We staan op met spierpijn van gisteren. We hadden wel verwacht wát spierpijn te hebben, maar hebben het toch enorm onderschat. Gelukkig hebben we vandaag een dagje gepland met wat dingetjes bekijken, maar geen wilde plannen zoals hikes.

Van Martin hadden we gehoord dat er vlakbij Chania de oudste olijfboom van de wereld staat. Dat leek ons een mooie eerste stop voor vandaag! Ik had verwacht dat er rijen met toeristen zouden staan, maar dat was totaal niet zo. Vlak voor ons kwam er wel een groepje toeristen met een gids, maar die waren binnen een paar minuten weg en we hebben hun ook helemaal niet meer gezien. We konden dus mooi de boom goed bekijken!
De boom is tussen de 3000 en 5000 jaar oud en de stam heeft een omtrek van ongeveer 12 meter en een diameter van bijna 5 meter. Het is heel grappig om te zien dat de stam eigenlijk bestaat uit meerdere stronken die in elkaar draaien, waardoor het middenin de stam eigenlijk hol is. De olijven van deze boom worden niet meer geplukt, het enige wat er nog met deze boom gebeurt is dat er voor de openingsceremonie van de Olympische spelen een tak wordt afgesneden en mee wordt gedragen. Verder is er op het terrein een klein museum waarin materialen liggen waar vroeger olijfolie mee gemaakt werd. Ook is er buiten nog een plekje waar een pers en een soort maler staan. Leuk om even gezien de hebben!

Na de olijfboom rijden we door naar een kleine wijngaard/wijnhuis dat in de buurt zit. We hadden verwacht dat we op de een of andere manier konden zien hoe ze hier wijn maken, maar eigenlijk is dat er helemaal niet. Dus we stappen weer in de auto naar de volgende bestemming! Ik wist dat we nog naar een strand zouden gaan, maar Jeff had stiekem een extra tussenstop bedacht: een uitkijkpunt in Marathokefala waar ook een grot is die diende als een soort kerkje, the Cave of John the Hermit (Agios Ioannis of Xenos). Van wat ik ervan begrijp was hij in de 6e eeuw een heilige persoon die volgens de mensen wonderen kon verrichten. Toen er steeds meer mensen naar hem toe kwamen is hij kluizenaar geworden en heeft hij zich teruggetrokken in een grot. Hij is waarschijnlijk per ongeluk geraakt door een jager en overleden op een steen. Om hem te herdenken is er bij de ingang van de grot een kapel gemaakt.

Nog voordat we bij de grot kwamen zagen we een begraafplaatsje met foto's en tekeningen van mannen die daar begraven zijn. Sommige grafstenen gingen echt terug tot in ieder geval ergens in 1700, dus dat waren degenen waar een tekening van was gemaakt 😉 Ik denk dat dit voor het geloof belangrijke personen waren. We hebben even rondgekeken en foto's gemaakt, het uitzicht was echt prachtig. Er stonden allemaal picknickbankjes, waarschijnlijk voor als er veel toeristen komen maar wij zijn in totaal maar 2 mensen tegen gekomen daar 😂

Na het bekijken van dit heiligdom gaan we door naar het strand Neo Chora. We komen eerst langs een plekje dat is "afgesloten" ,(sinds vandaag) door de autoriteiten vanwege het niet betalen van belastingen. De parasols staan er nog wel, dus daar ligt het helemaal vol. Er gaat toch niemand meer geld ophalen, zullen die mensen gedacht hebben 😉 Gelukkig vinden we even verderop lekkere strandbedden vlakbij de zee. Na even liggen gaan we de zee in. Eerst allemaal heel leuk, totdat Jeff ineens zegt dat hij voelde dat een visje hem zachtjes hapte. Ik ben ooit door een vis in mijn teen gebeten, dus ik was meteen in de stress natuurlijk. Jeff verzekerde me ervan dat dit van die visjes waren die niet echt bijten maar gewoon even knabbelen, net zoals die visjes die het eelt van mensen hun voeten eten. Ik was net gerustgesteld, toen ik ineens écht voelde dat er een hapje van mijn kuit genomen werd. Wat ik eerder ben vergeten te vertellen in mijn verhaal, is dat ik op de eerste dag al 12 muggenbulten rijker was. Aangezien ik natuurlijk allergisch ben voor muggen, krijg ik altijd heel erge plekken hiervan. Dit keer zelfs met blaren erop (nog nooit gehad). Nou...de vis had dus precíes in mijn blaar gehapt. Wat achteraf logisch was natuurlijk, aangezien ze op losse huid af komen... Maar ik was er flink klaar mee, dus ik ben op het strand onder de douche gesprongen om het wondje te spoelen en daarna op het bedje gaan liggen voordat andere vissen mij ook als een snack zouden zien.

Rond een uur of 6 gaan we richting de auto. We moeten namelijk nog boodschappen doen voor de barbecue en willen daarna nog Chania in. Onderweg naar de auto begint een oude Griekse mevrouw een heel verhaal tegen mij, omdat ze denkt dat ik Grieks ben. Ik probeer duidelijk te maken dat ik haar niet versta, maar ze geeft absoluut niet op. Volgens mij kwam het erop neer dat ze wilde dat Jeff en ik in Chania zouden komen wonen. Na 10 minuten lachen en ja knikken hebben we het gesprek maar afgerond door langzaam weg te lopen en te zwaaien. Ze had gelukkig de grootste lol om zichzelf dus we hadden geen schuldgevoel erover 😉

We gaan snel door de Lidl heen om vlees en groenten voor de barbecue te halen en wat smeersels, kaas en vleeswaren voor op brood (onthoud dit voor later 😋). Op naar het appartement en de barbecue aan! Jeff bemoeide zich eigenlijk vooral met de barbecue, ik maakte de salade en sneed de groenten en halloumi. Het idee was om groenten en halloumi op spiesjes te doen, maar blijkbaar verkoopt de Lidl geen lange satéprikkers. Die stukken gingen dus maar gewoon in aluminium bakjes. De barbecue was heel lekker maar uiteraard veel te veel. Er blijven nog wat dingen over die we later misschien nog kunnen eten. We kunnen niet te lang treuzelen, want om 22:06 gaat de laatste bus naar het centrum van Chania. Normaal zouden we dit half uurtje gewoon heen en terug lopen, maar die steile wegen zijn gewoon echt niet te doen met hoe veel spierpijn we nog hebben van de hike door de kloof.

Gelukkig stopt de bus voor ons appartement, dus met 6 minuten zitten we in het centrum van Chania. We lopen even lekker langs de haven en besluiten uiteindelijk naar een bar te gaan. In de eerste bar waar we komen worden we bij 2 andere mannen aan tafel gezet die hier, net zoals wij, niet op zitten te wachten. We gaan dus snel weer weg op zoek naar een ander gezellig barretje. We vinden er eentje langs het water, waar we ook nog een mooi uitzicht hebben. We drinken hier een drankje en gaan dan naar het appartement. Het is eigenlijk al veel te laat, want we moeten morgen vroeg op voor een jeepsafari. Maar het was het waard!

Geschreven door Carmenkuijt