Het wekkertje staat om 6.45. vandaag gaan we (hopelijk) de Samariakloof lopen. Deze hike is eigenlijk de reden dat we naar Kreta wilden. Hij is zo'n 18km lang en je loopt vanaf een hoogte van 1090 meter naar zeeniveau. Nog voordat het 07:30 is heb ik al 3 dingen laten vallen (gelukkig niks breekbaars). Hopelijk is dit geen voorbode voor de rest van de dag!

We hadden al allemaal reisverhalen en tips gelezen van mensen die deze kloof ook hadden gelopen. Het is een redelijk gedoe om uiteindelijk van de kloof weer bij de auto te komen. Vanaf de kloof moet je namelijk 3 km lopen naar het dorpje Agia Roumeli, dat bij het water ligt. Vanaf daar moet je een pont nemen naar Sougia, wat een uur duurt. En vanaf Sougia een bus die in een uur weer naar het startpunt van de route rijdt. Op internet hadden mensen het over verschillende ponten die gingen, en dat "de laatste" om 17.30 ging. Wij dachten dus dat er meerdere ponten per dag gingen. Gisteravond kwamen we erachter dat er maar één pont per dag van Agia Roumeli naar Sougia gaat, en online waren daar geen tickets meer voor beschikbaar...
Op goed geluk gaan we naar de kloof. We hebben strandspullen mee voor het geval we bij de kloof horen dat er geen plek meer is in de bus of op de boot. Bovenaan de kloof moeten we bij een of ander grote kiosk/restaurantje tickets kopen voor de bus terug van Sougia naar Omalos. Beneden aan de kloof kunnen we pas de boottickets kopen, maar de meneer van de kiosk verzekert ons ervan dat er tegen de tijd dat we daar aankomen nog tickets zijn. We hopen maar dat hij ons goed begrepen heeft!

De wandeling door de kloof kan beginnen!! Vanaf het begin van de route is het al best steil, dus je moet echt goed opletten waar je gaat staan. We lopen door bossen heen en qua temperatuur is het echt nog wel goed te doen. Wel smeren we ons goed in, want we zullen ook veel in de zon gaan lopen. Na zo'n twee kilometer hebben we het steilste gedeelte wel gehad. Gelukkig maar, want we staan allebei te trillen op onze benen als we even stil gaan staan. Dit is nog wel het gedeelte waar je nog veel energie hebt, dus ook misstappen kunnen we nog best goed opvangen. Na die eerste kilometers gaat het pad veel meer bestaan uit grote keien waar we overheen moeten lopen, met hier en daar een gammel bruggetje over een stroompje water. Op dit moment zijn er ook nog veel bomen, maar naar mate we lager in de kloof komen worden de bomen vervangen door bloemenstruiken. Echt heel mooi! Enige nadeel is dat we geen beschutting meer hebben onder de bomen 😉 We pauzeren op een stukje waar weer wat meer bomen zijn en kunnen op grote keien zitten. Jeff pakt de wraps die we gisteren hebben klaargemaakt, maar die zijn echt helemaal zompig geworden. Gelukkig smaakten ze alsnog wel 😊

Een stukkie verder komen we in het oude dorp Samaria. Ik zei vanaf het begin al dat ik tijdens de wandeling een geit hoopte tegen te komen, maar we hadden er nog geen een gespot. Net toen we uit het dorp weg wilden lopen (Jeff was al omgedraaid) kwam er opeens een verstopte geit naar me toe om te poseren voor een foto. Doel bereikt!! Nu nog het andere doel: het einde van de kloof bereiken.

De laatste kilometers waren best wel pittig. We waren inmiddels best moe, wat ervoor zorgde dat we steeds meer misstappen maakten met verzwikkende enkels of bijna-valpartijen als gevolg. Op een gegeven moment kwamen we langs het smalste gedeelte van de kloof, het "Ijzeren Poort". Geen idee waarom het zo heet, maar dit gedeelte was ongeveer 3 meter breed. We wisten dat we daarna niet zo heel lang meer in de kloof zouden lopen, dus toen we op een vlakte kwamen met toiletten etc. dachten we dat we de kloof hadden uitgelopen. Totdat we een bordje "resting area" zagen staan... oeps! Na nog een stukkie verder lopen kwamen we dan uiteindelijk toch bij het eind van de kloof. We hebben het gered!!

Na de kloof hadden we de optie om met de bus naar de boot te gaan, maar we hadden nog ruim genoeg tijd om daar te komen en we wilden de wandeling ook wel écht afmaken. We liepen ondanks de vele tijd die we nog hadden flink door, omdat we zo snel mogelijk kaartjes voor de boot wilden vinden. Gelukkig konden we die redelijk snel vinden. We hadden nog anderhalf uur voordat de boot zou vertrekken, dus we hebben even wat gegeten bij een restaurantje dat zowat naast de steiger zat. We waren dus ook ruim op tijd bij de boot, die opeens niet om 17.30 maar om 17.22 vertrok. Was niet handig, want toen we net vaarden moest 'ie weer terug om twee laatste mensen op te halen. Het was echt een mooie vaartocht langs de kliffen. Je zag heel mooi verschillende lagen in het gesteente en van die kleine stranden waar je waarschijnlijk niet eens kan komen via het land.

Na de boot gingen we snel op zoek naar de goede bus. Dat was uiteraard degene die het verst weg stond 😂 Na een uurtje door de bergen kwamen we eindelijk weer bij de auto aan. Op naar het appartement!! Rond 21:00 kwamen we daar aan, en het enige wat we toen wilden was alle stof en zweet van ons af douchen. We hadden nog wraps en een fetabroodje over van de wandeling en vonden het zonde om weg te gooien, dus gingen dat eten. Ik had nog even gekeken of er een bus vanaf ons naar het centrum van Chania ging (lopen was niet echt meer een optie, want we hadden geen voeten en benen meer over) maar we hadden eigenlijk helemaal geen energie meer om ergens heen te gaan. We zijn dus maar lekker op de bank gaan zitten en via Jeff z'n mobiel Nederlandse tv gaan kijken. Blijkbaar waren we in slaap gevallen, dus toen we na een kwartier ofzo wakker werden zijn we maar naar bed gegaan, haha! 😋

Geschreven door Carmenkuijt