En nu mag ik weer eens een keertje bijschrijven althans bij tikken, want ik ben een moderne man die behoorlijk digitaal is. . We slapen heerlijk op ons iets te harde matras en horen om 6.00 uur de eerste merels fluiten . Nog ffomdraaien maar om 8.30 uur onder de douche en even later lekker en gezond ontbijten in de zon voor de caravan. We hebben gezien dat het halverwege de middag zal gaan regenen dus we willen proberen voor een evt bui terug te zijn. Ruut heeft een knooppunt route van 50 km geadviseerd en dat gaat mooi lukken. We fietsen via het mooie Vierhouten in noordelijke richting naar T HARDE. Er zijn veel fietsers onderweg. Gezinnen en vooral veel 50 Plessers. De Veluwe is mooi maar ook wel een beetje omroep max. Het bos geurt en de bladen aan de beuken zijn fris lichtgroen. De fietspaden en knooppunten op de Veluwe zijn perfect. In t Harde vinden we het erg mooi. De beslotenheid van de bossen wordt hier ingeruild voor de Veluwezoom met af en toe boerderijen en landerijen. Vinden we eigenlijk nog mooier en gevarieerder.

Bij de a28 zien we een wegrestaurant van la place en het is lang geleden dat we door alle corona maatregelen op een terras zaten. Echter staat er een flinke rij en we moeten ons eerst registreren. Dan maar niet, we vinden even later een mooie plek aan de rand van een klein heide gebied. Waar we in de zon op een bankje zelf koffie maken en een broodje eten. Wel een beter terras dan bij la place. De knooppunten brengen ons naar Epe. Leuk dorpje waar het vast leuk wonen zal zijn. We bezoeken de gamma die zelfs hier , net zoals de jumbo en de Aldi gewoon op Hemelvaartdag open is. Margriet scoort een mooie klapzaag om haar decoratieve boomtakken op maat te kunnen zagen. Als we buiten komen is het nog maar 6 km fietsen naar camping de Pollen. Maar we houden het niet droog. We worden behoorlijk nat van een korte hoosbui. Op de camping drinken we koffie en ik ga hardlopen naar de hei ten westen van de Pollen. Het is inmiddels weer droog en het is aardig zweten.

We drinken een goed glas rood in de zon voor de tent. Ik blijf tent zeggen en moet nog wennen in mijn dagelijkse idioom aan de caravan. Het eten is eenvoudig maar smaakt goed, de snackbarcar die donderdags op de camping staat laten we staan. Na het eten maken we een heerlijke avondwandeling langs de Oranjeweg en naar de Pollenseveenweg. De laatste weg is een onverhard pad langs weilanden en vrijstaande huizen. Het geurt en kleurt buiten en het leven is goed. Margriet scoort een paar mooie takken in het bos waarop ze haar kapzaag kan botvieren. Ze is ook druk bezig met het redigeren en verbeteren van haar nieuwe bestseller. Het schemert en we gaan zo vanuit de voortent naar binnen. Ik heb het prima naar mijn zin!

Geschreven door Margrietenerik.op.reis