Alweer een dag vroeg op, 6:00, ontbijten en weg.
De nacht was echter slecht begonnen. M'n darmen waren het niet eens met de m'n keuze om een smoothy te drinken tijdens de busstop van gisteren. M'n ontbijt bestond dus uit thee en imodium. M'n spieren protesteren ook al. De trip naar Sapa was voor hen een reden geweest om dit mij op pijnlijke wijze duidelijk te maken. Van de 4uur durende bus trip naar Halong Bay heb ik verder niet veel meegekregen. Als ik m'n ogen af en toe open deed. Kreeg ik onmiddelijk horror visioenen. Helaas waren de visioenen realiteit. De wijze waarop de chauffeur zich door het verkeer wurmt is voor een westerling huiveringwekkend. Gelukkig zijn we heelhuids aan gekomen. Vrij snel daarna begon de mini cruise door de Bay. Een prachtig oud schip met veel bemaning. We werden welkom geheten door de host. Die meteen begon met een teambuildings verhaaltje, het werkte, al snel werden contacten gelegd tussen alle gasten uit diverse nationaliteiten. Zo was er een comische cameraman uit New York die met z'n vader op stap was, een Engels Indisch stel die 8 maanden op honimoon waren, een paar amerkanen, Australiërs en Maastrichtenaren. O ja en Anja. Een heel leuk gemêleerd gezelschap.
We werden getrakteerd op heerlijke vietnameese lunch (heb ik mij laten vertellen). De hutten die waren uitgerust met een heerlijk bed, wc, douche en was gelegenheid. Het begon dus fantastisch. Op het bovendek konden we genieten van de zon en een prachtig uitzicht op tal van rotsachtige eilandjes die uit het water omhoog rezen. Op het programma stond een bezoek aan een grot daarna een wandeling naar de top van zo'n rotspunt met een prachtig uitzicht ovee de baai om daarna op het stand bij te komen. De grot bleek geen grot maar een doorgang naar een binnen lagune. Ik ben met de Maastrichtse jonge dame in de kano gestapt om vai het gat in de rots in de lagune te komen. Karin heeft de easyway genomen en lied zich met een roeiboot naar de lagune varen. Het was mooi maar zo echt spectaculair ook weer niet. De 400 treden naar het uitzichtpunt hebben we maar niet beklomen. Ik denk dat m'n spieren dan in acute staking waren gegaan. Het strand was een beter alternatief. Helaas was het veel te klein en er was geen vis te bekennen. Verkoelend water was er ook al niet te vinden. Gelukkig was het water wel nat.
Eenmaal terug op de boot konden we nog een paar uur genieten van de zon om deze evenlater gloedrood achter de bergen zien te verdwijnen. S'avonds werd een cooking class gegeven " How to make youre own spring rolls", de beroemde vietnameese loempiatjes. Natuurlijk werden deze tijdens het diner geconsumeerd. Ook dit heb ik aan mij voorbij laten gaan. De energie was uit m'n lijf verdwenen, daarbij was ik door de hitte bevangen, was resulteerde in koude rillingen, zelfs zo erg dat ik amper nog kon lopen. Naar bed was de enige optie. Het heeft me wel een gezellige avond gekost. Karin en de anderen hebben er mij buiten wat sarcastische opmerkingen niet veel over verteld. Volgens hen was er niet veel aan en heb ik niets gemist. :-(Jaja Ik weet wel dat het laat is geworden.

Ondanks alle lichamelijke protesten hebben wij weer volop genoten van deze dag.

https://youtu.be/OamhJbQATyg

Geschreven door ClerxOpReis