama zoekt en daarbij de halve inhoud van zijn koffer over de vloer verspreid. Tijd voor een afspraakje hierover. Dus dat gaat vast niet meer gebeuren.
Dex en ik duiken daarna de familie douche in en zingen luidkeels In the jungle. Meer ik dan hij eigenlijk. Haha! Die akoestiek is verbluffend en je ziet niet wie je hoort dus dat maakt je onverschrokken!
Na het tandenpoetsen terug naar Junior waar Dex lekker in het mooie slaapvertrek mag plaatsnemen. Opa leest hem nog even voor. Tenminste, dat was de bedoeling. Er komt steeds meer keet uit dat vertrek….
Ondertussen maak ik ons bed op en dan is het echt slaaptijd voor Dex.
Ik weet niet meer hoelaat het was, maar het was best laat….
Inmiddels is de Koningsnacht begonnen in Voorthuizen. We worden voorzien van achtergrondmuziek waarbij in slaap vallen tocht iets meer een uitdaging wordt. Gelukkig duurt het toch niet al te lang voordat Dex slaapt.
Wij verhuizen de tafel en stoelen naar binnen en ik neem eindelijk eens een koffie.
De verdere avond zitten we bij te komen dan deze hectische dag. Veel extra werk door de overgang van OW senior naar Junior die we de volgende vakantie niet zullen hebben.
En nu naar bed. Hopelijk kan ik ondanks de luide muziek snel in slaap vallen.

Geschreven door Karinstalenburg.reisdagboek