Vandaag stond de city trip in hanoi gepland. We. werden met de al vroeg met taxi opgehaald. Om enkele bezienswaardigheden te gaan bezoeken. Als eerste stond het mausoleum van Ho Chi Minh en omgeving op het programma. Het mausoleum bevond zich in het midden van een groot paradeplein. Hier werden vroeger communistische parades gehouden met tanks en marcherende soldaten en zo. Voor het mausoleum hielden soldaten de wacht. Even later gevolgd door de wachtwissel, leuk om een keer te zien. De schutterij van Maasniel kan dit net zo mooi denk ik. Het gemummificeerde lichaam van Ho Chi Minh word iedere dag met een soort lift naar de toonzaal gebracht om daar bewonderd te kunnen worden door de vele toeristen en vietnameesen. Echter op twee dagen per week laat hij verstek gaan. Dan moet hij waarschijnlijk rusten.
Aan het einde van dit paradeplein stond het paleis waar buitenlandse gasten worden ontvangen. Het gebouw was nog door de Fransen gebouwd, dat dit overeind staat hebben we aan Ho Chi Minh te danken, hij vond het niet nodig om een nieuw paleis te bouwen, gebouwen zeggen niets over de mensen was zijn motto. Even verder op stond ook zijn resedentie, een klein bescheiden huisje met een slaapvertrek en een woonkamertje, heel bescheiden. Ik denk dat hij een voorbeeld heeft willen stellen als ware communist. Dit alles lag in een heel mooi park met allemaal botanische platen en bomen.
Het volgende POI was het vietnam museum of ethnology. Een geweldig museum, de vele culturen van de evenzovele bevolkingsgroepen kwamen hier aan bod. De klederdrachten waren wel het mooiste om te bekijken. Zo kleurvol en apart. De plaatselijke tradities werden door de gids nog eens toe gelicht. Zo vertelde hij dat de doden 3 to 10 jaar nadat ze waren begraven weer werden opgegraven om deze door de kleinkinderen schoon te laten maken. Dit houd in dat overblijfselen worden ontdaan van alles wat geen bot is, om deze daarna bij te zetten in een klein graf! De gids had dit al 3 keer gedaan. Dit lijkt in onze ogen een gruwel klus maar dat vond hij totaal niet.
Buiten stonden de typische huizen van deze volken in de openlucht opgebouwd. Prachtig, van eenvoudige hutten tot paalwoningen en van tall houses tot regenwoud hoogbouw.
Er stond een bijzonder gebouwtje wat een speciale vermelding verdiend. Het was een klein huisje dat als familiegraf dient deed. Het bijzondere hier aan was wel de afrastering, uitgevoerd met mooie houten figuren. De meeste vreemdelingen denken bij het bekijken van dit kunstwerk dat het een voorlichtings les is voor het nageslacht. Het stelde echter de levenscyclus van de mensheid voor, in al z'n faceten. Bekijk de foto's maar en oordeel zelf! Nog een weetje. In het gebouwtje kunnen 30 mensen worden bijgesteld, is dit aantal eenmaal bereikt dan word het aan z'n lot overgelaten. Het nageslacht heeft dan genoeg gelijkenis met de voorvaderen dat herdenken niet meer nodig is, handig, scheelt weer in de graf rechten.
Halverwege hebben we wat verkoeling gezocht in het restaurant waar we een heerlijk vietnameese soep aangeboden kregen. De zon brande gaten in onze hoofddeksels.
De taxi bracht ons daarna naar de tempel of literature genaamd Văn Miêú. Dit was de eertste universiteit van Vietnam. De hofhouding van de verschillend er dynastieën werden hier opgeleid tot doctoren en hoogleraren. Een prachtig oud complex waarvan een klein gedeelte verloren is gegaan tijdens een Amerikaans bombardement. Dit is inmiddels weer hersteld. Het complex valt ook onder de unesco monumenten. De honderden namen van de studenten staan er op in steen gegraveerd die weer bovenop een schildpad is gemonteerd, het symbool voor een lang leven. De universiteit heeft bestaan van de 13de tot de 18de eeuw. Tegenwoordig wordt het complex bezocht door studenten die komen bidden voor een succesvolle studietijd. Als ze geslaagd zijn word er met de helestudie groep een feestje gehouden.
S'avonds hebben we noch een wandeling door de stad ondernomen. Een paar straten van het hotel verwijderd bevond zich een mooi park met een hele grote vijver. Hier was 't doen. Vrijdag avond was blijkbaar ook in Vietnam tijd voor ontspanning. Uit grote getto blasters klonken de modernste beats. Grote groepen vrouwen bewogen op ritmische wijze op de muziek. Op andere plekken kregen stelletjes les in stijldans. Op een geplaveid gedeelte van het plein waren kinderen aan het skaten, steppen en aan het e_boarden. De wieltjes waren van ledlampjes voorzien, kleurrijk gezicht. Iedereen had wel iets om zich te vermaken. Je kreeg bijna zin om aan zo'n workshop mee te doen. Er heerste een heel ontspannen sfeer. Om 23:00 werd het tijd om terug te keren naar het hotel om daar ons heerlijke bed op te zoeken.

Kijk ook eens:
https://youtu.be/X5TLfO1vgcc

Geschreven door ClerxOpReis