Gelukkig heeft Lisa nog goed kunnen slapen na haar hartverzakking door de hond. Vandaag gaan we doorrijden naar de Dordogne. We staan rustig op, pakken de auto in, checken uit en halen daarna nog een pain au chocolat bij de campingwinkel die we daar ook even opeten. Het is buiten nog erg nat van de regenbuien van gisteravond en vannacht, dus ergens buiten zitten zit er niet echt in. Als de broodjes op zijn stappen we in de auto. Het is wat mistig, gelukkig niet zodat we niks kunnen zien maar het zorgt wel voor prachtige uitzichten. De vulkanen verdwijnen deels in de mist, en er staan koeien langs de weg waarbij het net lijkt alsof de wereld achter hun gewoon stopt. We rijden achter een tractor met een veewagentje erachter, dus we kunnen in een lekker rustig tempo rijden. We hebben het idee dat de tractor ons soms de gelegenheid wil geven om hem in te halen (terwijl hij zelf nog best wel doorrijdt!), maar wij vinden het prima zo! Na een tijdje komen we op de tolweg terecht, dus nu schiet de rit ineens heel erg op. We blijven drie nachten in de Dordogne, dus we zoeken onderweg een supermarkt om wat eten en drinken te halen. De camping blijkt hier echt vlakbij te zijn. Rond 13.30 komen we bij de camping aan. Lisa blijft bij de auto, ik wil de receptie inlopen om in te checken. Deur dicht. Blijkt dat ze er pas om 14.00 uur weer zijn. Oeps… we halen alvast een baguette om te lunchen en wachten buiten de receptie tot we kunnen inchecken. De stacaravan heeft een leuke picknicktafel waar we onze lunch eten en even gaan lezen. Rond 16:00 uur hebben we zin om te zwemmen, dus op naar het zwembad! Ook hier is het super rustig, er zijn maar een paar bedjes bezet dus we vinden een mooi plekje. Ik vind het zelf wel lekker om in de zon te zitten, voor Lisa schuiven we de parasol zo dat zij lekker in de schaduw kan zitten. Na een uurtje heeft Lisa wel weer genoeg zwembad gezien en gaat lekker naar de caravan toe, ik lees nog even verder. Een paar minuten nadat Lisa weg is, komt er een vrouw aanlopen die in de richting van de vele lege bedjes wijst en vraagt of ze vrij zijn. Ik zeg van wel, en die mevrouw komt precies op het bedje zitten waar Lisa eerst zat! Omdat we hier eerst natuurlijk samen zaten, staan deze bedjes een stuk dichter tegen elkaar dan de rest. Beetje ongemakkelijk wel, maar ja haha. Misschien vond zij het juist ongemakkelijk om in haar eentje ergens te gaan zitten.

We maken ravioli met wortel, paprika en courgette erdoorheen. Bij het zwembad hoorden we al dat er door een bandje werd geoefend, om 21:00 uur is er een optreden. Als we aankomen bij het podium zien we dat alle tafels aan elkaar geschoven zijn om hele lange tafels te creëren, net alsof er families met elkaar aan het eten zijn. Het voelt een beetje gek om ertussen te gaan zitten, maar iedereen lijkt erg aardig en vindt het gezellig dat we erbij komen zitten. Weten jullie nog die bejaardengroepsreis die we in Dijon tegen kwamen? Het lijkt net alsof die groepsreis hier uitgestapt is! Het is leuk om de band even te zien spelen en vlak voor het eind gaan we terug naar de caravan en lekker slapen.

Geschreven door Carmenkuijt