Vandaag gaan we op weg naar een dierenopvang voor exotische dieren🐊🐢🦎🐍. Hier wilde de anderen hun eerste week al heen, maar het was toen gesloten. Nu was her gelukkig open, dus zijn we naar binnen gelopen. We werden verwelkomd door Mister Ka'an (Mayaans voor slang, dus Mr. Slang), die net klaar was met zijn vorige rondleiding. Hij liep met ons naar binnen en nam ons op een interactieve tour door het hele complex mee.

We begonnen bij de kleine landschildpadden en leguanen. De mega leguanen liepen over je rug en trokken aan je haren. Ik en Mariëlle hebben er nog een snee van 1 van hun nagels aan overgehouden, maar ondanks dat zijn het echt leuke beesten! Na de nodige foto's zijn we doorgelopen naar een mega landschildpad: Big Tank. Dit beest woog 90 kg zei Mister Ka'an, en Jeff en Nick mochten hem samen optillen om het te voelen. Het kostte ze wat moeite inderdaad! 😉
Hierna liepen we naar een snapping turtle: Barbara. Dit beest was de eerste agressieve van de tour, ze beet overal om zich heen. We mochten haar allemaal even vasthouden. Gelukkig deed ze bij mij niet gemeen en bleef ze rustig hangen. Na mij wilde niemand haar meer hebben, dus ik mocht haar terug doen in haar verblijf. "Haar gewoon in het water doen". Nou, dat werd een vliegende snapping turtle (sorry Barbara), want ik was veel te bang dat ze mij zou happen als ik haar rustig in het water zou laten. Niet normaal hoe snel ze kan uithalen! Hierna gingen we naar de waterschildpadden, hen mochten we voeren, dus dat was ook wel leuk. Het volgende hok was van de baby krokodillen. Deze waren ook wel hongerig, dus om ze vast te houden, moesten we ze bij de nek pakken, maar niet té veel kracht zetten😝.

Na de baby krokodillen, kwamen de volwassen krokodillen. Eerst 5 vrouwtjes in een verblijf en daarna het mannetje in een ander verblijf. Wel leuk om te zien, maar degene in het wild waren wel een stuk leuker om te zien natuurlijk! De dieren die hier zitten in deze refugio zijn trouwens niet gefokt om in gevangenschap te leven, maar zijn echt gered en worden nu opgevangen. Zo zitten er veel dieren die ooit gekocht waren als huisdier, maar toen ze te groot/gevaarlijk werden of bijvoorbeeld de eigenaar overleed, moesten ze weg. Ze kunnen niet meer het wild in, dus dan worden ze hier opgenomen.

De volgende reptielen waren de slangen. Hij begon met een baby Boa Constrictor, deze mochten we vasthouden en om ons nek laten hangen voor de foto's. Ik had dat nog nooit gehad, het voelde heel gek! Ik dacht dat een slangenhuid veel natter/glibberiger was maar dat is helemaal niet zo! Toen de vriendelijke baby weer opgeborgen werd in haar doos, ging de volgende doos open. Hier zat mama in, en zij was uh... niet zo vriendelijk. Ze heeft alleen maar gesist en bij elke aanraking werd ze helemaal gek. Ik ben mooi vanaf een afstandje blijven kijken.
De volgende slangen zaten echt in een hok opgesloten, want dit waren de giftige slangen. Die mochten er uiteraard niet uit, en ik ben ver weg gebleven van ze. Ik stond vanaf een afstand te kijken naast een box, waar ik geluid uit hoorde. Ik schrok wel even maar het zat dicht, dus niks aan de hand. Toen we wegliepen trok de dierenverzorger heel blij de betreffende box open: hier zit het voer in! 2 konijnen dus... Arme beessies.

We kwamen ook nog langs een kameleon, Pascal, die mochten we ook vasthouden en mocht ik weer terug zetten in zijn hok. De tour was eigenlijk al over, maar Mr. Ka'an liet ons door ons enthousiasme ook nog even de "kleine" python zien die hij had in een houten kist. Deze was 8 jaar oud en 5 meter lang, maar een volwassen python van dat soort kan max. 11 meter lang worden.
Het laatste beestje dat we te zien kregen was de tarantula. We mochten deze ook vasthouden, dus Jeff en Mariëlle helemaal blij. We hebben hem allemaal op ons hand gehad, en Daan en Jeff ook op hun schouder en borst. Daan is super bang voor spinnen, dus heel stoer dat ze het toch deed! Jeff en Mariëlle wilden de tarantula's in Valladolid eigenlijk ook oppakken, maar gelukkig hebben ze dat niet gedaan. Als tarantula's zich bedreigd voelen kunnen ze namelijk hun haren losschudden, en als dat op je huid of ogen komt kan dat heel erg irriteren. Nadat we de tarantula vastgehouden hadden, liet Mister Ka'an de onderkant van zo'n spin zien... een stel tanden dat zo'n beest heeft! Daar wil je niet door gebeten worden.

