Tja, als je de titel leest denk je natuur dat de wieler ronde van Koh Tao heeft plaats gevonden. Helaas, ik heb welgeteld 3 fietsen gezien. Lijkt mij ook geen verstandig vervoersmiddel op dit eiland. Stel je voor, er licht een kokosnoot op de weg, van een hele steile helling komt een heel peleton wielrijders naar beneden geraasd, er rijd een taxi met een noodgang door de bocht, en er snorren een aantal scooters met toeristen de berg omhoog. Welnu, het volgende zou kunnen gebeuren. In de de struiken ziet een aap een lekkere kokosnoot op straat liggen en denkt: even opruimen. Ze rent er op af, schrikt van de taxi die net komt aan rijden. De cocosnoot vliegt door de lucht. En raakt een scoutertourist tegen z'n helm. Deze houd nog net de scouter in bedwang, maar rijd daardoor recht op de wielrenners af. Het meest waarschijnlijke is dus een massale val partij van de wielrenners. Geen goed idee om hier te gaan fietsen.
Een andere hyphothese zou kunnen zijn dat de schrijvers van deze blog net een muchroom mix hebben genuttigd op een full moon party.

Niets van dit alles, het is en blijft een duikeiland. Met een boot hebben wij een rondje Koh Tao gevaren en onderweg de nodige baaien bezocht om daar een duik te maken in het azuur blauwe water.
Aan de westkant van het eiland stond behoorlijk veel wind. Via het zuiden voeren we naar Shark bay. Helaas, te veel golven, hier hadden wij ons net zo op gespitst, je zou hier binnen 15 minuten oog in oog moeten zwemmen met een black tip reef shark. Gelukkig hadden wij deze één baai verder op al gezien.
De Aow Leuk baai deden wij dus voor de tweede keer aan. Nu echter een stuk meer richting zee. We doken het water in en zaten meteen in de vissoep, een school van miljoenen vissen om ons heen, dit keer van een groter soort als gisteren. 30 min. later zaten wij weer aan boord om naar de Hin Wong bay te vertrekken. De trouwe volger van deze blog zal denken: daar zijn ze toch ook al geweest. Ja, dat is waar, maar ook dit keer lagen wij 500 meter meer richtig zee. De koralen waren wederom van sublieme schoonheid. De vissen kenden wij al. Weer terug aan boord werd ons een maaltijd voorgeschoteld. Lekker maar toen we door hadden dat je hier ook vissen mee kan voeren was het eten snel tot amusement geworden. Honderden vissen vochten om een stukje meloen, het water spatte alle kanten op en de vissen sprongen zelfs uit het water. De volgende baai was een vervanger voor Shark bay. In de Gluay Teun bay kon je de Flying Nemo visjes bewonderen. Ze bedoelden eigenlijk de clowns visjes uit de film Finding Nemo. De Thai hebben toch wat met film. Verder hadden de Clown visjes een andere kleur, bruin. Eigenlijk was het een ander visje dat wel in de zelfde zee anemoon leeft. Je kan het avontuur natuurlijk altijd opleuken met wat neven zaken om het commercieel interessant te maken. Ik zou dit nooit doen. Een Tour de Île brengt toch geen geld in het laatje. Bij het te water gaan, gooide de Thai schippers nog war rijst van de overgebleven maaltijden in het water. Het effect hiervan was dat we van honderden hysterische tropische vissen je een gratis Fish Massage in open zee kregen. Daarna zijn wij gaan snorkelen in Mango bay, volgens onze reisgids behorend tot de top 3. Dat viel tegen. Deze bay was niet mooier dan de andere. We hadden alleen meer last van de golven. Neemt niet weg dat ook dit de moeite waard was.
Als laatste bezochten wij de parel van Koh Tao. Het is zijn drie eilandjes verbonden door strand in ster vorm. Het hagel witte strand bestaat uit afgestorven koraal, echt heel bijzonder. Het duiken hebben we gelaten voor wat het was. Het meest interessante stuk was niet te doen in verband met de golfslag. Ik heb het geprobeerd, maar het kwam in feite neer op zelfkastijding. Het koraal zand was vlijmscherp onder mijn tere voetjes en de golfslag maakte het te water gaan nog eens heel lastig. Als compensatie kun je hier een van de toppen van de eilandjes bestijgen. Het resultaat was een fenomenaal panorama over het eiland en omgeving, heel bijzonder. De krachtinspanning van dit avontuur heeft ons wel afgemat. We gaan daarom maar vroeg slapen. Sweet dreams.

Geschreven door ClerxOpReis