Zaterdag (30 april 2016) was het dan eindelijk zo ver, we mochten op reis! Na een emotioneel afscheid van de Pieterse Family gingen we met United Airlines (heeft vaag iets weg van het Bonairiaanse 'Insult Air'!!) op weg naar Newark, New Jersey. Een directe vlucht van een kleine 4,5 uur.

De vlucht had geen vertraging en niemand deed gelukkig moeilijk over de gitaar die uiteraard naast onze gebruikelijke bagage weer mee op reis is. Mazzeltje! Gitaren en Airlines zijn In het algemeen geen vrinden zeg maar....

De Amerikaanse vliegtuigmaatschappij is nog gieriger dan de Nederlandse. Tijdens je vlucht kan je op vaste gezette tijden naar films kijken, je kan het niet eens op pauze zetten. Zonder creditcard ben je nergens in het land van de Amerikanen, dus zo ook aan boord betaal je alles met je creditcard. Gelukkig hebben we die, dus dat maakt het allemaal een stuk gemakkelijker.

De vlucht vloog voorbij (leuke woordspeling ;-) en vlak voor de landing kregen we al een eerste cadeautje van onze reis... we vlogen langs de Skyline van Manhattan, een fantastisch uitzicht over New York en als toetje nog even de Statue of Liberty het Vrijheidsbeeld van Amerika. Hello USA!!

Een uur eerder dan gepland kwamen we aan op het vliegveld van Newark. Toen we het vliegtuig uitstapten, wisten we dat het de hoogste tijd was geworden om onze Flip flops om te gaan ruilen voor sokken en gympies. Onze Boneriaanse voetjes kunnen niet zo goed tegen de kou ;-)

Na wat warms te hebben aangetrokken konden we aansluiten in de rij bij de douane. De rijen van de Efteling zijn er niets bij. Er zijn verschillende poppetjes die rond lopen en zorgen dat de rijen blijven lopen maar er lijkt geen einde aan te komen. Gelukkig zijn wij na een vlucht van 5 uur nog steeds niet uitgekletst met elkaar dus hebben wij ons wel vermaakt. Na heel lang wachten was het dan echt zo ver: we mochten Amerika in!

Onze backpacks hadden al vele rondjes gemaakt op de bagageband dus daar hoefden we in ieder geval niet meer op te wachten ;-)

Vooraf hadden we al een hotel geboekt en met een shuttle service werden we naar America's Best Value Hotel gebracht. Ons hotel lag op nog geen 15 minuten van het vliegveld. De wijk waarin het stond was 'wat' minder. Toen we eenmaal in het gebied aankwamen noemden we het al de getto. Niet een plek waar je even snel een blokje om gaat lopen.

Het inchecken ging vlot en we kregen te horen dat we bij verschillende 'restaurants' (lees: fastfood ketens) uit de buurt eten konden bestellen en dat werd bij onze kamer afgeleverd. Blijkbaar zijn zij ook bekend met hun 'hood'.
Na een broodje Gyros - ja ja - rook de kamer niet meer naar goedkope spray, maar naar knoflook en konden we in onze kingsize bed duiken. Nou jaaaa, bed... meer 'kuil' waar al teveel overweight kilo's in hadden gelegen. (Een Duitser zou trots zijn geweest op déze kuil!)

De volgende dag lukte het ons niet om echt uit te slapen, dus waren we nog op tijd voor het ontbijt. Na het bed nog 1x goed getest te hebben, zaten we om 12 uur in het shuttle busje naar het vliegveld vanuit Newark Irvington, een troosteloze omgeving vol grijze gebouwen en ook nog eens koud met regen.

Om 19:00 uur ging onze vlucht pas, dus we moesten ons maar een beetje op het vliegveld vermaken. Geen WiFi, maar gelukkig had Harrie zijn gitaar. Zo bleven de mensen ook nog een beetje op afstand ;-) en hoefden wij ons tafeltje niet met anderen te delen.

De vlucht met Air Canada was een stuk beter geregeld, we konden voor nop films kijken wat super was. Na 6 uur vliegen vlogen we boven Vancouver en genoten tijdens de landing wederom van een waanzinnig mooi uitzicht!

Het verliep verder allemaal een stuk vlotter dan bij de douane in Amerika. Na nog geen 45 minuten stonden we in de aankomsthal waar vriend Bruce al op ons stond te wachten.

Van het vliegtuig, de auto in. Op naar Kamloops. Daar wonen Hedzer en Donna, en Hedzer is de broer van Bruce. Hem hebben we vorig jaar op Bonaire ontmoet en heeft voor ons de auto aangekocht waar we de komende 5 maanden in zullen leven, en deze ook tip top in orde gemaakt.

Na bijna 4 uur rijden kwamen we midden in de nacht aan in Kamloops en in no time waren we vertrokken naar dromenland.

De volgende ochtend liepen we uit de slaapkamer en zagen toen waar we beland waren...... Een fantastisch huis, in de bergen, aan het water, gras en groene bomen.
We keken elkaar aan en waren sprakeloos! Wat een waanzinnig mooie omgeving! En .... zo'n slordige 29 graden Celsius met zon! Dat is zelfs hier voor de tijd van het jaar erg warm.

De afgelopen dagen in Kamloops zijn we druk bezig geweest met alle voorbereidingen voor de reis die gaat komen. We mochten van Hedzer & Donna allerlei spullen lenen voor onze reis, zoals tent, cooler, bestek, handdoeken, beddengoed, dekens, matjes, etc etc. De rest hebben we ingekocht: gasstelletje, plastic boxen, campingpannenset, Ducktape, snijplanken, plastic wijnglazen (erg belangrijk voor Tham ;-) etc.

Ook onze auto vergt voorbereiding. Het is een Mazda MPV uit 2003. Mooie onopvallende burger-auto die van binnen OPvallend ruim is. Met airco, cruisecontrol, verduisterde achterramen, stereo en alles wat er verder op hoort te zitten :-)

De auto stond hier al klaar op ons te wachten, met servicebeurt, nieuwe banden, ruitenwissers, alles en dan ook echt alles gecheckt en ook nog eens helemaal opgepoetst en in de was gezet (dat krijg je als iemand uit de autohandel je helpt met zo'n aankoop).

Vervolgens hebben we de middelste rij stoelen eruit gehaald en de achterste rij neergeklapt waardoor er ruimte is om languit te liggen en te slapen! Dat is niet alleen makkelijker dan steeds tentjes opzetten, maar ook nog eens goedkoper dan veel andere overnachtingsmogelijkheden mogelijkheden.

Harrie heeft samen met Bruce & Hedzer een verhoging gemaakt voor een bed achterin de auto. Hieronder kunnen we onze spullen ook kwijt en zijn ze anders ook uit 't zicht. Dus hebben we nu de optie om IN de auto te slapen of in een tent als we langer op een plek zullen zijn.

Vanavond zullen we de verjaardag van Donna haar dochter (Olivia) vieren en de bedoeling is dat we vrijdagochtend vertrekken naar Amerika. Om precies te zijn naar onze second stop: Yellowstone!

Voor nu een dikke Brassa vanuit Kamloops, Canada!

Geschreven door Har.en.Tham.op.reis