Lieve allemaal,

Afgelopen woensdag was het dan zo ver. Vanaf Schiphol zou rond 17:05 het eerste deel van onze vlucht gaan beginnen. Allereerst natuurlijk langs de douane. Voor mij was dit even kijken hoe het allemaal werkte. Gelukkig kon ik zo doorlopen terwijl de rest gefouilleerd moest worden en de koffers uitgebreid werden gecheckt.
Het leuke was dat, eenmaal bij de gate aangekomen, we naar buiten konden kijken en zo onze eigen koffers het ruim in zagen rollen het vliegtuig in; was weer een zorg minder, haha ;) Uiteindelijk zijn we na 20 minuten vertraging vertrokken richting München voor een vlucht van ruim een uur. Voor mij was dit de tweede keer vliegen ooit en was dus best zenuwachtig. Vanwege de aangewezen plekken tijdens die vlucht kwam ik naast een Bulgaarse zakenman terecht, waar ik de hele vlucht gezellig mee heb zitten kletsen over Bulgarije en mijn stage haha. Was een mooie afleiding voor m'n vliegzenuwen :):)
Eenmaal aangekomen in München hadden we tot 22:00 de tijd om rustig naar de volgende gate te lopen. Echter bleek dat we nog een flink eind moesten afleggen, gezien de grootte van het vliegveld. We hebben zelfs een soort metro genomen binnen het vliegveld om bij een ander deel van de gates te kunnen komen. Ook daar weer langs de douane natuurlijk en ik met mijn betrouwbare gezicht kon gewoon weer doorlopen ;)
Daarentegen werd Lisa onmiddellijk staande gehouden vanwege een 'verdacht' voorwerp in haar handbagage. Alle spullen moesten eruit en het bleek gewoon haar stekkerdoos te zijn, niks aan de hand dus.
Wat wel bleek was dat ze in München een stuk strenger zijn! Na de douane moesten we onze paspoorten voor een apparaat houden en vervolgens door het poortje lopen en daar werd een foto ter grote van minstens een A-3 van ons gemaakt :) Geen idee waarvoor die nodig was, leek meer op zo'n foto die ze gebruiken bij gezochte verdachten ;)
Uiteindelijk kon het boarden beginnen voor de 'echte' vlucht naar Windhoek. Hier vlogen we met een Boeing 767, behoorlijk ruim van binnen en zag er mooi uit! Op onze stoelen lagen al een deken en kussen om zo comfortabel mogelijk de nacht door te komen. Eenmaal geïnstalleerd gingen we om 22:16 de lucht in. Was wel bijzonder om in het donker te vliegen. Erg mooi met al die lichtjes van de steden! Aantal keren wat turbulentie gehad, wat overigens aanvoelde alsof we in de trein zaten. Maar viel er juist wat meer door in slaap :)
Toen we volgens ons televisieschermpje net Angola binnenvlogen was er een enorme vuurzee te zien, een bosbrand. Was indrukwekkend om zo van bovenaf te zien.
Tijdens de vlucht probeerde iedereen een beetje te slapen wat best lastig was met het lawaai van de brullende motoren en een buitentemperatuur van -50 graden Celsius, wat bij mij zorgde voor een koude neus en tenen in de cabine. Vervolgens kwam rond 18:45 de zon op wat geweldige plaatje opleverde!
Uiteindelijk om 08:00 geland op het vliegveld in Windhoek en daar weer door de douane. Echter was mijn betrouwbare gezicht hier niet meer zo geloofwaardig :) De douanier had een aantal lastige vragen maar na druk overleg en een aantal boze blikken kreeg ik toch mijn stempel en droop ik al glimlachend af.
In de aankomsthal stonden Herman en Erika van Backpack Unite ons al op te wachten. We werden in een echte jeep naar ons huis gebracht.
Onderweg keken we onze ogen uit. De eerste weg die we insloegen liepen de bavianen al langs de kant van de weg waar auto's langsrazen. En letterlijk langsrazen want ze scheuren hier als gekken! Herman vertelde ons onderweg dat er afgelopen weekend alleen al 15 mensen zijn omgekomen bij verkeersongelukken omdat ze hier zo hard rijden! Een aparte mededeling voor ons terwijl Herman met 120 km door de bocht met afgrond scheurt. Maar we zijn veilig aangekomen bij ons eigen huis in Windhoek.
Vervolgens zijn we gelijk de stad ingegaan om wat te gaan eten. Echter was dit ook een behoorlijke uitdaging aangezien ze hier links rijden en je dus de andere kant op moet kijken als je wilt oversteken. Iedereen toetert naar elkaar, mensen roepen dingen naar ons en spreken ons aan. Dit waarschijnlijk omdat we nogal opvallen als blank groepje tussen de vooral zwarte bevolking. Verder zijn we gelijk de weg terug kwijt geraakt en hebben we anderhalf uur rond gelopen met zware boodschappentassen. Onze work-out voor vandaag hebben we dan ook wel weer gehad ;)
Wat me verder opviel is dat het hier best hard waait, vandaar misschien de naam Windhoek, haha ;) Echter zorgt dat er wel voor dat de warmte hier goed uit te houden is. Een nadeel aan de wind is dat we gelijk werden gezandstraald. Maar ja dat hoort allemaal bij het Afrika gevoel zeggen we dan maar.
Inmiddels hoor ik buiten het geluid van krekels wat best gezellig klinkt.
Morgen gaan we de stad verder verkennen. Ben benieuwd wat we dan weer gaan meemaken.
Tot gauw,

Liefs Joyce

Geschreven door Joyceopreis