Lieve allemaal,

Sinds de laatste reisblog heb ik alweer een aantal leuke dingen gedaan dus bij deze weer live verslag uit Windhoek.
Twee weekenden geleden zijn we met z'n vijven naar de N/ a'an ku sê Wildlife Sanctuary geweest. Dit reservaat zet zich in voor gewonde, wees- en 'conflict' dieren (dieren die schade aanrichten bij boeren). De dieren worden in het reservaat opgevangen en als het even mogelijk is ook weer vrijgelaten. De dieren die niet meer terug kunnen houden ze voor hun eigen veiligheid in het reservaat.
Zaterdagochtend om 06:30 reed er een shuttlebusje voor die ons naar het reservaat zou brengen. De rit duurde ongeveer drie kwartier, waarbij sommige personen het gevoel kregen in de achtbaan te zitten, vooral toen we een half uur off road moesten en de chauffeur de vaart er behoorlijk in had. Ondertussen kon hij ook nog prima alle inkomende oproepen van zijn drietallige collectie telefoons beantwoordden. Nadat de meesten enigszins wit het busje uitstapten kon de gezelligheid beginnen. Aangezien het ontbijt, dat bij het tripje in zat, tot 08:00 duurde en we nog een half uur hadden zijn we snel naar de chique uitziende eetzaal gestormd. Zo Nederlands als we zijn zoveel mogelijk gegeten. Vijf minuten voor tijd kwamen de speciaal klaargemaakte eieren die we besteld hadden :) Nadat we weer kotsmisselijk waren, dit keer van het ontbijt, renden we naar de grote safari jeep die al vol zat met mensen die dezelfde tour geboekt hadden als wij en enigszins geprikkeld waren door het jonge gezelschap dat ietwat te laat arriveerde. Nadat ook wij waren geïnstalleerd vertrok de jeep door het reservaat naar een grote vlakte. Daar stond een man te wachten met een pick-up truck. De eerste activiteit van deze trip; wandelen met tamme cheeta's en caracals door het veld! De man vertelde ons duidelijk dat wanneer hij de drie cheeta's (een paar maanden oud, waarvan de moeder was neergeschoten) los zou laten het belangrijk was dat je niet achter ze aan moest gaan rennen maar ze naar jou toe moesten komen en je ze dan kon aaien als ze dat toelieten. Echter was er een tamelijk gezette man die blijkbaar doof was of gewoon net deed alsof zijn neus bloedde en achter één van de cheeta's aan rende. Vervolgens bloedde er dit maal echt iets, maar was het zijn arm (cadeautje van de cheeta :)). Na een enorme fotosessie met een super lieve cheeta liepen we met de rest van het gezelschap door het veld cheeta's uit te laten. Het idee was dat de cheeta's de richting aangaven en wij volgden. Tussendoor liep er ook nog een caracal die zich af en toe liet aaien, alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Het leuke was dat je kon zien dat het jacht-instinct er nog vooral bij de cheeta's inzat. Er liepen namelijk gewoon impala's overal in het reservaat en daar renden ze dan op een slakkengangetje achteraan. Na een uur met deze dieren gewandeld te hebben kwam de jeep ons weer ophalen en werden we naar een ander gedeelte in het reservaat gebracht. Hier hebben we de eigenaar (Marlies van Vuuren) van het reservaat ontmoet die ons verder zou rondleiden. Eerst gingen we naar een verblijf met kleine dieren (katachtigen, stinkdieren en marmotten). Vervolgens kwamen we langs stekelvarkens en hebben we de acteurs van Meerkat Manor in het echt kunnen ontmoeten. Overal kregen we uitgebreide informatie van Marlies over de dieren. En toen kwam het spektakel; knuffelen met de aapjes!!! Van tevoren werd ons verteld alle sieraden af te doen aangezien de apen dit zouden afpakken. De foto-camera kon dan weer wel het verblijf in. Nadat we door een soort sluis waren gegaan kwamen we het verblijf in. De apen vlogen gelijk op ons af, klommen op ons, begonnen ons te vlooien en maakten zelfs ruzie over het beste plekje (namelijk op ons hoofd) Het was echt ontzettend leuk. Na compleet afgeragd te zijn :) gingen we het verblijf weer uit. Vervolgens kregen we een interessante uitleg over wat ze precies doen in het reservaat en op welke manier ze in samenwerking met de boeren o.a. luipaarden proberen te beschermen. Om het mooi af te sluiten konden we nog een slang + giftige schorpioen bekijken. Uiteindelijk werden met de jeep naar het startpunt gebracht en konden we weer in de shuttle bus stappen voor een hobbelige terugrit.

