Dominique:

Vanmorgen was het vroeg opstaan, 6:45 liep de weker af.
We hadden n.l. een mooie excursie geboekt. We zouden nl naar James Bond Island gaan. Een eiland waar 60 sec. van de film "De man with the golden girl" is op genomen. Een scène waar James een duel uitvecht met zijn tegenstander. Je moet wel een Thay zijn om hier een hele toeristenindustrie omheen te bouwen. Ik moet echter bekennen, dat ze dat gelukt is. Echter onze excursie had nog veel meer verassingen in petto.
Om 8:00 werden we opgepikt aan het hotel om daarna met een busje met nog een aantal andere toeristen richting het noorden af te reizen.
Aller eerst werd gestopt bij de brug die Puket met het vasteland verbind, hier hadden we 15 min. de tijd om het geheugen van onze camera te vullen met afbeeldingen van beton. Dit hadden ze van mij wel mogen overslaan. Daarna vertrokken we naar de Elephant trekking. Dit was leuk, we mochten op een olifanten zadel plaatsnemen. En de olifanten hoeder (Mahoud) reed met ons een rondje door de plantage. Halverwege klom hij echter van de olifanten nek af. om de rest van de tocht het hoeden aan Siem over te laten. Siem is nog geen 18 dus ook nog niet het besturen van enigerlei voertuig machtig. Laat staan een olifant. Het liep echter goed af en wat nog leuker was, de Thaise hoeder had de taak van fotograaf op zich genomen. Dit heeft prachtige plaatjes opgeleverd. Daarna werden we nog op een fruit ontbijt getrakteerd om vervolgens de excursie voort te zetten naar de mini zoo. Voor de gene die zich de dierentuin in Horn kunnen herinneren, dan heb je er een goed beeld bij. Het stelde dus niet veel voor. Wel hebben we een hele mooie mini panter in poes formaat gezien.
Al snel zaten we weer in de bus. Weer een ervaring rijker. Op naar het volgende interessante plekje. Het bleek een tempel-grot te zijn. We werden ontvangen door wel 50 apen en een hoop Thaise vrouwen in kraampjes die apenvoer verkochten. De tempel was de moeite waart. Er lag een gigantisch grote gouden boeda van wel 10 meter te slapen, vergezeld van vele andere boeda's. De aller mooiste boedistische tempel die we ooit gezien hebben. Voor ons was dit de eerste boedistische tempel, vergelijk hebben we dus niet.
Al gauw moesten wij weer verzamelen in het busje toen we op eens een gekrijs van je welste hoorden. Een van onze medereizigers was op het onzalige idee gekomen om nog even wat apenvoer te kopen en werd niet veel later overvallen door handtastelijke apen.
De reis werd voortgezet, op richting Phang-Nga. Het was inmiddels gaan regenen. De Thaise middenstand was hierop goed voorbereid en bood ons bij aankomst meteen wegwerp regenjassen aan, maar wij zuinige Hollanders hadden onze slag al geslagen bij de Action.
Al snel kwamen wij er achter dat het avontuur nu pas ging echt ging beginnen en dat de regenjassen niet voor de regen bedoeld waren maar voor het spatwater van de longtailboots. En daar was mijn Action regenjas niet tegen bestand. In paniek moest ik het aantrekken met alle gevolgen van dien. Eind resultaat, geen regen jas meer, maar een stuk plasic dat met iedere windvlaag dacht afscheid van mij te moeten nemen. Met een enorm kabaal, een waterstraal achter de boot waar iedere jetskieër van droomt, vertrokken wij richting een moslim dorp, niet zomaar een moslim dorp ,maar een "drijvend" moslim dorp. Het was een kompleet op palen, in de zee staand dorp van wel 4000 inwoners en een jaarlijkse groei van 150 personen. Die moslims doen niet onder voor de Limburgse katholieken van een generatie terug. De oorspronkelijke bewoners waren ooit vissers. Daar aangelegd werden wij op een voortreffelijk diner getrakteerd. Heerlijke Thaise kip met rijst en gefrituurde garnalen en een heerlijk glas echte cola. Om het eten te verteren mochten we daarna een rondwandeling maken door het dorp. De eerste paar 100 meter bleek te vergelijken met een retailpark met tientallen shop-lokkers, ook hier waren we op voor bereid. We hadden de Thaise receptioniste gevraagd hoe we hier in het Thais op moesten reageren. Het magische woord was "meschop" , wat zoveel betekend als not like. Zodra je dit zegt druipen de meesten af, ze denken dat je Thais spreekt of verstaat. Eenmaal door dit winkelcentrum heen werd het pas interessant. Veel huisjes waren nog in originele staat maar in het begin van verval. Bij renovatie werd de houten ondervloer vervangen door beton of dit veel duurzamer is dan hout in het zoute water weet ik zo net niet. Het dorp had ook een Moskee en een vrij grote school met sportveld. Al met al was dit dorp midden in zee aan een rots vast gebouwd een aparte gewaar wording.
Gauw werd de tocht voortgezet richting James Bond island. Hier was het een gekrioel van longtailboots die allemaal vanwege plaats gebrek apart moesten aanleggen. Het eiland zelf was leuk om dat je de zelfde foto kon maken als in iedere Thailand reisgids. Dat deden wij natuurlijk niet. Na een gigantische regenbui was de foto-spot verlaten van toeristen. Siem maakte een handstand met de benen uit elkaar, zodat ik de foto van de rots kon maken. Hoe die er uit zou moeten zien kan je zelf wel bedenken. Het gevolg was een enorm applaus van vele Chinezen en andere toeristen.
Hierna brak het laatste deel van de excursie aan. Een kano tocht onder een hole rots. Wij troffen natuurlijk weer de meest luidruchtige peddelaar van heel Thailand. Al snel had hij door dat wij uit Nederland kwamen en werd het Nederlandse elftal door genomen. Iedere passant moest weten dat wij kampioen werden. En Mexico de verliezer van de volgende wedstrijd. Deze vind vanavond plaats, hij bleek gelijk te hebben. Het werd een amusante tocht waarvan wij zeiknat van terug kwamen. Eenmaal thuis werd de kleding vervangen door droge. Het was een geweldige ervaring.

Siem

Eenmaal thuis aangekomen had ik honger zoals altijd. Dus we gingen wat eten. We liepen de straat af opzoek naar een plek waar we konden eten. Uiteindelijk vonden we een restaurantje met normale prijzen en niet een of ander belachelijk chique hoog bedrag. We gingen zitten en bestelden stuk varkensvlees met wat friet. Tijdens het eten merkte ik dat ik aangestaard werd en er gesmiespeld werd. En uiteindelijk seinde een van de bediendes naar mij met het gebaar van een camera en wees naar de jongste serveerster. Ik dacht, prima en stak mijn duim op. We gingen op de foto. Maar ik ben niet veranderd door de fame. Ik blijf gewoon mezelf. Het was inmiddels al rond 9 uur s'avonds we besloten naar de toeristische straat te lopen om te zien hoe het daar s‘avonds was. Eenmaal aangekomen werden ons gelijk pingpong shows aangeboden. Pap wou wel maar ik heb hem tegengehouden. Overal waren neon lichten en hier en daar al wat paal dansers. We hadden het wel weer gezien en namen een tuktuk ingericht als discobol terug.

Geschreven door ClerxOpReis