Kings Canyon & Sequoia National Park

Zaterdag 18 juni 2016
We komen aan in Kings Canyon & Sequoia National park, dit zijn twee aan elkaar gelegen parken die samen als één National Park worden beheerd. We komen via Kings Canyon aangereden, hierin ligt een groot, onbedorven gedeelte van de Sierra Nevada Mountains. Vele doorgewinterde backpackers komen naar dit gedeelte van het park om meerdaagse hikes te doen. Eeeeh... wij dus nie'!

Wij rijden door naar het Sequoia gedeelte. We zijn weer in ons element, het is erg groen, rotsen, idyllische beekjes, bergen, en vele grote lange bomen. Lodgepole Village is het kleine dorpje wat hier midden in het park ligt en allerlei faciliteiten heeft. Helaas waren we net te laat om te kunnen douchen. En de campsite was ook vol.

Er zijn hier veel beren actief dus zo maar ergens gaan staan zonder een geschikte Bear Box (een Bear Proof Storage) voor onze geurende artikelen gaan we niet riskeren. Beren breken regelmatig auto's open en slopen ze vervolgens volledig (want dat gaat nooit subtiel) op zoek naar alles wat lekker of sterk ruikt en dus mogelijk voedsel is. dat gaat van etenswaren tot babypoeder en van geurend wasmiddel tot toiletdoekjes! Ofwel ALLES met geur is een risico! En ruiken... dat kunnen ze!

We rijden de andere kant het park uit richting Foothills. We volgen een 40km lange weg vol haarspeldbochten en flinke S-bochten. Har was volledig in zijn sas en kon zijn coureur-skills weer eens laten zien. Big smile on his face dus :-)

Bij het plaatsje Three Rivers proberen we een overnachtingsplek te vinden, alleen ging dat deze keer niet zo gemakkelijk. Uiteindelijk vinden we dan laat in de avond op een berg met uitzicht op Lake Kaweah een plek om te gaan slapen.

Zondag 19 juni 2016
Aangezien het niet zo gemakkelijk is om hier een overnachtingsplek te vinden besloten we om een Campground te gaan zoeken waar we de komende dagen kunnen gaan staan. Zo'n 8 mijl bij Lodgepole Village vandaan vinden we een Campground genaamd 'Dorst Creek' (hoe toepasselijk als je Tham bij je hebt hahaha ;-). We konden de komende 3 nachten vast leggen en aangezien het goed weer was besloten dat te doen.

Alles moet op alle campgrounds in de Bear Box opgeslagen worden vanuit de auto. Zelfs make up reinigingsdoekjes, ruitensproeier vloeistof, echt alles waar een geurtje aan zit of etenswaren is. De beren vinden het allemaal lekker ruiken en slopen echt je auto als je het erin laat liggen. Aangezien we alles in onze auto hebben was dit even een klus om alles eruit te halen, maar je wilt geen risico lopen. Afgelopen donderdag was er nog een beer op de Campground.

Nadat we alles een plekje hadden gegeven kwam in Har de oerman naar boven. Hij ging hout sprokkelen zodat we de komende dagen een goed (en alweer gratis) vuurtje konden bouwen. Twee uur later, een gigantische berg sprokkel-hout later én na een kop koffie en een verlaat ontbijt zijn we gaan wandelen over de Campground. Onderweg komen we een gewond hertje tegen dat al snel het bos weer in gaat.

In de avond genieten we van een heerlijk kampvuur (het grootste vuur van de campground met vlammen tot 2 meter hoog hahaha) & speelt Har gitaar onder de sterrenhemel, life is good!

Bij het tandenpoetsen voordat we naar bed gaan staat er opeens een hertje heel chill naast ons te grazen. Afstand 2,5 meter. Wij schrokken ons eerst rot want het was donker en pas in onze hoofdlampen zien we dat beest daar ineens! Ze kijkt ons recht aan en gaat vervolgens weer rustig verder met haar maaltijd... Wat bijzonder, zo dichtbij... WoW!