En omdat we nog niet genoeg dieren hadden gezien zijn we het weekend daarna gezellig naar het Erindi Private Game Reserve geweest :) :) We hadden een game drive geboekt en Gerhard van Backpacker Unite ging gezellig met ons mee. Onderweg natuurlijk weer lekker hard de muziek aan, even een Decibel kwartiertje :) Eenmaal bij het reservaat aangekomen werd ons nummerbord genoteerd door een bewapende meneer die even een kritische blik naar binnen wierp, waarbij we moesten zeggen waar we voor kwamen. Meteen nadat we door het toegangshek reden stond er een Giraffe moeder met jong, aaah (wij helemaal excited, begon al goed!) We moesten eerst een heel stuk door het reservaat rijden voordat we in het midden aankwamen waar de game-drives vertrekken. Onderweg hebben we genoten van geweldige vergezichten, was echt niet normaal meer hoe mooi. Bij de ingang kregen we ook een papiertje met o.a. de mededeling dat je het reservaat op eigen risico betreedt en absoluut niet de auto mag verlaten ook niet wanneer je pech hebt. Maar in de auto achter het raam kan je natuurlijk niet altijd even goede foto's maken, dus half uit het raam hangend en steunend op het dak toch even een paar mooie kiekjes gemaakt. Totdat ik een vreemd geluid achter me hoorde en me maar snel weer in de auto liet zakken :) Na een prachtig ritje waarbij een aantal keer de gnoes voor de auto langs renden kwamen we aan in het midden van het reservaat. Daar werden we verwelkomd en konden we na de administratieve handelingen in super gave safari jeep springen. De jeep was van alle kanten open waardoor je een geweldig goed zicht had. Onder leiding van onze guide werden we door het reservaat geloodst. Na door een onder stroom staand hek gepasseerd te hebben liepen er onmiddellijk twee reusachtige olifanten langs onze auto!! Was een geweldige binnenkomer. En dit was nog maar het begin. Hier volgt een opsomming van welke dieren we allemaal hebben gezien: Een groep wilddogs, neushoorns (witte en zwarte) met kleintje 😍, leeuwen (mannetje met vrouwtjes en een welpje 😍😍, nijlpaarden, krokodillen, bad-eared fox, jackal, impala's, waterbok, hartebeesten en giraffes. Behalve het feit dat onze guide/chauffeur de auto geweldig voor alle dieren positioneerde kwam er ook bij elk dier een goede uitleg. Na deze game-drive hebben we bij het restaurant onder het genot van een drankje nog even heerlijk nagenoten, met ondertussen prachtig uitzicht op nijlpaarden en krokodillen die half onder het water in het zonnetje lagen.
Op de terugweg leek het de mensen bij mij in de auto een leuk idee om een lifter mee te nemen. Dus op een gegeven moment zagen we een groep mensen langs de kant van de weg staan en wij stoppen. Er leek even een twijfeling te ontstaan. Een groep blanken die vraagt of er iemand mee wil rijden. Maar na kort overleg kwam er een tamelijk gezette dame + kind op de achterbank geschoven. Echter was dat niet het enige. De kofferbak ging namelijk ook open en er werden zakken met daaromheen honderden cirkelende strontvliegen ingeladen. Eenmaal weer aan de rit werd er geprobeerd te vragen wat er precies in de zakken zat aangezien er zich een penetrante geur zich langzaam in de auto verspreidde en de strontvliegen zich door een gat in de hoedenplank een weg hadden gebaand de auto in. Door het gezoem heen vertelde de vrouw met trots dat haar broer een koe had geslacht, die dus nu bij ons in de kofferbak lag te rotten. Ik heb de hele weg niks meer gezegd en niet meer bewogen in de hoop niet te gaan kotsen. De rest moest er natuurlijk alleen maar hard om lachen. Achteraf hadden zij ook iets anders voorgesteld bij een lifter. Toen we de auto moesten inleveren bij het verhuurbedrijf werd er gelukkig niet in de kofferbak geroken. M'n tas die helaas ook in de kofferbak had gelegen moest echter wel twee dagen luchten, maar die ruikt nu ook weer oké :)

Ondertussen voor degene die denkt dat ik alleen maar leuke dingen doe.. dat is ook zo :)
Maaaaar er wordt natuurlijk ook stage gelopen. Vorige week stond ik met Rachèl op de Acute Care Unit. Hier liggen voornamelijk patiënten die zodanig ernstig letsel hebben dat ze aan de beademing liggen en gedeeltelijk gesedeerd zijn. Wat vooral opvallend was, was dat elke dag er wel weer een patiënt miste, en dan hoefde we eigenlijk niet te vragen waar diegene was gebleven aangezien de stapel met bruine enveloppen was verhoogd.
Deze week sta ik op de Casualty (eerste hulp). Omdat men hier geen huisarts kent gaat iedereen met elke kwaal of klacht naar de Casualty. Deze afdeling is opgesplitst in verschillende departementen. De patiënt komt binnen en moet in de rij gaan zitten voor de triagekamer. Nadat de verpleegkundigen de klachten hebben aangehoord bepalen zij of de patiënt gelijk naar de emergency kant moet of in de andere rij moet gaan zitten voor de dokter. Eenmaal bij de dokter aangekomen worden de klachten nog een keer doorgesproken en wordt men naar verschillende punten gestuurd, bijvoorbeeld de dressingroom (wondverzorging, injecties, bloed afnemen, etc.). Voor de rest loopt iedereen bij de Casualty naar binnen, inclusief gevangenen met bewaking en handboeien natuurlijk. Toevallig toen ik in de dressingroom aanwezig was kwam er een gevangene die een hoofdwond had. Na aan één van de politieagenten gevraagd te hebben wat de oorzaak van deze wond was zei de agent met een glimlach dat hij gevochten had met een andere gevangene. Komt blijkbaar heel vaak voor.

Ohja en vandaag ging ik dan voor het eerst in de regen naar het werk. Vannacht heeft het geonweerd en vanochtend moest toch echt de jas uit de kast getrokken worden :) De mensen hier zijn helemaal blij met al die regen gezien de enorme droogte hier, maar voor mij was dit even weer een Nederland
momentje :)

Liefs Joyce

Geschreven door Joyceopreis