Het thema van deze dag: water, overal en permanent. Gelukkig hebben we voor ons vertrek regenbroeken aangeschaft. Echt waterproof!

We rijden door een wijds landschap en langs het Thingvallavatn meer (grootste van IJsland) naar het nationaal park Thingvellir, Unesco werelderfgoed.
Dit park maakt deel uit van een 6km brede en 40km lange verzakking, de Mid-Atantische breuk. Dit is de geologische grens tussen het Noord-Amerikaanse en het Europese continent. Als je door de kloof loopt bevind je je dus in niemandsland. Beide continenten drijven jaarlijks 1 tot 2cm uiteen, maar dat hebben we niet gevoeld.
In het park enkele indrukwekkende watervallen.
Ondanks het weer, iedereen lijkt erop voorbereid, is het erg druk in het park. Het is dan ook de nationale trots van IJsland. Het is de plek waar in 930 voor het eerst de volksvertegenwoordiging bijeenkwam. Er werd ook recht gesproken, volgens de normen van toen. Vermeende heksen werden er bijvoorbeeld in de 17de eeuw verbrand. De plek kent een lange geschiedenis.

We wringen onze jassen en broeken uit en rijden verder.
Een bordje langs de weg zegt dat de Bruarfoss (waterval) slechts 300 meter verwijderd ligt. Dat willen we niet voorbij laten gaan dus we gaan op pad. Na 3 km nog steeds geen waterval te bespeuren. Het pad wordt te modderig dus we keren terug. Blijkbaar hebben we ons vergist. Even later rijden we met de auto via een andere weg vlotjes tot vlak bij de spectaculaire waterval.

Onze volgende stop ligt een 50km verder, bij Geysir, de bekendste springbron van IJsland. Voor ons is het Yellowstone in het klein. De bekende zwavelgeur komt ons tegemoet.

Een laatste rit door eindeloos glooiende velden met schapen en paarden eindigt net voorbij Hella, in the middle of nowhere.

Geschreven door Peterenmarina.wijreizen