Om 02:30 worden we wakker van de wekker. We hebben uiteraard niet lang geslapen, maar allemaal om een leuke reden: we gaan op vakantie naar Kreta! Om 03:45 komt papa ons ophalen om naar Schiphol te brengen, en er moeten nog wat laatste dingen ingepakt en opgeruimd worden. Uiteraard voordat we weg gaan nog even een knuffel aan Beau en Belle, die goed verzorgd (en te veel verwend) zullen worden door Dennis en Daniela. We kunnen met een gerust hart op vakantie!! 😊

Papa staat zelfs voor de afgesproken tijd al klaar. Snel de koffers inladen en gaan! De weg naar Schiphol gaat snel en ook het inchecken van de koffer gaat best handig met een soort self check-in. Dan moeten we zelf natuurlijk nog door de douane heen. Altijd weer spannend, want ik word er ook bijna altijd uitgepikt. Dit keer moesten zelfs allebéi onze trolleys extra gecontroleerd worden. Jeff was iets voor mij en was ook gelukkig vrij snel klaar: ze zagen iets in zijn koffer wat ze extra wilden controleren, dat bleek een powerbank te zijn. Ik had zelf niet veel meer dan een badhanddoek, strandtas, joggingbroek en extra schoenen in mijn trolley dus ik had écht geen flauw idee wat ze wilden gaan controleren. Het duurde ook best lang en er werd alleen maar gezegd dat ik zelf mijn koffer open moest doen, en ik moest één voor één mijn spullen uit de koffer halen. Komt die mevrouw ineens aan met zo een testapparaatje voor drugs! Maak ik me normaal geen zorgen over natuurlijk, maar ze ging nu ook onder de zolen van mijn schoenen en slippers controleren. Ja, daar heb ik natuurlijk ook mee in Amsterdam gelopen! Toen ze dat testertje in het apparaat deed kwamen er allemaal piepjes, dus ik was al aan het bedenken hoe je (snel, want moeten vlucht halen) bewijst dat je geen drugs bij je hebt. Maar gelukkig zei ze toen dat ik kon gaan. Ook die ellende goed doorgekomen dus 😉

We waren ruim op tijd bij de gate, en konden als één van de eersten het vliegtuig in omdat we helemaal achteraan zaten. Was niet helemaal de bedoeling, maar toen we gingen inchecken op vrijdagochtend bleken er nog maar zeven plekken te zijn. Vijf daarvan zaten helemaal verspreid door het vliegtuig. Gelukkig waren er nog twee die bij elkaar in de buurt zaten: aan de ene en aan de andere kant van het gangpad op de achterste rij, direct naast de toiletten. Maar joh, hoe vaak zal zo een toilet nou gebruikt worden op een vlucht van 3 uur? Nou.....vaak! Er waren mensen die echt 3 keer gingen, en zelfs mensen die tijdens turbulentie de toilethokken in wilden omdat ze ziek werden. Wij konden de stuwardessen natuurlijk redelijk goed horen, en zelfs die zeiden tegen elkaar dat het echt bizar was hoe veel mensen er naar het toilet gingen tijdens deze vlucht en dan ook nog tijdens (soms best heftige) turbulentie. Maar ondanks de niet zo ideale zitplekken hebben we ons wel vermaakt en een film gekeken vanaf Jeff zijn mobiel die hij schuin op zijn tafeltje had gezet.

Toen we waren geland waren wij als eerste uit het vliegtuig, dat was dan wel weer een voordeel van helemaal achteraan zitten! We sprongen snel in de bus om naar de bagageband te gaan. Toen we na een tijdje rondlopen de goede band hadden gevonden (heel veel informatieborden waren stuk) begon het wachten...en wachten... Ik moest best nodig naar het toilet, dus ik had verwacht dat Jeff als ik terug zou komen al lang de koffer zou hebben. Niet dus! Na nog een tijdje wachten ging Jeff ook maar naar het toilet. Ik hield de band dus in de gaten, en ik zag steeds meer mensen die ik herkende van de vlucht weglopen met hun bagage. De band werd echt steeds leger, en onze koffer zag ik maar niet.. totdat ik op een gegeven moment écht als enige nog bij de band stond te wachten. Ik had nog de hoop dat Jeff de koffer op de terugweg vanaf het toilet van de band had gehaald, maar ik zag hem vrolijk aan komen lopen zonder koffer. Gelukkig kwam nét op dat moment onze koffer om de hoek, en had ik toch nog de eer om hem van de band af te slepen. Daarna natuurlijk heel hard moeten lachen samen, we waren zo blij met het feit dat we als eersten uit het vliegtuig waren en in de bus zaten, om vervolgens als laatste onze bagage te vinden... 🤣🤣

