Weer een lange dag in de truck. Onderbroken dorlor een bezoek een fabriekje was ze van zeepsteen mooie sculpturen maken. Leuk maar niet er intresant. Wat wel leuk was, was 't kerkje er achter. Het was zondag vandaag dus er klok vrolijke muziek en gezang uit het kerkje. Dus met het hele reisgezelschap op naar de kerk.
De kerk zat vol met locals gekleed in hun mooste kleren. De kinderen dansten vrolijk achter elkaar door de gangpaden. De meisjes zwaaiden met hun armen door de lucht terwijl de jongens machoachtige bewegingen maakten laag bij de grond. De ouders waren aan het swingen in de kerkbanken. Karin deed nog een bijdrage in het offerblok. Daarvoor moest ze helemaal tussen de dansende jeugd naar voren tot bij het koor. Onder luid applaus van alle kerkbezoekers deed ze haar offergave. Iedereen zong mee met 't prachtige koor en ritmische klanken klongen uit het keyboard. Een leuke onderbreking van deze reisdag.
Uit jet raam van de vrachtwagen had je een goed uitzicht over de groene bergen en bakstenen huizen en hutjes. Het volk hier waren voornamelijk akkerbouwers. De vele kleurige veldjes en bossages kleurden het landschap. Totaal anders als in de Mara waar de kleur meer dor bruin was en het landschap vlak.
Bij de grens die afgesloten was met een groot stalen hek, werden alle formaliteiten verricht. Dit bestond voornamelijk uit het zetten van een stempel en het meten van de lichaamstemperatuur. Op deze manier werd geprobeerd de gelekoorts uit het land te houden.
Na een uurtje reden Tanzania binnen. Het grote verschil met Kenia viel ons al snel op. Veel schoner en weinig mensen die engels spraken.
Na een 3 uur durende tocht door een prachtig rotsachtig landschap kwamen bij het Victoriameer aan.
Er werd nog een wandeling gemaakt door de stad en naar 't meer, daarna eten, gezellig nakletsen en naar bed.

Geschreven door ClerxOpReis