We sloten de tour af met een foto.
Na de tour waren we wanhopig op zoek naar afkoeling. Via Mr. Ka'an konden we korting krijgen voor cenote La Noria, we twijfelden nog naar welke cenote we zouden gaan maar we namen de gok en gingen naar La Noria, een paar minuten rijden vanaf de refugio.
Eenmaal daar hebben we de auto geparkeerd, omgekleed en zijn we het water ingedoken. Er was een stel bij de receptie/kluisjes waarvan hun tas waarschijnlijk gestolen was, dus op de vraag of we een kluisje wilden hebben we maar ja geantwoord. Naar beneden kon je je spullen ook niet echt meenemen, want het was of springen van 8 meter hoogte, of een lange trap omlaag lopen, maar deze eindigde in het water, dus er was geen plateautje voor je spullen ofzo. Ik durf sowieso niet van zo hoog te springen, maar de anderen hebben het ook maar niet gedaan want we hebben gezien hoe dat bij Mariëlle af liep.
Na het zwemmen wilden we eigenlijk wat eten en drinken, maar er was nergens eten te vinden. We zijn dus maar naar Puerto Morelos gereden om te lunchen. De rest heeft dat dorp (en de bijbehorende scheve vuurtoren) al eens gezien, dus dit was een perfecte kans voor Jeff en mij om deze ook te bekijken!

We hebben geluncht bij El Charro, wat het best aangeschreven stond en ook erg lekker was! Ik deelde met Daan een burrito, wat ook wel echt genoeg was! Het was heel lekker maar erg veel. Jeff, Daan en ik hadden ook een cocktail besteld. Op het menu stond dat het iets fruitigs zou zijn, maar toen we het kregen leek het net cola. Huh, zwart?... Blijkbaar hadden ze er zwarte kleurstof in gedaan, het smaakte wel nog fruitig gelukkig maar de combi was een beetje gek. Na de lunch hebben we foto's bij de vuurtoren gemaakt. Deze is scheef gaan staan door een orkaan jaren geleden, en is nu een kenmerk van Puerto Morelos.

Na Puerto Morelos zijn we richting huis gereden, waar we ons klaar hebben gemaakt voor het avondeten. We zijn de 5e avenida (de strip) weer afgelopen en dit keer iets verder dan gisteren. We kwamen uit bij een tentje Los Pajetas waar we lekker hebben gegeten. Jeff had een burrito en ik enchilada's. Toen we het kregen vonden we elkaars eten (en ons eigen) er wel erg lekker uitzien, dus zijn we toch maar gaan delen. Goed idee, want alles smaakte heerlijk. Een goeie ervaring dus zou je zeggen, toch? Helaas niet helemaal, want toen we de rekening kregen bleek dat de ober de rekening flink had opgehoogd met de "suggestie" voor fooi. Wij vonden het belachelijk hoog, en wilden dat niet betalen. Nick zou gaan pinnen, maar toen hij het bedrag zag hebben we met z'n allen contant geld neergelegd zodat we zelf konden bepalen wat we betaalden aan fooi. We legden minder fooi neer dan hij wilde, en hij kwam eisen dat we meer gaven. We hebben nog iets meer geven om escalatie te voorkomen en zijn toen weg gegaan. Dit was een nogal vervelend eind van een leuke avond. Nogmaals: de meeste mensen hier zijn heel lief, maar je hebt er ook echt rotte appels tussen zitten.
Dit verhaal werd namelijk nog erger toen Nick een paar dagen later zijn rekening checkte: blijkbaar is het bedrag dat de ober eiste gewoon afgeschreven met een contactloze betaling. Nick heeft zijn mobiel waarschijnlijk nét te dicht bij het pin-apparaat gehad. Heel gek dat er niet om een code werd gevraagd, maar hoe dan ook: we hebben dus het volle bedrag via pinnen betaald blijkbaar, en daarna nog eens contant... De ober moet dit wel door gehad hebben, dat er een pinbetaling doorheen is gegaan. Maarja, niks meer aan te doen, we hebben geen bonnetje o.i.d. gekregen.

Jeff en ik hadden ook nog eens het nieuws gekregen dat een hotel dat wij hadden geboekt in Cancun was geannuleerd omdat ze gingen verbouwen. Alsof ze dat niet al lang wisten. Contact opnemen met het hotel bleek een hele uitdaging, de persoon waarmee we contact hadden was opeens op vakantie en ze had geen collega's aan de mailwisseling toegevoegd. Bellen kan niet met onze Nederlandse telefoons. Wat een gedoe!

In het huisje hebben we nog even gezeten en daarna lekker gaan slapen. Morgen naar een ecopark met meerdere cenotes!

Geschreven door Carmenkuijt