Vandaag is de dag aangebroken waar we het allemaal niet over wilden hebben: Jacco, Mariëlle, Daniëlle en Nick zullen weer vertrekken naar ons koude kikkerlandje. We mogen om 12 uur uitchecken, dus 's ochtends worden de koffers ingepakt. Daan en Mariëlle willen nog even de stad in voor wat laatste souvernirs en Jeff en ik lopen naar ons volgende hotel om te vragen of we eventueel eerder in zouden kunnen checken als de rest richting Cancún vertrekt. Dat is geen probleem, de kamer is waarschijnlijk nog niet klaar maar de bagage kunnen we wel alvast achterlaten. Hierna lopen we naar de stad om Daan en Mariëlle te zoeken. We zitten nog even bij een restaurantje en gaan dan richting het hotel om de spullen van iedereen te halen. Om 12 uur is het dan zo ver: zij stappen in de auto richting Cancún, wij gaan naar een cenote toe. Ondanks dat we ze over een weekje weer zien is het afscheid niet leuk, je hebt van alles meegemaakt op vakantie en nu blijven wij hier en gaan zij weg! We rijden nog een stuk met ze mee in de richting van Cancún en nemen na een tijdje een andere afslag richting de cenotes.
We vinden een leuke cenote, cenote Verde Lucero. Je mag hier zelf eten en drinken meenemen en je hebt allemaal plekken waar je lekker kunt zitten als je even klaar bent met zwemmen. De cenote zelf is ook weer erg mooi (en koud!!), het is omringd door heel veel bomen en die boomwortels lopen via de wanden het water in. Je hebt springplanken vanaf verschillende hoogtes en een zipline vanaf waar je het water in kan. Jeff gaat al snel een trap op om van een houten plankje af te springen. Ik vond het eerst te eng maar doe het uiteindelijk ook. Het was echt geen hoge sprong, maar het idee om vanaf een plankje te springen dat langs rotsen is vastgemaakt voelt toch wel spannend.
Terwijl we naar de cenote onderweg waren, hoorden we dat de vlucht van de anderen extreem vertraagd is. Ze zouden om 17.15 vliegen, dat was nu 00.35 geworden... Ze hadden dit op de site van Schiphol gezien, maar zouden toch doorrijden naar Cancún om het daar ook bevestigd te krijgen. We wilden natuurlijk graag de updates horen, maar omdat een mobiel niet mee de cenote in kan gingen we tussendoor naar de klusjes toe. Sleutel in het slot en...niks. Er zitten twee sleutels aan een ring, we proberen ze allebei meerdere keren maar zonder resultaat. Waarschijnlijk heeft iemand de slotjes van de kluisjes omgewisseld, en wij kregen alleen een sleutel en gingen er natuurlijk vanuit dat dat wel goed zat... De receptioniste probeert het ook nog ontelbare keren, maar uiteindelijk komt er zwaarder gereedschap aan te pas: er komt iemand met een betonschaar en die knipt de locker open. Gelukkig al de spullen terug!
De update van de anderen is dat de vlucht inderdaad vertraagd is en dat ze gelukkig voor een paar uur nog een andere huurauto kunnen krijgen. Zij gaan naar Puerto Morelos toe. Wij zitten voor nu nog goed bij de cenote maar willen uiteindelijk wel die kant op gaan als verrassing. Nét als wij de cenote uit zijn en weg willen rijden, krijgen we een bericht van Daan dat ze naar een cenote gaan waar we al eerder geweest zijn. Wij komen natuurlijk net uit een cenote en hebben niet veel zin in weer een cenote. Uiteindelijk besluiten we allemaal naar Playa del Carmen terug te gaan, waar wij dan in kunnen checken en de anderen hopelijk met ons mee mogen voor een paar uurtjes. Verrassing dus niet gelukt, maar dit is ook een leuk plan! Terwijl we onderweg zijn vraagt Jeff of ik zijn zonnebril wil pakken. Ik kan hem alleen nergens vinden. Na een tijdje in tassen zoeken vraag ik hem of hij zijn zonnebril nog had opgepakt toen die in het kleedhokje viel. Ohjaa... nope, die is hij helaas kwijt dus. Gelukkig hadden we voor Mexico al allemaal goedkope zonnebrillen/kleding, om problemen te voorkomen.
Het inchecken gaat voorspoedig, er wordt alleen wel wat lastig gedaan over het feit dat Jeff zijn gezin bij ons blijft. Ik heb de kamer geboekt, dus moet op een papiertje schrijven en een handtekening eronder zetten dat ik toestemming geef dat zij voor 5 uur bij ons blijven. Snap ik ergens ook wel, zullen vast wel rare dingen gebeuren soms in dit soort situaties. Als we in de kamer zijn merkt Jeff op dat hij zn portemonnee niet kan vinden. Of ik die heb? Nee?... Ligt vast nog in de auto, daar staat nog van alles. Ik dus met Jeff en zijn vader naar de auto om spullen eruit te halen en de portemonnee te zoeken. Ik kijk in de auto maar hij zit in geen één tas... Shit. Ineens hoor ik Jeff achter me "ohhhh!" roepen. Ik ga de auto uit en kijk waar hij naar kijkt... Heeft meneer hem blijkbaar bij de cenote tijdens het omkleden onder de spijlen op het dak van de auto geklemd!!! Wát een geluk dat dat goed is gegaan...
We hebben met z'n allen nog lekker in het bubbelbad en zwembad gezeten waar we nog een vuurwerkshow zagen en daarna wat gaan eten. We hadden allemaal niet heel veel trek dus 3 voorgerechtjes gedeeld. Terug naar het hotel rond 21.00, spullen pakken uit onze hotelkamer en daar gaan ze weer! Jeff en ik zijn vlak na hun snel naar beneden gegaan om als verrassing om de hoek te wachten om hun uit te zwaaien. Moesten nog best doorlopen om dat te redden, maar we waren nét op tijd! Tot in Nederland!!
Na het uitzwaaien nog lekker in het bubbelbad op het dakterras gezeten. We wilden wachten tot we zeker wisten dat de vlucht ging opstijgen, wat rond 00.30 was. Morgenochtend hebben we de wekker vroeg staan om naar het eiland Cozumel te gaan. Wordt een kort nachtje dus, maar het was het waard met al die gezelligheid op dit bonusdagje met z'n allen!
Geschreven door Carmenkuijt