Snaefellsnes bestaat uit een lange bergrug met helemaal in het westen de hoogste top, de Snaefellsjökull. Aan de zuidzijde ligt een strook laagland. Het schiereiland bezit een rijke vulkanische historie.
Gelukkig heb ik gisterenavond de vulkaan vanuit onze verblijfplaats uitgebreid kunnen bewonderen en fotograferen.
Vandaag is het mistig en vochtig weer en de bergen zijn gehalveerd. Van de besneeuwde top van de vulkaan is niets meer te bespeuren.
Ook dit weer heeft zijn charmes, zolang het niet begint te gieten. Tot een uur of 4 was het weer, en dus ook het licht, heel variabel. Daarna regen. We haalden het mooiste uit de dag.
We rijden richting westkust van Snaefellsnes en wandelen naar een waterval (Bjarnarfoss), vlakbij de weg. Daarna duiken we kort het binnenland in om aan de noordkant van het schiereiland te stoppen bij een klein maar heel pittoresk en zonnig strandje.
Na een koffie in het vissersstadje Grundarfjordür parkeren we bij een waterval, de Gjaldskylda. Even later steken we de straat over om de zeer markante berg Kirkjufell, 463m hoog en in de ijstijden gevormd, beter te leren kennen ;). De top bereiken is voor zeer geoefende klimmers, staat er op een bord. Een rondje rond de berg kan best bij laag tij, ook volgens het bord. Dàt is dan iets voor ons.
Het wordt een prachtige tocht, door hoge grasplaggen, over kleine beekjes, langs steile hellingen en over verlaten stranden, met als enig gezelschap massa's vogels en enkele schapen. Af en toe valt er zachte regen, dan weer schijnt de zon, over de bergen hangt een waas van mist waardoor het licht steeds verandert. De wind laat zich regelmatig flink voelen. 3 uur en 9 km later is de klus geklaard.
We vervolgen de rit langs de noordzijde. We proberen ondanks de regen en de mist een glimp van de besneeuwde vulkaantop (Snaefellsjökull) op te vangen maar we krijgen hem niet meer te zien. Het is een oude vulkaan waarvan de krater vrijwel geheel schuilgaat onder een kleine ijskap en waarvan de westzijde grotendeels is bedekt met lava. Op heldere dagen is hij vanuit Reykjavik met het blote oog zichtbaar. Sommigen beweren dat de vulkaan magische krachten bezit. Waar of niet, hij oefent een grote onweerstaanbare aantrekkingskracht uit. Dat hebben we gisteren mogen ervaren.
We rijden door uitgestrekte lavavelden en langs een rotsachtige zuidkust 'huiswaarts'. We hebben een reuzenhonger.
Morgen richting Reykjavik voor onze laatste dag.
xxx
Geschreven door Peterenmarina.wijreizen