Hebben jullie gelezen van de wateroverlast in zuid Limburg?
Zo was het hier niet.
Maar we waren wel hard op weg dezelfde kant op te gaan....
Het heeft de hele nacht gehoosd 🌧 🌧 🌧 met af en toe een korte tussenstop van stilte. In die stilte kon ik dan net in slaap vallen, om daarna weer gewekt te worden door de volgende kanonnade van regendruppels op het dak van Oude Willem. Gelukkig sliepen de kinderen door alles heen.
Ik hield de wateroverlast binnen Oude Willem in de gaten en gelukkig beperkte het zich tot slechts een grote plek bij de ingang. Steeds gevoeld of het bij Airen's luchtbed nog droog was en haar ook een paar keer weer op het luchtbed gelegd, omdat zij er rustig met slaapzak en al - in haar slaap- naast gaat liggen.
Uiteindelijk ben ik in een wat diepere slaap gevallen en wordt dan wakker van Marcel die de wakker geworden Airen helpt. Dat arme kind was inmiddels tot haar middel nat druppels 💧 , evenals haar dekbed dat alwéér naast het luchtbed terecht was gekomen.....
Hopla! Midden in de nacht op zoek naar wat droogs voor haar, de natte zooi opzij gelegd en Airen verplaatst naar Marcel’s bedstee waar ik momenteel niet slaap omdat ik op de stretcher lig. Dat komt dan nu goed uit zeg! Probleem opgelost 😅 en iedereen kon weer de luiken sluiten om bij het vallen van de volgende liters regen in slaap te vallen.
Als we ‘s morgens weer wakker worden is de hele vloer van oude Willem doorweekt, behalve het stuk onder mijn stretcher dat iets hoger gelegen is. Op blote voeten door Oude Willem lopen is nu echt geen optie meer..... Dat laatste is vooral lastig voor Dex, die het liefst op blote voeten loopt. Wij blijven hem droge sokken en zijn laarzen aantrekken, totdat ik ontdek dat zijn laarzen ook niet erg waterdicht meer zijn..... Dan maar verder op blote voeten in sandalen.
We hadden gehoopt vandaag eindelijk eens met de kinderen een stukje te gaan fietsen, maar het regenen ging maar door en door en door en door....
We hebben de uitbouw weer aan Oude Willem’s luifel gehangen, maar moesten deze keer wel extra goed de boel vastmaken omdat er best wel wat wind stond. Maar met een aantal haringen, scheerlijnen en klemmen is het goed gelukt.
Het weer is eigenlijk nergens uitnodigend voor, maar wel om even tijd te spenderen aan een bezoekje aan de Praxis in Putten. Ik had namelijk van thuis een paar klapkrukjes in verschillende maten mee die ik laatst gekocht had om thuis onder de douche te kunnen gaan zitten, ik kan niet zolang meer staan. Het blijken ook heerlijke krukjes te zijn voor de kinderen om aan tafel te zitten bij het eten, spelletjes doen of kleuren. Ik wilde dus nog twee van die krukjes scoren en wist dat Praxis ze verkoopt. Via GoogleMaps kwamen we zonder stress bij de Praxis aan. Onze twee levendige kleine medemensjes waren echter al snel in slaap gevallen, dus deze oma ging even alleen door Praxis. Opa vindt dat helemaal niet erg, hij houdt meer van struinen door een supermarkt naar de lekkerste ingrediënten voor de dis. In dit huishouden zijn de rollen daarin al jaren omgedraaid.
Met de twee nieuwe krukjes zijn Airen en Dex helemaal verguld. Ze dragen ze zelf naar de tent en gaan er meteen op zitten om te wachten op de pannenkoeken 🥞 die opa aan het maken is. Uh, ik bedoel opwarmen.
Onze tent ligt overigens inmiddels bezaaid met stukken houten vlonder. Als een soort stapstenen verspreid zodat we wat prettiger kunnen lopen op de doorweekte vloer. Ook buiten is het rondom de tent een soort van moeras geworden, maar via de stapstenen vlonders kunnen we toch redelijke, zonder weg te zakken in de prut, onze stoelen bereiken
Tja, kamperen is leuk, behalve als het niet leuk is. En dat is nu.