Maandag 20 juni 2016
We proberen vandaag eens helemaal niets te doen.... Daar zijn we nog niet zo goed in, dat komt vast nog wel. We besluiten de omgeving te gaan verkennen en het bos verder in te lopen. We komen aan bij een stromend beekje en besluiten het omhoog te gaan volgen. Via boomstammen en klim en klauterwerk komen we steeds hoger en dieper het bos in. intussen maken we voldoende lawaai om beren niet te verassen, want we hebben verder geen berenspray of andere beren-afweer middelen bij ons. En die zijn hier geen overbodige luxe!

We waren nog niet gedoucht en Har vond dat hij dat wel kon doen in het stromende beekje (smeltwater...?). Heel stoer deed hij zijn kleding uit en daar stond hij dan in z'n blote billen.... moed te verzamelen om zich onder te dompelen in het toch iets koudere water dan hij van te voren dacht.... Hij heeft het uiteraard wel gedaan! Het was zo <-> koud. Brrrrrrr!

Na deze verfrissing lopen we verder. Het wandelen werd opeens iets spannender, Tham ontdekte berenpoot afdrukken. Niet alleen grote, maar ook kleine berepootjes!
We weten dat we in een actieve beer-omgeving zitten, maar om mama beer en haar kleintjes tegen te komen... dat is wel heel erg spannend! (en vaak nogal slecht voor de gezondheid) Tijd om weer terug te wandelen.

Na een douche in Lodgepole Village en wat inkopen gaat Tham het blog schrijven en duikt Har achterin de auto in voor zijn middagdutje, gewoon omdat het kan.

In de avond hebben we weer een heerlijk kampvuur, speelt Har weer gitaar en komen verschillende mensen bij ons langs om even te luisteren.

Dinsdag 21 juni 2016
Na de rustdag van gisteren kunnen we vandaag wel weer wat gaan bezichtigen en iets actiefs gaan doen.

We beginnen bij "Moro Rock". Een grote rots/berg van iets boven de 2048 meter hoog. Na zo'n 400 traptreden omhoog is je beloning een fantastisch uitzicht over de omgeving, erg mooi! Hierna rijden we naar "Tunnel Log", een omgevallen gigantische Sequoia-boomstam waar je doorheen kan rijden en overheen kan lopen.

Vanuit hier zijn we naar "Crescent Meadow" gegaan. Hier besloten we een hike te gaan doen. Het schijnt dat dit één van de mooiste bloemenweiden van het park is. Daaromheen een groot bos met mega veel groene Varens. In de bloemenweide ligt een grote boomstam waar je op kan klimmen en overheen kan lopen.
We kijken onze ogen uit met al die Sequoia-bomen (mammoetbomen).

We hebben onze lunch pauze bij het "Giant Forest Museum" waar we luisteren naar een Ranger die verteld over 'The Falcon'. In het museum lezen en leren we veel over de bosbranden en wat gecontroleerde branden precies doen. En er is een tentoonstelling over de bomen en hoe ze van invloed zijn op de gezondheid van het bos. Erg leerzaam en leuk allemaal.

Vanuit hier konden we ook de "Big Tree Trail" gaan bewandelen. Wat een gigantische bomen zijn het toch. Opeens ziet Tham wat bewegen en kijkt nog eens goed, en roept: een beer!!!! Er schieten mensen van een bankje op met grote telelenzen en beginnen plaatjes te schieten. De beer trekt zich weinig aan van alle commotie en loopt rustig het veld door en vervolgens weer het bos in. Wij zijn door het dolle heen, wat een te gekke ervaring weer! De tweede beer alweer die we 'live' hebben gezien :-)

Har vond dit wel een prima einde van de dag, alleen had Tham nog één hike op het programma staan. Ze moest hem wel beloven dat dit dan wel het laatste was van de dag, want hij vond het wel weer mooi geweest zo.

Na een korte wandeling kwamen we aan bij de "General Sherman Tree". Deze boom is 83,8 meter hoog en aan de voet heeft deze boom een omtrek van 31,3 meter. Het is niet de hoogste boom ter wereld, en ook niet de boom met de grootste omtrek (die staat in Mexico met 49,4 meter, leuk weetje). Dankzij het enorme volume van 1486,6 kubieke meter is de General Sherman Tree wel het grootse levende organisme ter wereld!

