Vandaag trekken we verder richting Torrey, waar we 2 nachten zullen blijven.
Onderweg willen we eerst een wandeling maken naar en in een slotcancanyon, Little White Horse. We lopen een paar honderd meter de kloof in. Ondertussen pakken wolken zich samen en we trekken ons wijselijk terug. Geen zin om in een onweer met overstromingen terecht te komen en niet meer tijdig uit de kloof te geraken. Hevig onweer kan erg gevaarlijk zijn en er wordt bij de ingang uitgebreid voor gewaarschuwd. We zijn allicht iets te oud geworden om gekke stoten uit te halen. Jammer, we hadden er graag meer van gezien.

We rijden weg van het onweer richting Goblin Valley, het mafste State Park dat we al zagen. In de vallei staan duizenden wonderlijk gevormde rotsfiguren meestal niet hoger dan een paar meter en in de vorm van paddestoelen. We zoeken een hele tijd naar kabouters maar vinden er geen ... Op bepaalde plaatsen staan de figuren tot hoog in de wanden. We hangen hier een paar uur rond. Je mag er op en tussen figuren klauteren, beetje vreemd vinden wij want het gesteente is erg poreus en er brokkelt een en ander af bij al dat menselijk geweld.

Het landschap onderweg naar Torrey is ruig, onherbergzaam en heel gevarieerd. Over meer dan 40 km zien we geen enkele woning. Hier en daar een klein, rommelig dorp. We stoppen in een cowboy bar en drinken koffie met John Wayne.
Torrey blijkt net voorbij Capitol Reef te liggen, een woest en niet zo toegankelijk National Park. Daar gaan we morgen toch eens rondsnuffelen.

Geschreven door Peterenmarina.wijreizen