Toen we de bagage hadden gevonden was het tijd om naar de autoverhuur te gaan. Jeff had al van alles van tevoren geregeld, en dacht dat er iemand zou staan van het verhuurbedrijf zodat we snel de auto konden meenemen. We zagen alleen niemand dus Jeff ging maar in de rij bij de balie staan terwijl ik binnen en buiten het vliegveld op zoek ging naar een mogelijke plek waar iemand zou kunnen staan. Uiteraard kon ik niemand vinden. Jeff was inmiddels aan de beurt dus ik moest snel terug naar binnen. Toen alles was gecontroleerd konden we naar buiten om de auto op te halen. Jeff had een Kia gereserveerd, maar we kregen een Suzuki. Omdat we allebei met vakanties met onze ouders hadden meegemaakt dat een verandering van auto nogal vaak voorkomt, dachten we dat het wel zou kloppen. We hadden nèt alle koffers in de auto toen er iemand naar ons toe kwam rennen: we hadden inderdaad een verkeerde auto gekregen, die minder goed was dan degene die we hadden gehuurd. Koffers er dus weer uit, en in de andere auto, inderdaad een Kia!

Direct vanaf het vliegveld gingen we naar het strand Potamos Beach. We hadden namelijk gehoord dat Martin en Sandra daar zouden zijn. Aangezien we nergens echt konden omkleden, heb ik dat maar in de auto gedaan. Was niet ideaal qua ruimte en hitte, maar het was gelukt! Op het strand hebben we meerdere rondjes gelopen op Martin en Sandra te vinden, maar zonder succes. Uiteindelijk zijn we maar gewoon op een lekker plekkie gaan zitten. We hadden het inmiddels heel warm gekregen en onze voeten verbrandden bijna van het hete zand, dus we zijn lekker snel het water in gegaan! Toen we tijdje in water waren hoorden we ineens iemand roepen en kwam Martin door het water naar ons toe. Blijkbaar had je verderop ook nog een strand, en daar zaten zij. Na even gezellig kletsen ging Martin weer terug naar het andere strandje.
We hadden de tijd dat we op het strand konden liggen een beetje onderschat. We moesten natuurlijk nog naar Chania en daar ook boodschappen doen. Dus rond 16:00 zijn we maar die kant op gegaan.

Het was even zoeken, maar we zitten in een super leuk appartement op de begane grond met een tuintje erbij. Er staat zelfs een barbecue, waar Jeff natuurlijk heel erg blij mee is! 😉 We hadden niet heel lang om in het appartement te blijven, want er moesten nog boodschappen gedaan worden! In de supermarkt zelf bedachten we dat we nog meer moesten halen dan we eigenlijk dachten, want morgen zou de supermarkt dicht zijn. Rond 20:45 waren we klaar om naar Chania te lopen, wat ongeveer een half uurtje was. Chania is een heel gezellig stadje aan het water, met allemaal winkeltjes en andere gezellige drukte op straat. We zijn meteen naar de boulevard gelopen, want daar zitten de meeste eettentjes! We vonden een gezellig plekje met uitzicht op het water en namen een voorgerecht en een hoofdgerecht om te delen. Het was echt zó lekker, maar ook zó veel! Na het eten waren we dus eigenlijk allebei zowat misselijk.

Rond middernacht gingen we weer terug naar het appartement. Dit zou ongeveer een half uur lopen zijn, maar werd drie kwartier omdat we verkeerd liepen 🤣 Toen we in het appartement kwamen waren we echt gesloopt en natuurlijk al bijna een hele dag wakker. Dus lekker snel gaan slapen!

Geschreven door Carmenkuijt