Vandaag rijden we, zoals steeds via de ringweg, naar Höfn. Onderweg is er weer heel veel te ontdekken.

Na een korte stop bij de waterval Foss a Sidu rijden we een hele tijd door de spoelvlakte van het Vatnajökull National Park. Op een 'spoelvlakte' heeft ijs, dat vrijgekomen is na een vulkaan onder een gletsjer, zand, rotsen en stenen meegesleept. Het resultaat is een reusachtige kale vlakte.
Het weer is heel helder, in de verte doemen de gletsjers en besneeuwde bergtoppen van het park al op.
In het bezoekerscentrum van het park kiezen we 2 wandelingen. De eerste is een flinke klim naar de Svartifoss waterval op een bergtop.
Daarna wandelen we een paar kilometer naar een goed bereikbare gletsjer, de Skaftafellsjökull... what's in a name. Overal kletteren watervalletjes langs de rotsen naar beneden. De begroeiing langs het pad is mooi. Het is lekker warm.

Terug on the road, het is niet voor niets dat deze reis ons zo sterk aan de USA herinnert. Eindeloze vlaktes, reusachtige bergkammen, verrassende vergezichten, hoewel hier alles in een notendop en zonder dat je er dagen voor moet rijden.
Een 60tal km verder komen we aan bij het Jökulsarlon meer, 190m diep en 15km² groot. In het meer drijven van de gletsjer afgekalfde ijsbergen rond. Ze worden door de wind of door de stroom meegedreven tot ze de bodem van het meer raken. Ze breken en smelten net zo lang tot ze klein genoeg zijn om door de maar 1500m lange rivier naar zee afgevoerd te kunnen worden, onder een brug door.
We wandelen over een lage heuvel een heel eind langs het meer, bijzonder mooi.
Niet enkel vreugde, helaas. De ijsschotsen smelten langzaam. Het effect van de klimaatverandering wordt hier op een bord beschreven.

Onderweg naar onze slaapplaats, 70km verderop, weer sterk wisselende landschappen. Nog steeds duiken gletsjers op in de verte. Aan onze linkerkant hoge bergkammen die uitlopen in een vlakte, rechts de zee.

Na een maaltijd in een lokale herberg nog even een wandeling aan zee en de dag zit erop, hoewel de zon nog steeds aan de hemel staat.

Tot de volgende!

Geschreven door Peterenmarina.wijreizen