Dominique

02:30 De wekker liep af. Dat is ook de rede dat we nog een nachtje bij Bobo‘s Firth Villa hadden bij geboekt. Siem wou al weer z'n bed niet uit, maar aangezien ook hier niet de juiste zenders beschikbaar waren, moesten wij ons alsnog even opknappen en op pad gaan. 15 Min. lopen van het resort zou een de horeca gelegenheid liggen met de juiste tv zenders. Na 10 min. lopen kwamen onze eerste hindernis tegen, Siem die voorop liep werd aangenaam betast door enkele gewillige dames. Siem zij vriendelijk dat hij geen gebruik wou maken van hun diensten, deze konden wij echter niet precies vaststellen, maar Bobo had ons al gewaarschuwd. We zouden op weg naar de bar twee ladybars tegen komen. We waren dus op de goede weg. Uiteindelijk hebben wij de bar gevonden en lag pal aan de weg. Het publiek stond gewoon op de stoep. En er hingen wel 7 TV's aan de wand. De Engelse barkeeper vroeg wat we wilden drinken terwijl de uitzending net was al begonnen. Heel leuk, na 3:45 min. tussenstand 0-0, twee pilsjes verder, 4:45 reguliere speeltijd voorbij 0-0, 1 pilsje verder, 4:15 extra tijd om 0-0, Nu werd het spannend er zou eindelijk gescoord gaan worden. Eindstand 4-2 en verloren. Echt de moeite waard om midden in de nacht voor op te staan en de vakantie plannen voor om te gooien. Een voordeel heeft het verlies van Nederland tegen Argentinië wel. We hoeven de finale niet te missen. Het blijft wel jammer, we hadden het graag anders gezien. Tegen 5:30 lagen wij weer in ons nest. Weer een ervaring rijker. S'nachts eruit om midden in de nacht de halve finale van het WK voetbal te kijken samen met nog 40 andere Nederlandse toeristen, is toch wel leuk.
Om een uur of 11:00 zijn we opgestaan. Daarna gaan ontbijten en de reis geregeld naar Phuket. Bobo was wederom weer heel behulpzaam. Om 12:00 hebben wij weer en scooter gehuurd, dit keer een zwaarder type zodat we zonder moeite de berg op kwamen.
We zijn het noorden van het eiland gaan verkennen, eigenlijk de route die Bobo mij gisteren had uitgelegd om met de taxi te gaan doen. Al eerste zijn we naar een tempel gereden. Het was een mooie tempel. Bij de ingang zat een monnik die een bandje had op staan van een of ander gebed of preek. Hij was ook erg behulpzaam bij het bevestigen van het papiergeld aan de wensboom. We snappen er niet veel van, wat dat boedisme nu eigenlijk inhoud. Het zal wel goed komen met onze wensen denk ik dan altijd maar. Na het een en ander op foto vastgelegd te hebben, zijn we via landweggetjes verder gereden. Je ziet dan pas goed hoe de mensen leven. De Thai op het platteland leeft eenvoudig en heeft het niet breed. Het zijn vaak houten of bamboe hutten met een veranda ervoor waarin zij wonen, het leven speelt zich vooral buitenshuis af, maar dat zie je in de meesten warme landen. Ook hebben wij hier een paar waterbuffels gezien. Wat zijn dat toch een mooie beesten met hun grote hoorns. Niet veel later zaten we bij het nationale natuurreservaat van van het eiland. Hier werd met veel bombarie de route naar de waterval aangegeven. Eenmaal daar aangekomen was de aanblik bedroevend, een waterval zonder water. Knap he! Hoe krijg je het verzonnen, nu blijkt dat er nog niet genoeg regen is gevallen om deze waterval van water te voorzien. Ik dacht mij toch te herinneren, dat ik deze vakantie al een aantal keren zijknat ben geworden of ternauwernood kon schuilen voor een tropische regen bui. Zelfs op de route hier naar toe is dat voor gekomen. Tevens stond er een bordje met daarop een viewpoint aangegeven. Daar zijn we dan maar naartoe geklommen. Het was een spectaculair uitzicht daarboven op de berg. Je kon de hele baai overzien. Zelfs het eiland Ko Samui was goed zichtbaar. Wat ook zichtbaar was, was een enorme regenbui die onze kant op trok. Met een noodgang zag deze enorme bui naderen. Misschien was toch beter om de wandeling naar beneden in te zetten, al zouden wij niet snel genoeg zijn, om droog te blijven. Eenmaal beneden, bleek het allemaal wel mee te vallen en zal het meeste water wel naast ons terecht gekomen zijn. De waterval was in ieder geval nog altijd kurkdroog.
We reden verder via een uitgestorven landweggetje richting het noorden. Bij een Chinees-Thaise boedistische tempel zijn we weer gestopt. Die waren een stuk commerciëler ingesteld en vroegen zelfs entree. De tempel was dan ook beter onderhouden dan alle tempels die we tot noch toe hebben bewondert. De Chineese overdaad aan goud en draken was zeer aanwezig. Siem heeft nog de trom geslagen en wou ook nog de klok luiden, ik heb hem hiervan weerhouden omdat ik niet wist of dat dit, de bedoeling was. Later bleek dat dit geen enkel probleem was. En dat iedere gelovige, dat hier kwam doen.
De tocht ging verder richting het vissersdorp in het noorden. Op de stijger aldaar waren een paar schoolkinderen met elkaar aan het spelen. Plotseling duwde een kind een ander kind van de stijger af het water in. Ze hadden allemaal het schooluniform nog aan, dat kon schijnbaar ook als zwempak gebruikt worden want niet veel later lagen ze er alle drie in. Eerst wat uittrekken, was er niet bij. Op de schepen waren vissers met de voorbereiding bezig. De ruimen werden vol ijs gestouwd. Verder zag het er allemaal een beetje primitief uit op hun houten vissersboten. Daarna zijn wij het hele stuk weer naar huis gereden over de grote weg. Het links rijden wendt snel. Alleen bij het wegrijden moet je er nog wel even aan denken. Onder weg zijn we ook nog diverse keren olifanten tegen gekomen, die werden vroeger in de bosbouw gebruikt, maar aangezien er niet meer grootschalig bomen gekapt mogen worden, worden deze dieren nu als toeristische attrakties in gezet. Meestal mag je er op rondrijden, er zijn er ook waar je ze mag verzorgen. Je kan er over denken zoals je wild, deze tamme dieren komen er op deze manier er wel goed vanaf en worden niet als afgeschreven productiemiddel aan de kant gezet. We hebben de dag, die een raar verloop had, toch nog met veel plezier beleefd en weer een hoop indrukken opgedaan.

Geschreven door ClerxOpReis