Na een lange, 15uur duurende, vermoeiende reis zijn we eindelijk in Vietnam aangekomen. De visum aanvraag liep voorspoedig, we hadden ons hiervoor immers ook goed op voorbereid. Bij de uitgang van de aankomsthal stand de chauffeur al op ons te wachten. Hier ontmoeten we ook Anja, een jonge duitse dame die in haar eentje de zelfde reis als wij onderneemt. Een klein uurtje later kwamen we aan in ons hotel waar de reisdocumenten ontvingen van de reisorganisator. Het zag er allemaal prima uit. Snel reis besloten we eerst maar een powernapje te doen. De vlucht en de hitte bleek een te grote aanslag op onze vitaliteit. Een uurtje of drie later gingen we op pad in de old town, het hotel lag hier midden in. De verkeerschaos maakte al snel grote indruk op ons. Honderden scoutertjes, fietsen, voetgangers en auto's wrongen zich kris kras door de nauwe straatjes en het overige verkeer. Verkeers lichten hebben schijnbaar alleen maar een symbolische functie. Waar plek is kan gereden worden is hier het motto. De voetgangers zijn gedwongen om van de straat gebruikte maken omdat het trottoir dat vol staat met geparkeerde scoutertjes en kooplui die terplekke hun waar aan de man proberen te brengen. Een straat oversteken is een heldhaftige opgaaf waarvoor de nodige moed voor nodig is. Op de hoek van een druk kruispunt hebben wij onder het genot van een heerlijke smoothy hebben dit gebeuren goed aanschouwt. Hier een scouter huren is pure kamikaze. Op zoek naar de nodige contanten bleek al snel dat de banken op zaterdag geloten waren. Dan maar naar de ATM. Deze geld machine maakte ons in een slag miljonair. We pinden het maximale bedrag uit de automaat en ontvingen maar liefst 2.000.000 Pong. Dit enorme bedrag vertegenwoordigde een waarde van 80 euro. Tegen de avond zijn we maar weer eens terug naar het hotel gelopen. Moe van de reis, indrukken en overweldigende hitte doken we vroeg ons heerlijke harde bed in. Morgen is weer vroeg dag

Geschreven door ClerxOpReis