Lieve allemaal,

De derde dag op de Pediatrics Oncology was enorm interessant. Er werd ons verteld dat de dokter zou komen voor een 'full body examination' van alle kinderen. Na anderhalf uur kletsen begonnen ze dan eindelijk. Heel bijzonder hoe zo'n examination gaat aangezien geen enkel kind in z'n bed lag omdat ze in het schoollokaal zaten. Er werd dus alleen over ze gepraat en de belangrijke gevallen (1 om precies te zijn) werden even opgehaald.
Vervolgens stonden er 4 lumbaalpuncties en 3 beenmergpuncties op de planning. Sommige kinderen mochten niks per os (geen voedsel via de mond) omdat ze daarvoor nuchter diende te zijn. In Nederland hangt vaak een bordje met n.p.o. bij het bed, maar omdat deze kinderen zo beweeglijk zijn en voornamelijk de hele dag over de afdeling rennen hebben ze dus gewoon een sticker op hun voorhoofd geplakt met n.p.o.
Tijdens de lumbaalpuncties krijgen de kinderen dus een ruggenprik en vervolgens chemo spinaal toegediend. Het eerste meisje bleef netjes zitten zonder maar een kik te geven. Het volgende kind, een klein jongetje, moest met drie mensen tegelijk worden vastgehouden en dan nog kon hij bewegen. Echter zat de naald al in het ruggenmerg waardoor er geen liquor meer uit kwam gestroomd. Het jongetje werd weer in de juiste positie gezet wat me uiterst pijnlijk lijkt met een naald in je rug. En vervolgens kwam er weer liquor uit wat ze opvingen voor laboratorium onderzoek.
Na de lumbaalpuncties begonnen ze aan de beenmergpuncties. Echter moesten sommige kinderen daar eerst nog een infuus voor krijgen. De meesten zetten het dan keihard op een gillen en niemand troost ze eigenlijk. Wat me opviel is dat ze best hard zijn voor de kinderen. En de donkere huidjes werken ook niet echt mee bij het zoeken naar een geschikte ader. Tijdens de beenmergpuncties worden de kinderen gesedeerd met een overdosis diazepam! Geen narcose dus. Eén kindje werd zelfs wakker toen de dokter met een enorme naald al in het ruggenmerg aan het boren was. Werd er vervolgens door de dokter in opleiding rustig een nieuwe dosis diazepam gemaakt. Onderweg met die spuit naar het kindje laat hij de spuit op de grond vallen. Maar het is Afrika, dus vervolgens werd de spuit gewoon op het infuus geplaatst :)
Al met al was het ontzettend interessant om bij deze ingrepen te mogen kijken.
Er gaan zoveel dingen anders dan in Nederland. Zo dragen de meeste doktoren gewoon hun eigen kleding in plaats van ziekenhuiskleding, hebben ze lang haar los hangen, dragen ze horloges en prikken ze een infuus zonder handschoenen.

Vandaag kwamen we op de afdeling en was het de 'full washes dag'. De kinderen worden dan met z'n drieën tegelijk in bad gezet en moeten zich zelfstandig wassen, hoe klein ze ook zijn. Sommigen vinden het leuk, anderen gillen de hele wasbeurt door. Het is een soort lopende band werk, want ze krijgen iets van 1 minuut de tijd om zich te wassen, wij slaan een handdoek om hun heen en ze moeten naar de kamer lopen om zich aan te kleden. De kinderen mogen kleding uitzoeken uit grote bakken vol met kleding, wat het ziekenhuis gedoneerd krijgt. Veel kinderen hebben zelf geen kleding en krijgen het gelukkig daar.
Vervolgens kwam het 'beddenopmaakrondje' weer en daarna de boel 'dusten'. We gaan dan met een chloordoekje alle bedden schoonmaken zodat de kans op infecties het kleinst is. Echter is die handeling naar mijn idee vrij onzinnig vanwege de kakkerlakken die wegschieten wanneer je een dekentje optilt, of zelfs een nest ontdekt onder het bed :) :)
Vandaag was het onze laatste dag op deze afdeling. We zijn ook nog naar de Theatre geweest waar we hebben meegeholpen met de voorbereiding van een open-hart operatie. Rachèl en ik mochten de steriele benodigdheden uitpakken. Hoeveel materialen er allemaal wel niet nodig zijn voor een dergelijke operatie! Ze zijn al wel een half uur bezig om deze materialen uit te pakken en ze goed klaar te leggen voor de chirurg.

Dit weekend gaan we met z'n allen naar Swakopmund!!! :) :) Is een kustplaatsje en lekker toeristisch. Je kunt daar enorm veel activiteiten ondernemen zoals sandboarden of een dolfijnencruise maken. Wordt enorm gezellig. Verslag daarvan zal ik schrijven als we weer terug zijn.

Liefs Joyce

Geschreven door Joyceopreis