Hierna was het inderdaad mooi geweest en werd het tijd om naar de Campground terug te rijden. Net voordat we bij onze Campground zijn zien we een aantal mensen vanaf de weg het bos in turen. Nieuwsgierig als wij zijn, stoppen we en vragen we wat er te zien is. De familie verteld ons dat ze al een tijdje een beer aan het volgen zijn en dat hij erg dichtbij is. Tham stapt gelijk uit en gaat even een kijkje nemen. Nog geen paar seconden later laat de beer zich al zien. Het duurde niet lang voordat Har ook de auto uit kwam en ook beloond werd. Samen met de familie volgen we de beer een tijdje (uiteraard op gepaste afstand) totdat hij wat verder het bos intrekt en uit t zicht verdwijnt.

's-Avonds bij het kampvuur genieten we na van een fantastische en onvergetelijke dag! We drinken een heerlijke borrel, Har pingelt lekker op z'n gitaar. Ondertussen heeft hij er een grote fan bij die trouw iedere avond aan komt schuiven om naar hem te luisteren. Eddie is 35 jaar en van Colombiaanse afkomst. Erg grappig aangezien het restaurant waar Har 2x per week optreed Eddie's heet, en de familie die het runt ook van Colombiaanse afkomst is.

Woensdag 22 juni 2016
We hebben besloten om nog twee nachten bij te boeken. We vinden het een heerlijke omgeving, de zon schijnt, dus wat heb je nog meer nodig. Het nadeel is wel dat we naar een ander plekje moeten en de dag erna ook weer moeten verhuizen. Ach, het is wat het is.

Op onze nieuwe plek ligt nog geen hout, dus de hoogste tijd om weer wat te gaan sprokkelen. Al met al werd het een flinke workout, berg op- en afslepen met stukken hout. Kamperen is hard werken, als je dat maar weet ;-)

Verder houden we een heerlijk relax-dagje, we vinden een plek waar we wat WiFi hebben en zo even onze dingetjes kunnen doen. In de avond wederom een goed kampvuur, muziek en dat we verhuisd zijn naar een ander plekje op de camping maakt voor Eddie niet uit. Hij weet Har gewoon weer te vinden. Alleen jammer dat hij geen biertjes ofzo meeneemt :-)

Donderdag 23 juni 2016
Voordat we op pad gaan vandaag moeten we eerst verhuizen. Het was gelukkig maar twee plekken verderop. Ditmaal stonden we wat meer in een veldje. Tham zag dat mensen die vertrokken waren nog een flinke stapel hout hadden achter gelaten, dus dat sprokkelen hoefde vandaag niet meer.

We gaan naar Lodgepole Village voor onze dagelijkse douche en zien een mega lange rij met mannen staan. We krijgen te horen dat de heren douches nog steeds niet klaar zijn ivm schoonmaak en met zo'n lange rij mannen gaat dat douchen voor Har dan ook nog wel even duren. We kijken elkaar aan en denken hetzelfde... Hop, samen naar de vrouwen douches en samen in een hokje. Tijdens de reis doen we dat wel vaker, zodra een invalide douche is duiken we ook samen een hokje in. Goed voor ons budget (nee we zijn niet goedkoop, maar wel spaarzaam ;-) We moeten wel die 5 maanden vol maken binnen ons budget nietwaar?

Zodra we uitgedoucht zijn en weer buiten staan zegt een oudere man tegen Har 'So uncool man, So uncool! Een klein jochie die dit hoort en ziet gebeuren zegt met een grote grijns op z'n gezicht 'No man, it's cool, it's very cool!' Har begint hard te lachen en kon alleen maar uitbrengen 'Yep it is!'. Oh en de rij voor de mannendouche was inmiddels nauwelijks korter geworden hahaha.

Bij terugkomst op de Campground zien we dat we met onze neus in de boter zijn gevallen. Om ons heen alleen maar groepen ouders met kinderen... Lucky Us... Wij zijn natuurlijk échte kinderliefhebbers... NOT! We kunnen gelukkig wel weer ons kampvuurtje maken en zoals de voorgaande avonden hiervan genieten samen met Eddie en Har zijn gitaarspel en zang.

De volgende dag is het tijd om uit te checken en weer verder te gaan rijden. We gaan richting Campbell (bij San Jose California). Hierover meer in ons volgende verslag!

Brasa namens ons allebei X

Geschreven door Har.en.Tham.op.reis