Tijdens het ontbijt komt er een vliegtuigje voorbij, waarachter een paar ganzen vliegen. We hebben vroeger bij opa en oma ontelbare keren de film “Fly away home” gezien: we zien het nu gewoon in het echt! Naast het vliegtuigje en de paragliders zijn er nu ook luchtballonnen in de lucht. Zo leuk zo’n uitzicht! We stoppen de laatste spullen in de auto en gaan weer op weg! Vandaag valt de drukte op de weg erg mee en we nemen de tolweg, dus dat schiet ook lekker op. Vandaag rijden we naar een camping in Murol, een dorpje in de Auvergne. Dit is een vulkaangebied met meer dan 80 vulkanen en staat op de UNESCO-werelderfgoedlijst. We snappen ook wel waarom, zo'n mooi gebied!

We komen rond 14:00 uur op de camping aan, we hebben een super mooie stacaravan in een soort hofje. Het is erg rustig op de camping, in het hofje waar wij staan zijn we zelfs de enigen. We willen lekker afkoelen en gaan naar het meer dat vlak achter de caravan zit. Omdat er helemaal niemand is kunnen we lekker op de ligstoelen onder de parasol zitten. Er zijn ook nog hangmatten boven het water waar we even in gaan, maar de stoelen zitten toch wat lekkerder. Het lijkt net een privéstrandje! 's Avonds besluiten we pizza's te gaan halen op de camping die we bij de caravan op willen eten. Als ik de pizza’s besteld heb krijg ik zo’n buzzer mee zodat we ergens kunnen zitten tot de bestelling klaar is. We zitten lekker te kletsen als ik ineens “tok-tok” op de grond hoor, en daarna een “ah-oh” van Lisa. Blijkt dat haar ring van haar vinger gegleden is en die ligt nu, jawel, tussen de planken van het terras daar. Op dat moment gaat ook de buzzer af (chaos), dus ik haal snel de pizza’s op en loop terug naar Lisa om samen de ring te zoeken. We zien hem al snel liggen, maar we kunnen er natuurlijk niet bij. Lisa hoort bij de receptie dat er iemand zal komen met een schroevendraaier, maar we weten niet we of wanneer. We eten de pizza’s dus toch maar op het terras, met de stoelpoot op de plek waar de ring ligt. Lisa haalt ondertussen een of ander haakje van een parasol af en maakt met takjes die ze op de weg vindt en mijn haarelastiekje een soort “hengel”. De aandacht van de mevrouw achter de bar (en ook de andere mensen op het terras, trouwens) is inmiddels natuurlijk getrokken dus zij komt kijken of ze kan helpen. Lisa heeft de ring bijna te pakken als die mevrouw ook aan de hengel trekt, waardoor de ring weer valt. Gelukkig komt niet lang daarna een andere vrouw langs die een collega de opdracht geeft om een boormachine te halen. De plank wordt uit het terras gehaald en we kunnen de ring pakken. Gelukkig!! Door de stress heeft Lisa helemaal geen trek meer, en ik eigenlijk ook niet. We hebben nog een hele pizza over, dus die nemen we maar mee. Geen idee of we die morgen nog kunnen opwarmen, maar proberen kan altijd natuurlijk!

Als we weggaan vragen de mensen die vlak achter ons zitten (en dus de hele tijd op de eerste rij zaten bij de ring-zoektocht) of het Lisa haar trouwring was die onder het terras was gevallen. Daar hadden ze blijkbaar de hele tijd een discussie over gehad, dus als Lisa zegt dat dat niet het geval is, zegt die mevrouw “I told you so!” tegen haar man. Dat hele animatieprogramma is niet meer nodig, er was genoeg entertainment te zien voor iedereen! We blijven nog even kletsen met deze mensen uit Wales. Zij hebben hun huis verkocht en laten een nieuw huis bouwen, maar die is pas ergens in oktober klaar. Dus nu zijn ze gewoon 5 weken aan het toeren met de camper! De man van het stel heeft regelmatig in Den Haag gewerkt en vraagt wat ook alweer de naam is van het strand daar in de buurt. We denken dat hij Scheveningen bedoelt, en op het moment dat we dat uitspreken begint hij al te lachen. Hij had eens gehoord van een collega dat alleen Nederlanders dat uit kunnen spreken, dus wij willen wel weten hoe het klinkt als mensen uit Wales het proberen. Nou: het lukte ze inderdaad totaal niet, haha! Een woord dat ik hun juist weer grappig uit vind spreken is “year”, dat spreken ze steeds uit als “jurr”. Maar dat heb ik natuurlijk niet gezegd 😉

Geschreven door Carmenkuijt