In de ‘recreatie ruimte’ hier op de camping, ter grote van een kleine huiskamer, voorzien van een nog prima ogend bankstel, een gedateerde eettafel met eveneens gedateerde stoelen, een kast die van ouderdom nu voor ‘vintage’ door kan gaan met bijpassend ruikende boeken en een niet te definiëren kast met Donald Duck’s en spelletjes, zoeken we ons heil voor de rest van de dag. Ik neem een tas met proviand mee en doe daar met de kinderen domino met keukenwoorden, mikado en maken we een 🧩 puzzel.
Om twee uur komt Linda met Keetje. De kinderen zijn door het dolle heen, ze hebben naar haar komst uitgekeken en haar opgewacht bij de ingang. Van Airen krijgt Linda een gedetailleerde rondleiding over de camping en dan duiken we weer het boekenhol in, een ander woord voor de recreatieruimte die ik beschreef.
Inmiddels had ik de spelletjes erheen gesleept die ik van thuis had meegenomen. En zo maakten de kinderen kennis met Boggle, een Racespel en Halli Galli. Voor Dex gaat het soms allemaal nog een beetje te snel. Hij vindt het al genoeg dat hij een kaartje mag pakken of met de dobbelsteen mag gooien. Voor Airen moet je wel oppassen. Zij is een geduchte tegenstander aan het worden!
Wat ik altijd erg leuk vind is zelf de spelregels veranderen of spellen met het materiaal maken die niet zo bedoeld zijn. Ik merk dat mijn kleindochter daar wel wat van geërfd heeft! Zo verzint ze bij het -best moeilijke racespel- een hele nieuwe variant, met de kaartjes en de autootjes, iedereen kan meedoen en ze weet ook hoe je kan winnen. Ik stel wel hier en daar een kritische vraag, maar creabea verzint er gewoon een oplossing voor! Ook met halliGalli verzint zij een heel andere mogelijkheid met de kaartjes waar allemaal fruit op staat. En zonder dat ze het zelf weet is ze druk aan het rekenen, want Linda en ik bestellen in haar fruitwinkeltje natuurlijk geen hoeveelheden die kant en klaar aanwezig zijn! 🍏 🍌 🍇
Het wordt tijd voor de volgende visite: Eric en Annemiek! Zij hebben eraan gedacht dat Dex en Joah, jarig zijn geweest en Airen jarig wordt, dus een tas met cadeautjes mee! 🎁 🎁 🎁
We kletsen gezellig in het boekenhol en drinken biertjes en wijntjes en limo’s terwijl er ook een enorme bak chips wordt leeggegeten.
Marcel had alles in huis om een heerlijke ratjetoe te bereiden, maar het bleef maar regenen en regenen en zo kwam het dat we als diner een stuk of wat zakken van de snackbar 🍟 openden en ons tegoed deden aan junkfood....
Gezelligheid kent geen tijd en ik weet dan ook eigenlijk niet meer hoelaat de visite weer huiswaarts ging. Voor de kinderen was het in ieder geval wel weer de hoogste tijd om uit de kleren te gaan en in de pyjama te stappen, al heeft Dex die niet, hij heeft een pyjana!
Door vermoeidheid wordt het voor iedereen lastiger geduldig en meegaand te zijn, maar als ik omroep dat de voetenwasstraat 👣 met slagroom in aantocht is, gaan in rap tempo de kleren uit en de pyama’s aan. Voetjes in het warme water en een massagebeurt van oma met heerlijk ruikende slagroom. Vervolgens een ‘lach je rot’ afdroogritueel 😂😂 en klaar zijn we weer!
Een nieuw avontuur van Pinkeltje wordt voorgelezen en het boek van Tijger Slaapt!
Het is nu rond 23 uur. Ik zit buiten op het provisorische terras van Oude Willem. De moderne stormlamp brandt, er staat een wijntje naast me, de eega slaapt al, de kinderen ook, er staat en klein windje, het is niet heel koud, maar ook niet warm, ik moet plassen, maar ik heb geen zin, het is DROOG, ik kijk uit naar morgen, eindelijk fietsen, mooier weer en de laatste volle dag met de kleinkinderen. Ik mis ze nu al....❤️

Geschreven door Karinstalenburg.reisdagboek